καταβοάω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ βοάω (boáō) and καταβοή (kataboḗ) +‎ -άω (-áō).

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰβοάω • (kătăboáō)

  1. to cry down, cry out against [with genitive]
  2. (transitive) to bawl down, outcry

Inflection

   Present: κᾰτᾰβοᾰ́ω, κᾰτᾰβοᾰ́ομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰβοᾰ́ω κᾰτᾰβοᾰ́εις κᾰτᾰβοᾰ́ει κᾰτᾰβοᾰ́ετον κᾰτᾰβοᾰ́ετον κᾰτᾰβοᾰ́ομεν κᾰτᾰβοᾰ́ετε κᾰτᾰβοᾰ́ουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰβοᾰ́ω κᾰτᾰβοᾰ́ῃς κᾰτᾰβοᾰ́ῃ κᾰτᾰβοᾰ́ητον κᾰτᾰβοᾰ́ητον κᾰτᾰβοᾰ́ωμεν κᾰτᾰβοᾰ́ητε κᾰτᾰβοᾰ́ωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰβοᾰ́οιμῐ κᾰτᾰβοᾰ́οις κᾰτᾰβοᾰ́οι κᾰτᾰβοᾰ́οιτον κᾰτᾰβοᾰοίτην κᾰτᾰβοᾰ́οιμεν κᾰτᾰβοᾰ́οιτε κᾰτᾰβοᾰ́οιεν
imperative   κᾰτᾰβόᾰε κᾰτᾰβοᾰέτω κᾰτᾰβοᾰ́ετον κᾰτᾰβοᾰέτων   κᾰτᾰβοᾰ́ετε κᾰτᾰβοᾰόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰβοᾰ́ομαι κᾰτᾰβοᾰ́ῃ / κᾰτᾰβοᾰ́ει κᾰτᾰβοᾰ́εται κᾰτᾰβοᾰ́εσθον κᾰτᾰβοᾰ́εσθον κᾰτᾰβοᾰόμεθᾰ κᾰτᾰβοᾰ́εσθε κᾰτᾰβοᾰ́ονται
subjunctive κᾰτᾰβοᾰ́ωμαι κᾰτᾰβοᾰ́ῃ κᾰτᾰβοᾰ́ηται κᾰτᾰβοᾰ́ησθον κᾰτᾰβοᾰ́ησθον κᾰτᾰβοᾰώμεθᾰ κᾰτᾰβοᾰ́ησθε κᾰτᾰβοᾰ́ωνται
optative κᾰτᾰβοᾰοίμην κᾰτᾰβοᾰ́οιο κᾰτᾰβοᾰ́οιτο κᾰτᾰβοᾰ́οισθον κᾰτᾰβοᾰοίσθην κᾰτᾰβοᾰοίμεθᾰ κᾰτᾰβοᾰ́οισθε κᾰτᾰβοᾰ́οιντο
imperative   κᾰτᾰβοᾰ́ου κᾰτᾰβοᾰέσθω κᾰτᾰβοᾰ́εσθον κᾰτᾰβοᾰέσθων   κᾰτᾰβοᾰ́εσθε κᾰτᾰβοᾰέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰβοᾰ́ειν κᾰτᾰβοᾰ́εσθαι
participle m κᾰτᾰβοᾰ́ων κᾰτᾰβοᾰόμενος
f κᾰτᾰβοᾰ́ουσᾰ κᾰτᾰβοᾰομένη
n κᾰτᾰβοᾰ́ον κᾰτᾰβοᾰόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰτᾰβοῶ, κᾰτᾰβοῶμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰβοῶ κᾰτᾰβοᾷς κᾰτᾰβοᾷ κᾰτᾰβοᾶτον κᾰτᾰβοᾶτον κᾰτᾰβοῶμεν κᾰτᾰβοᾶτε κᾰτᾰβοῶσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰβοῶ κᾰτᾰβοᾷς κᾰτᾰβοᾷ κᾰτᾰβοᾶτον κᾰτᾰβοᾶτον κᾰτᾰβοῶμεν κᾰτᾰβοᾶτε κᾰτᾰβοῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰβοῴην / κᾰτᾰβοῷμῐ κᾰτᾰβοῴης / κᾰτᾰβοῷς κᾰτᾰβοῴη / κᾰτᾰβοῷ κᾰτᾰβοῷτον / κᾰτᾰβοῴητον κᾰτᾰβοῴτην / κᾰτᾰβοῳήτην κᾰτᾰβοῷμεν / κᾰτᾰβοῴημεν κᾰτᾰβοῷτε / κᾰτᾰβοῴητε κᾰτᾰβοῷεν / κᾰτᾰβοῴησᾰν
imperative   κᾰτᾰβόᾱ κᾰτᾰβοᾱ́τω κᾰτᾰβοᾶτον κᾰτᾰβοᾱ́των   κᾰτᾰβοᾶτε κᾰτᾰβοώντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰβοῶμαι κᾰτᾰβοᾷ κᾰτᾰβοᾶται κᾰτᾰβοᾶσθον κᾰτᾰβοᾶσθον κᾰτᾰβοώμεθᾰ κᾰτᾰβοᾶσθε κᾰτᾰβοῶνται
subjunctive κᾰτᾰβοῶμαι κᾰτᾰβοᾷ κᾰτᾰβοᾶται κᾰτᾰβοᾶσθον κᾰτᾰβοᾶσθον κᾰτᾰβοώμεθᾰ κᾰτᾰβοᾶσθε κᾰτᾰβοῶνται
optative κᾰτᾰβοῴμην κᾰτᾰβοῷο κᾰτᾰβοῷτο κᾰτᾰβοῷσθον κᾰτᾰβοῴσθην κᾰτᾰβοῴμεθᾰ κᾰτᾰβοῷσθε κᾰτᾰβοῷντο
imperative   κᾰτᾰβοῶ κᾰτᾰβοᾱ́σθω κᾰτᾰβοᾶσθον κᾰτᾰβοᾱ́σθων   κᾰτᾰβοᾶσθε κᾰτᾰβοᾱ́σθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰβοᾶν κᾰτᾰβοᾶσθαι
participle m κᾰτᾰβοῶν κᾰτᾰβοώμενος
f κᾰτᾰβοῶσᾰ κᾰτᾰβοωμένη
n κᾰτᾰβοῶν κᾰτᾰβοώμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτεβόᾰον, κᾰτεβοᾰόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεβόᾰον κᾰτεβόᾰες κᾰτεβόᾰε(ν) κᾰτεβοᾰ́ετον κᾰτεβοᾰέτην κᾰτεβοᾰ́ομεν κᾰτεβοᾰ́ετε κᾰτεβόᾰον
middle/
passive 		indicative κᾰτεβοᾰόμην κᾰτεβοᾰ́ου κᾰτεβοᾰ́ετο κᾰτεβοᾰ́εσθον κᾰτεβοᾰέσθην κᾰτεβοᾰόμεθᾰ κᾰτεβοᾰ́εσθε κᾰτεβοᾰ́οντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτεβόων, κᾰτεβοώμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεβόων κᾰτεβόᾱς κᾰτεβόᾱ κᾰτεβοᾶτον κᾰτεβοᾱ́την κᾰτεβοῶμεν κᾰτεβοᾶτε κᾰτεβόων
middle/
passive 		indicative κᾰτεβοώμην κᾰτεβοῶ κᾰτεβοᾶτο κᾰτεβοᾶσθον κᾰτεβοᾱ́σθην κᾰτεβοώμεθᾰ κᾰτεβοᾶσθε κᾰτεβοῶντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰβοήσω, κᾰτᾰβοήσομαι, κᾰτᾰβοηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰβοήσω κᾰτᾰβοήσεις κᾰτᾰβοήσει κᾰτᾰβοήσετον κᾰτᾰβοήσετον κᾰτᾰβοήσομεν κᾰτᾰβοήσετε κᾰτᾰβοήσουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰβοήσοιμῐ κᾰτᾰβοήσοις κᾰτᾰβοήσοι κᾰτᾰβοήσοιτον κᾰτᾰβοησοίτην κᾰτᾰβοήσοιμεν κᾰτᾰβοήσοιτε κᾰτᾰβοήσοιεν
middle indicative κᾰτᾰβοήσομαι κᾰτᾰβοήσῃ / κᾰτᾰβοήσει κᾰτᾰβοήσεται κᾰτᾰβοήσεσθον κᾰτᾰβοήσεσθον κᾰτᾰβοησόμεθᾰ κᾰτᾰβοήσεσθε κᾰτᾰβοήσονται
optative κᾰτᾰβοησοίμην κᾰτᾰβοήσοιο κᾰτᾰβοήσοιτο κᾰτᾰβοήσοισθον κᾰτᾰβοησοίσθην κᾰτᾰβοησοίμεθᾰ κᾰτᾰβοήσοισθε κᾰτᾰβοήσοιντο
passive indicative κᾰτᾰβοηθήσομαι κᾰτᾰβοηθήσῃ κᾰτᾰβοηθήσεται κᾰτᾰβοηθήσεσθον κᾰτᾰβοηθήσεσθον κᾰτᾰβοηθησόμεθᾰ κᾰτᾰβοηθήσεσθε κᾰτᾰβοηθήσονται
optative κᾰτᾰβοηθησοίμην κᾰτᾰβοηθήσοιο κᾰτᾰβοηθήσοιτο κᾰτᾰβοηθήσοισθον κᾰτᾰβοηθησοίσθην κᾰτᾰβοηθησοίμεθᾰ κᾰτᾰβοηθήσοισθε κᾰτᾰβοηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰτᾰβοήσειν κᾰτᾰβοήσεσθαι κᾰτᾰβοηθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰβοήσων κᾰτᾰβοησόμενος κᾰτᾰβοηθησόμενος
f κᾰτᾰβοήσουσᾰ κᾰτᾰβοησομένη κᾰτᾰβοηθησομένη
n κᾰτᾰβοῆσον κᾰτᾰβοησόμενον κᾰτᾰβοηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτεβόησᾰ, κᾰτεβοησᾰ́μην, κᾰτεβοήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεβόησᾰ κᾰτεβόησᾰς κᾰτεβόησε(ν) κᾰτεβοήσᾰτον κᾰτεβοησᾰ́την κᾰτεβοήσᾰμεν κᾰτεβοήσᾰτε κᾰτεβόησᾰν
subjunctive κᾰτᾰβοήσω κᾰτᾰβοήσῃς κᾰτᾰβοήσῃ κᾰτᾰβοήσητον κᾰτᾰβοήσητον κᾰτᾰβοήσωμεν κᾰτᾰβοήσητε κᾰτᾰβοήσωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰβοήσαιμῐ κᾰτᾰβοήσειᾰς / κᾰτᾰβοήσαις κᾰτᾰβοήσειε(ν) / κᾰτᾰβοήσαι κᾰτᾰβοήσαιτον κᾰτᾰβοησαίτην κᾰτᾰβοήσαιμεν κᾰτᾰβοήσαιτε κᾰτᾰβοήσειᾰν / κᾰτᾰβοήσαιεν
imperative   κᾰτᾰβόησον κᾰτᾰβοησᾰ́τω κᾰτᾰβοήσᾰτον κᾰτᾰβοησᾰ́των   κᾰτᾰβοήσᾰτε κᾰτᾰβοησᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεβοησᾰ́μην κᾰτεβοήσω κᾰτεβοήσᾰτο κᾰτεβοήσᾰσθον κᾰτεβοησᾰ́σθην κᾰτεβοησᾰ́μεθᾰ κᾰτεβοήσᾰσθε κᾰτεβοήσᾰντο
subjunctive κᾰτᾰβοήσωμαι κᾰτᾰβοήσῃ κᾰτᾰβοήσηται κᾰτᾰβοήσησθον κᾰτᾰβοήσησθον κᾰτᾰβοησώμεθᾰ κᾰτᾰβοήσησθε κᾰτᾰβοήσωνται
optative κᾰτᾰβοησαίμην κᾰτᾰβοήσαιο κᾰτᾰβοήσαιτο κᾰτᾰβοήσαισθον κᾰτᾰβοησαίσθην κᾰτᾰβοησαίμεθᾰ κᾰτᾰβοήσαισθε κᾰτᾰβοήσαιντο
imperative   κᾰτᾰβόησαι κᾰτᾰβοησᾰ́σθω κᾰτᾰβοήσᾰσθον κᾰτᾰβοησᾰ́σθων   κᾰτᾰβοήσᾰσθε κᾰτᾰβοησᾰ́σθων
passive indicative κᾰτεβοήθην κᾰτεβοήθης κᾰτεβοήθη κᾰτεβοήθητον κᾰτεβοηθήτην κᾰτεβοήθημεν κᾰτεβοήθητε κᾰτεβοήθησᾰν
subjunctive κᾰτᾰβοηθῶ κᾰτᾰβοηθῇς κᾰτᾰβοηθῇ κᾰτᾰβοηθῆτον κᾰτᾰβοηθῆτον κᾰτᾰβοηθῶμεν κᾰτᾰβοηθῆτε κᾰτᾰβοηθῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰβοηθείην κᾰτᾰβοηθείης κᾰτᾰβοηθείη κᾰτᾰβοηθεῖτον / κᾰτᾰβοηθείητον κᾰτᾰβοηθείτην / κᾰτᾰβοηθειήτην κᾰτᾰβοηθεῖμεν / κᾰτᾰβοηθείημεν κᾰτᾰβοηθεῖτε / κᾰτᾰβοηθείητε κᾰτᾰβοηθεῖεν / κᾰτᾰβοηθείησᾰν
imperative   κᾰτᾰβοήθητῐ κᾰτᾰβοηθήτω κᾰτᾰβοήθητον κᾰτᾰβοηθήτων   κᾰτᾰβοήθητε κᾰτᾰβοηθέντων
active middle passive
infinitive κᾰτᾰβοῆσαι κᾰτᾰβοήσᾰσθαι κᾰτᾰβοηθῆναι
participle m κᾰτᾰβοήσᾱς κᾰτᾰβοησᾰ́μενος κᾰτᾰβοηθείς
f κᾰτᾰβοήσᾱσᾰ κᾰτᾰβοησᾰμένη κᾰτᾰβοηθεῖσᾰ
n κᾰτᾰβοῆσᾰν κᾰτᾰβοησᾰ́μενον κᾰτᾰβοηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτᾰβεβόηκᾰ, κᾰτᾰβεβόημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰβεβόηκᾰ κᾰτᾰβεβόηκᾰς κᾰτᾰβεβόηκε(ν) κᾰτᾰβεβοήκᾰτον κᾰτᾰβεβοήκᾰτον κᾰτᾰβεβοήκᾰμεν κᾰτᾰβεβοήκᾰτε κᾰτᾰβεβοήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰβεβοήκω κᾰτᾰβεβοήκῃς κᾰτᾰβεβοήκῃ κᾰτᾰβεβοήκητον κᾰτᾰβεβοήκητον κᾰτᾰβεβοήκωμεν κᾰτᾰβεβοήκητε κᾰτᾰβεβοήκωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰβεβοήκοιμῐ / κᾰτᾰβεβοηκοίην κᾰτᾰβεβοήκοις / κᾰτᾰβεβοηκοίης κᾰτᾰβεβοήκοι / κᾰτᾰβεβοηκοίη κᾰτᾰβεβοήκοιτον κᾰτᾰβεβοηκοίτην κᾰτᾰβεβοήκοιμεν κᾰτᾰβεβοήκοιτε κᾰτᾰβεβοήκοιεν
imperative   κᾰτᾰβεβόηκε κᾰτᾰβεβοηκέτω κᾰτᾰβεβοήκετον κᾰτᾰβεβοηκέτων   κᾰτᾰβεβοήκετε κᾰτᾰβεβοηκόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰβεβόημαι κᾰτᾰβεβόησαι κᾰτᾰβεβόηται κᾰτᾰβεβόησθον κᾰτᾰβεβόησθον κᾰτᾰβεβοήμεθᾰ κᾰτᾰβεβόησθε κᾰτᾰβεβόηνται
subjunctive κᾰτᾰβεβοημένος ὦ κᾰτᾰβεβοημένος ᾖς κᾰτᾰβεβοημένος ᾖ κᾰτᾰβεβοημένω ἦτον κᾰτᾰβεβοημένω ἦτον κᾰτᾰβεβοημένοι ὦμεν κᾰτᾰβεβοημένοι ἦτε κᾰτᾰβεβοημένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτᾰβεβοημένος εἴην κᾰτᾰβεβοημένος εἴης κᾰτᾰβεβοημένος εἴη κᾰτᾰβεβοημένω εἴητον / εἶτον κᾰτᾰβεβοημένω εἰήτην / εἴτην κᾰτᾰβεβοημένοι εἴημεν / εἶμεν κᾰτᾰβεβοημένοι εἴητε / εἶτε κᾰτᾰβεβοημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κᾰτᾰβεβόησο κᾰτᾰβεβοήσθω κᾰτᾰβεβόησθον κᾰτᾰβεβοήσθων   κᾰτᾰβεβόησθε κᾰτᾰβεβοήσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰβεβοηκέναι κᾰτᾰβεβοῆσθαι
participle m κᾰτᾰβεβοηκώς κᾰτᾰβεβοημένος
f κᾰτᾰβεβοηκυῖᾰ κᾰτᾰβεβοημένη
n κᾰτᾰβεβοηκός κᾰτᾰβεβοημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κᾰτεβεβοήκειν / κᾰτεβεβοήκη, κᾰτεβεβοήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτεβεβοήκειν / κᾰτεβεβοήκη κᾰτεβεβοήκεις / κᾰτεβεβοήκης κᾰτεβεβοήκει(ν) κᾰτεβεβοήκετον κᾰτεβεβοηκέτην κᾰτεβεβοήκεμεν κᾰτεβεβοήκετε κᾰτεβεβοήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative κᾰτεβεβοήμην κᾰτεβεβόησο κᾰτεβεβόητο κᾰτεβεβόησθον κᾰτεβεβοήσθην κᾰτεβεβοήμεθᾰ κᾰτεβεβόησθε κᾰτεβεβόηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.