καλουμένῳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.luː.mé.nɔːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.luˈme.no/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.luˈme.no/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.luˈme.no/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.luˈme.no/

Participle

κᾰλουμένῳ • (kălouménōi)

masculine/neuter dative singular of κᾰλούμενος (kăloúmenos)