καθαρματάρα

Greek

Etymology

κάθαρμα (kátharma) +‎ -άρα (-ára).

Pronunciation

  • IPA(key): /kaθaɾmaˈtaɾa/
  • Hyphenation: κα‧θαρ‧μα‧τά‧ρα

Noun

καθαρματάρα • (katharmatára) n (plural καθαρματάρες)

  1. (offensive, derogatory) augmentative of κάθαρμα (kátharma, “bastard, son of a bitch”)

Declension

Declension of καθαρματάρα
singular plural
nominative καθαρματάρα (katharmatára) καθαρματάρες (katharmatáres)
genitive καθαρματάρας (katharmatáras) —
accusative καθαρματάρα (katharmatára) καθαρματάρες (katharmatáres)
vocative καθαρματάρα (katharmatára) καθαρματάρες (katharmatáres)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.