καραβάνι
Greek
Etymology
From Byzantine Greek καρβάνι (karbáni), from Ottoman Turkish كروان (kervan) from Persian کاروان (kârvân).
Pronunciation
- IPA(key): /kaɾaˈvani/
- Hyphenation: κα‧ρα‧βά‧νι
Noun
καραβάνι • (karaváni) n (plural καραβάνια)
- caravan (convoy or procession of travelers, their vehicles and cargo and any pack animals)
- 1982, “Ερωτικό (Με μια πιρόγα) [Love Song (In A Pirogue)]”, in Alkis Alkaios (lyrics), Thanos Mikroutsikos (music), Εμπάργκο [Embargo], performed by Manolis Mitsias:
- Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη,
Και την τρελή σου κυνηγάει σκιά.- To karaváni tréchei mes sti skóni,
Kai tin trelí sou kynigáei skiá. - The caravan runs through the dust,
And chases after your crazy shadow.
- To karaváni tréchei mes sti skóni,
- (figuratively) throng, multitude, crowd (group of people crowded or gathered closely together)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | καραβάνι (karaváni) | καραβάνια (karavánia) |
| genitive | καραβανιού (karavanioú) | καραβανιών (karavanión) |
| accusative | καραβάνι (karaváni) | καραβάνια (karavánia) |
| vocative | καραβάνι (karaváni) | καραβάνια (karavánia) |