κάγκελο

From Byzantine Greek κάγκελον (kánkelon), from Latin cancellus.

• IPA^(key): /ˈkaŋɡelo/
• Hyphenation: κά‧γκε‧λο

κάγκελο • (kágkelo) n (plural κάγκελα)

1. rail, railing, banister (horizontal bar extending between supports and used for support or as a barrier)

   Κρατά το κάγκελο για να μην πέσεις.

   Kratá to kágkelo gia na min péseis.

   Hold onto the rail so you don't fall.

2. (architecture) baluster

• (rail, banister): κουπαστή f (koupastí)

• της πουτάνας το κάγκελο (tis poutánas to kágkelo, “mayhem, all hell”)