καλούμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.lǔː.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈlu.me.nos/

Participle

κᾰλούμενος • (kăloúmenos) m (feminine κᾰλουμένη, neuter κᾰλούμενον); first/second declension

present mediopassive participle of κᾰλέω (kăléō)

Declension

First and second declension of κᾰλούμενος; κᾰλουμένη; κᾰλούμενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κᾰλούμενος kăloúmenos	κᾰλουμένη kălouménē	κᾰλούμενον kăloúmenon	κᾰλουμένω kălouménō	κᾰλουμένᾱ kălouménā	κᾰλουμένω kălouménō	κᾰλούμενοι kăloúmenoi	κᾰλούμεναι kăloúmenai	κᾰλούμενᾰ kăloúmenă
Genitive	κᾰλουμένου kălouménou	κᾰλουμένης kălouménēs	κᾰλουμένου kălouménou	κᾰλουμένοιν kălouménoin	κᾰλουμέναιν kălouménain	κᾰλουμένοιν kălouménoin	κᾰλουμένων kălouménōn	κᾰλουμένων kălouménōn	κᾰλουμένων kălouménōn
Dative	κᾰλουμένῳ kălouménōi	κᾰλουμένῃ kălouménēi	κᾰλουμένῳ kălouménōi	κᾰλουμένοιν kălouménoin	κᾰλουμέναιν kălouménain	κᾰλουμένοιν kălouménoin	κᾰλουμένοις kălouménois	κᾰλουμέναις kălouménais	κᾰλουμένοις kălouménois
Accusative	κᾰλούμενον kăloúmenon	κᾰλουμένην kălouménēn	κᾰλούμενον kăloúmenon	κᾰλουμένω kălouménō	κᾰλουμένᾱ kălouménā	κᾰλουμένω kălouménō	κᾰλουμένους kălouménous	κᾰλουμένᾱς kălouménās	κᾰλούμενᾰ kăloúmenă
Vocative	κᾰλούμενε kăloúmene	κᾰλουμένη kălouménē	κᾰλούμενον kăloúmenon	κᾰλουμένω kălouménō	κᾰλουμένᾱ kălouménā	κᾰλουμένω kălouménō	κᾰλούμενοι kăloúmenoi	κᾰλούμεναι kăloúmenai	κᾰλούμενᾰ kăloúmenă
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.