καμπαναριό
Greek
Etymology
From Byzantine Greek καμπαναρειόν (kampanareión), from καμπαναρείον (kampanareíon), derived from καμπανάρης (kampanárēs, “bell ringer”), itself derived from καμπάνα (kampána, “bell”), a borrowing from Late Latin campāna.
Pronunciation
- IPA(key): /kam.ba.naˈɾʝo/
Noun
καμπαναριό • (kampanarió) n (plural καμπαναριά)
- bell tower, belfry, campanile
- Synonym: κωδωνοστάσιο n (kodonostásio)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | καμπαναριό (kampanarió) | καμπαναριά (kampanariá) |
| genitive | καμπαναριού (kampanarioú) | καμπαναριών (kampanarión) |
| accusative | καμπαναριό (kampanarió) | καμπαναριά (kampanariá) |
| vocative | καμπαναριό (kampanarió) | καμπαναριά (kampanariá) |
Related terms
- see: καμπάνα f (kampána, “bell”)
References
- καμπαναριό, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language