κανονικότητα

Greek

Etymology

Learnedly from κανονικός (kanonikós) +‎ -ότητα (-ótita).[1]

Pronunciation

  • IPA(key): /ka.no.niˈko.ti.ta/
  • Hyphenation: κα‧νο‧νι‧κό‧τη‧τα

Noun

κανονικότητα • (kanonikótita) f (plural κανονικότητες)

  1. regularity

Declension

Declension of κανονικότητα
singular plural
nominative κανονικότητα (kanonikótita) κανονικότητες (kanonikótites)
genitive κανονικότητας (kanonikótitas) κανονικοτήτων (kanonikotíton)
accusative κανονικότητα (kanonikótita) κανονικότητες (kanonikótites)
vocative κανονικότητα (kanonikótita) κανονικότητες (kanonikótites)

References

  1. ^ κανονικότητα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.