κατάκειμαι

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ κεῖμαι (keîmai)

Pronunciation

 

Verb

κᾰτάκειμαι • (kătákeimai)

  1. to lie down, lie outstretched, recline
  2. to lie hidden, lurk

Usage notes

An Ionic pluperfect form, κατεκέατο (katekéato) is attested.

Inflection

   Present: κᾰτᾰ́κειμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κᾰτᾰ́κειμαι κᾰτᾰ́κεισαι κᾰτᾰ́κειται κᾰτᾰ́κεισθον κᾰτᾰ́κεισθον κᾰτᾰκείμεθα κᾰτᾰ́κεισθε κᾰτᾰ́κεινται / κᾰτᾰκέᾰται / κᾰτᾰκέονται / κᾰτᾰκείᾰται
subjunctive κᾰτᾰκῶμαι/κᾰτᾰκέωμαι κᾰτᾰκέῃ κᾰτᾰκέηται/κᾰτᾰ́κειται κᾰτᾰκέησθον κᾰτᾰκέησθον κᾰτᾰκώμεθᾰ κᾰτᾰκέησθε κᾰτᾰκέωνται/κᾰτᾰκείωνται
optative κᾰτᾰκοίμην κᾰτᾰκοῖο κᾰτᾰκοῖτο κᾰτᾰκοῖσθον κᾰτᾰκοίσθην κᾰτᾰκοίμεθᾰ κᾰτᾰκοῖσθε κᾰτᾰκοῖντο
imperative   κᾰτᾰ́κεισο κᾰτᾰκείσθω κᾰτᾰ́κεισθον κᾰτᾰκείσθων   κᾰτᾰ́κεισθον κᾰτᾰκείσθων
infinitive κᾰτᾰ́κεισθαι/κᾰτᾰκέεσθαι
participle m κᾰτᾰκείμενος
f κᾰτᾰκειμένη
n κᾰτᾰκείμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτεκείμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κᾰτεκείμην κᾰτέκεισο κᾰτέκειτο κᾰτέκεισθον κᾰτεκείσθην κᾰτεκείμεθα κᾰτέκεισθε κᾰτέκειντο/κᾰτεκέατο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτᾰκείμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κᾰτᾰκείμην κᾰτᾰ́κεισο κᾰτᾰ́κειτο κᾰτᾰ́κεισθον κᾰτᾰκείσθην κᾰτᾰκείμεθα κᾰτᾰ́κεισθε κᾰτᾰ́κειντο/κᾰτᾰκέατο/κᾰτᾰκείατο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰκείσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
middle indicative κᾰτᾰκείσομαι κᾰτᾰκείσῃ / κᾰτᾰκείσει κᾰτᾰκείσεται κᾰτᾰκείσεσθον κᾰτᾰκείσεσθον κᾰτᾰκεισόμεθᾰ κᾰτᾰκείσεσθε κᾰτᾰκείσονται
optative κᾰτᾰκεισοίμην κᾰτᾰκείσοιο κᾰτᾰκείσοιτο κᾰτᾰκείσοισθον κᾰτᾰκεισοίσθην κᾰτᾰκεισοίμεθᾰ κᾰτᾰκείσοισθε κᾰτᾰκείσοιντο
middle
infinitive κᾰτᾰκείσεσθαι
participle m κᾰτᾰκεισόμενος
f κᾰτᾰκεισομένη
n κᾰτᾰκεισόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰκείω (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰκείω κᾰτᾰκείεις κᾰτᾰκείει κᾰτᾰκείετον κᾰτᾰκείετον κᾰτᾰκείομεν κᾰτᾰκείετε κᾰτᾰκείουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰκείοιμῐ κᾰτᾰκείοισ(θᾰ) κᾰτᾰκείοι κᾰτᾰκείοιτον κᾰτᾰκειοίτην κᾰτᾰκείοιμεν κᾰτᾰκείοιτε κᾰτᾰκείοιεν
active
infinitive κᾰτᾰκείειν / κᾰτᾰκειέμεν(αι) / κᾰτᾰκειμέναι
participle m κᾰτᾰκείων
f κᾰτᾰκείουσᾰ
n κᾰτᾰκεῖον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰκκείω (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰκκείω κᾰκκείεις κᾰκκείει κᾰκκείετον κᾰκκείετον κᾰκκείομεν κᾰκκείετε κᾰκκείουσῐ(ν)
optative κᾰκκείοιμῐ κᾰκκείοισ(θᾰ) κᾰκκείοι κᾰκκείοιτον κᾰκκειοίτην κᾰκκείοιμεν κᾰκκείοιτε κᾰκκείοιεν
active
infinitive κᾰκκείειν / κᾰκκειέμεν(αι) / κᾰκκειμέναι
participle m κᾰκκείων
f κᾰκκείουσᾰ
n κᾰκκεῖον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.