καταδέω

Ancient Greek

Pronunciation

 

Etymology 1

From κατα- (kata-) +‎ δέω (déō, “to bind, tie”).

Verb

κᾰτᾰδέω • (kătădéō)

  1. to bind on or to, bind fast, bind up
  2. to put in bonds, imprison
  3. to convict and condemn of a crime
  4. to tie down, stop, check
Conjugation
   Present: κᾰτᾰδέω, κᾰτᾰδέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰδέω κᾰτᾰδέεις κᾰτᾰδέει κᾰτᾰδέετον κᾰτᾰδέετον κᾰτᾰδέομεν κᾰτᾰδέετε κᾰτᾰδέουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰδέω κᾰτᾰδέῃς κᾰτᾰδέῃ κᾰτᾰδέητον κᾰτᾰδέητον κᾰτᾰδέωμεν κᾰτᾰδέητε κᾰτᾰδέωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδέοιμῐ κᾰτᾰδέοις κᾰτᾰδέοι κᾰτᾰδέοιτον κᾰτᾰδεοίτην κᾰτᾰδέοιμεν κᾰτᾰδέοιτε κᾰτᾰδέοιεν
imperative   κᾰτᾰδεῖ κᾰτᾰδεέτω κᾰτᾰδέετον κᾰτᾰδεέτων   κᾰτᾰδέετε κᾰτᾰδεόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰδέομαι κᾰτᾰδέῃ / κᾰτᾰδέει κᾰτᾰδέεται κᾰτᾰδέεσθον κᾰτᾰδέεσθον κᾰτᾰδεόμεθᾰ κᾰτᾰδέεσθε κᾰτᾰδέονται
subjunctive κᾰτᾰδέωμαι κᾰτᾰδέῃ κᾰτᾰδέηται κᾰτᾰδέησθον κᾰτᾰδέησθον κᾰτᾰδεώμεθᾰ κᾰτᾰδέησθε κᾰτᾰδέωνται
optative κᾰτᾰδεοίμην κᾰτᾰδέοιο κᾰτᾰδέοιτο κᾰτᾰδέοισθον κᾰτᾰδεοίσθην κᾰτᾰδεοίμεθᾰ κᾰτᾰδέοισθε κᾰτᾰδέοιντο
imperative   κᾰτᾰδέου κᾰτᾰδεέσθω κᾰτᾰδέεσθον κᾰτᾰδεέσθων   κᾰτᾰδέεσθε κᾰτᾰδεέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰδέειν κᾰτᾰδέεσθαι
participle m κᾰτᾰδέων κᾰτᾰδεόμενος
f κᾰτᾰδέουσᾰ κᾰτᾰδεομένη
n κᾰτᾰδέον κᾰτᾰδεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κᾰτᾰδῶ, κᾰτᾰδοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰδῶ κᾰτᾰδεῖς κᾰτᾰδεῖ κᾰτᾰδεῖτον κᾰτᾰδεῖτον κᾰτᾰδοῦμεν κᾰτᾰδεῖτε κᾰτᾰδοῦσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰδῶ κᾰτᾰδῇς κᾰτᾰδῇ κᾰτᾰδῆτον κᾰτᾰδῆτον κᾰτᾰδῶμεν κᾰτᾰδῆτε κᾰτᾰδῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδοίην / κᾰτᾰδοῖμῐ κᾰτᾰδοίης / κᾰτᾰδοῖς κᾰτᾰδοίη / κᾰτᾰδοῖ κᾰτᾰδοῖτον / κᾰτᾰδοίητον κᾰτᾰδοίτην / κᾰτᾰδοιήτην κᾰτᾰδοῖμεν / κᾰτᾰδοίημεν κᾰτᾰδοῖτε / κᾰτᾰδοίητε κᾰτᾰδοῖεν / κᾰτᾰδοίησᾰν
imperative   κᾰτᾰδεῖ κᾰτᾰδείτω κᾰτᾰδεῖτον κᾰτᾰδείτων   κᾰτᾰδεῖτε κᾰτᾰδούντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰδοῦμαι κᾰτᾰδεῖ,
κᾰτᾰδῇ 		κᾰτᾰδεῖται κᾰτᾰδεῖσθον κᾰτᾰδεῖσθον κᾰτᾰδούμεθᾰ κᾰτᾰδεῖσθε κᾰτᾰδοῦνται
subjunctive κᾰτᾰδῶμαι κᾰτᾰδῇ κᾰτᾰδῆται κᾰτᾰδῆσθον κᾰτᾰδῆσθον κᾰτᾰδώμεθᾰ κᾰτᾰδῆσθε κᾰτᾰδῶνται
optative κᾰτᾰδοίμην κᾰτᾰδοῖο κᾰτᾰδοῖτο κᾰτᾰδοῖσθον κᾰτᾰδοίσθην κᾰτᾰδοίμεθᾰ κᾰτᾰδοῖσθε κᾰτᾰδοῖντο
imperative   κᾰτᾰδοῦ κᾰτᾰδείσθω κᾰτᾰδεῖσθον κᾰτᾰδείσθων   κᾰτᾰδεῖσθε κᾰτᾰδείσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰδεῖν κᾰτᾰδεῖσθαι
participle m κᾰτᾰδῶν κᾰτᾰδούμενος
f κᾰτᾰδοῦσᾰ κᾰτᾰδουμένη
n κᾰτᾰδοῦν κᾰτᾰδούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτέδεον, κᾰτεδεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέδεον κᾰτέδεες κᾰτέδεε(ν) κᾰτεδέετον κᾰτεδεέτην κᾰτεδέομεν κᾰτεδέετε κᾰτέδεον
middle/
passive 		indicative κᾰτεδεόμην κᾰτεδέου κᾰτεδέετο κᾰτεδέεσθον κᾰτεδεέσθην κᾰτεδεόμεθᾰ κᾰτεδέεσθε κᾰτεδέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτέδουν, κᾰτεδούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέδουν κᾰτέδεις κᾰτέδει κᾰτεδεῖτον κᾰτεδείτην κᾰτεδοῦμεν κᾰτεδεῖτε κᾰτέδουν
middle/
passive 		indicative κᾰτεδούμην κᾰτεδοῦ κᾰτεδεῖτο κᾰτεδεῖσθον κᾰτεδείσθην κᾰτεδούμεθᾰ κᾰτεδεῖσθε κᾰτεδοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰδήσω, κᾰτᾰδήσομαι, κᾰτᾰδεθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰδήσω κᾰτᾰδήσεις κᾰτᾰδήσει κᾰτᾰδήσετον κᾰτᾰδήσετον κᾰτᾰδήσομεν κᾰτᾰδήσετε κᾰτᾰδήσουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδήσοιμῐ κᾰτᾰδήσοις κᾰτᾰδήσοι κᾰτᾰδήσοιτον κᾰτᾰδησοίτην κᾰτᾰδήσοιμεν κᾰτᾰδήσοιτε κᾰτᾰδήσοιεν
middle indicative κᾰτᾰδήσομαι κᾰτᾰδήσῃ / κᾰτᾰδήσει κᾰτᾰδήσεται κᾰτᾰδήσεσθον κᾰτᾰδήσεσθον κᾰτᾰδησόμεθᾰ κᾰτᾰδήσεσθε κᾰτᾰδήσονται
optative κᾰτᾰδησοίμην κᾰτᾰδήσοιο κᾰτᾰδήσοιτο κᾰτᾰδήσοισθον κᾰτᾰδησοίσθην κᾰτᾰδησοίμεθᾰ κᾰτᾰδήσοισθε κᾰτᾰδήσοιντο
passive indicative κᾰτᾰδεθήσομαι κᾰτᾰδεθήσῃ κᾰτᾰδεθήσεται κᾰτᾰδεθήσεσθον κᾰτᾰδεθήσεσθον κᾰτᾰδεθησόμεθᾰ κᾰτᾰδεθήσεσθε κᾰτᾰδεθήσονται
optative κᾰτᾰδεθησοίμην κᾰτᾰδεθήσοιο κᾰτᾰδεθήσοιτο κᾰτᾰδεθήσοισθον κᾰτᾰδεθησοίσθην κᾰτᾰδεθησοίμεθᾰ κᾰτᾰδεθήσοισθε κᾰτᾰδεθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰτᾰδήσειν κᾰτᾰδήσεσθαι κᾰτᾰδεθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰδήσων κᾰτᾰδησόμενος κᾰτᾰδεθησόμενος
f κᾰτᾰδήσουσᾰ κᾰτᾰδησομένη κᾰτᾰδεθησομένη
n κᾰτᾰδῆσον κᾰτᾰδησόμενον κᾰτᾰδεθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέδησᾰ, κᾰτεδησᾰ́μην, κᾰτεδέθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέδησᾰ κᾰτέδησᾰς κᾰτέδησε(ν) κᾰτεδήσᾰτον κᾰτεδησᾰ́την κᾰτεδήσᾰμεν κᾰτεδήσᾰτε κᾰτέδησᾰν
subjunctive κᾰτᾰδήσω κᾰτᾰδήσῃς κᾰτᾰδήσῃ κᾰτᾰδήσητον κᾰτᾰδήσητον κᾰτᾰδήσωμεν κᾰτᾰδήσητε κᾰτᾰδήσωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδήσαιμῐ κᾰτᾰδήσειᾰς / κᾰτᾰδήσαις κᾰτᾰδήσειε(ν) / κᾰτᾰδήσαι κᾰτᾰδήσαιτον κᾰτᾰδησαίτην κᾰτᾰδήσαιμεν κᾰτᾰδήσαιτε κᾰτᾰδήσειᾰν / κᾰτᾰδήσαιεν
imperative   κᾰτᾰ́δησον κᾰτᾰδησᾰ́τω κᾰτᾰδήσᾰτον κᾰτᾰδησᾰ́των   κᾰτᾰδήσᾰτε κᾰτᾰδησᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεδησᾰ́μην κᾰτεδήσω κᾰτεδήσᾰτο κᾰτεδήσᾰσθον κᾰτεδησᾰ́σθην κᾰτεδησᾰ́μεθᾰ κᾰτεδήσᾰσθε κᾰτεδήσᾰντο
subjunctive κᾰτᾰδήσωμαι κᾰτᾰδήσῃ κᾰτᾰδήσηται κᾰτᾰδήσησθον κᾰτᾰδήσησθον κᾰτᾰδησώμεθᾰ κᾰτᾰδήσησθε κᾰτᾰδήσωνται
optative κᾰτᾰδησαίμην κᾰτᾰδήσαιο κᾰτᾰδήσαιτο κᾰτᾰδήσαισθον κᾰτᾰδησαίσθην κᾰτᾰδησαίμεθᾰ κᾰτᾰδήσαισθε κᾰτᾰδήσαιντο
imperative   κᾰτᾰ́δησαι κᾰτᾰδησᾰ́σθω κᾰτᾰδήσᾰσθον κᾰτᾰδησᾰ́σθων   κᾰτᾰδήσᾰσθε κᾰτᾰδησᾰ́σθων
passive indicative κᾰτεδέθην κᾰτεδέθης κᾰτεδέθη κᾰτεδέθητον κᾰτεδεθήτην κᾰτεδέθημεν κᾰτεδέθητε κᾰτεδέθησᾰν
subjunctive κᾰτᾰδεθῶ κᾰτᾰδεθῇς κᾰτᾰδεθῇ κᾰτᾰδεθῆτον κᾰτᾰδεθῆτον κᾰτᾰδεθῶμεν κᾰτᾰδεθῆτε κᾰτᾰδεθῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰδεθείην κᾰτᾰδεθείης κᾰτᾰδεθείη κᾰτᾰδεθεῖτον / κᾰτᾰδεθείητον κᾰτᾰδεθείτην / κᾰτᾰδεθειήτην κᾰτᾰδεθεῖμεν / κᾰτᾰδεθείημεν κᾰτᾰδεθεῖτε / κᾰτᾰδεθείητε κᾰτᾰδεθεῖεν / κᾰτᾰδεθείησᾰν
imperative   κᾰτᾰδέθητῐ κᾰτᾰδεθήτω κᾰτᾰδέθητον κᾰτᾰδεθήτων   κᾰτᾰδέθητε κᾰτᾰδεθέντων
active middle passive
infinitive κᾰτᾰδῆσαι κᾰτᾰδήσᾰσθαι κᾰτᾰδεθῆναι
participle m κᾰτᾰδήσᾱς κᾰτᾰδησᾰ́μενος κᾰτᾰδεθείς
f κᾰτᾰδήσᾱσᾰ κᾰτᾰδησᾰμένη κᾰτᾰδεθεῖσᾰ
n κᾰτᾰδῆσᾰν κᾰτᾰδησᾰ́μενον κᾰτᾰδεθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Etymology 2

From κατα- (kata-) +‎ δέω (déō, “to lack, need, want”).

Verb

καταδέω • (katadéō)

  1. to lack, need, want
  2. to come after, be behind
    • Pausanias, Descriptions of Greece 8.33.2:
      Αἰγύπτιοι καὶ ὁ Μινύης Ὀρχομενὸς καὶ ἡ Δῆλος τὸ κοινὸν Ἑλλήνων ἐμπόριον, αἱ μὲν ἀνδρὸς ἰδιώτου μέσου δυνάμει χρημάτων καταδέουσιν ἐς εὐδαιμονίαν, ἡ Δῆλος δέ, ἀφελόντι τοὺς ἀφικνουμένους παρ᾿ Ἀθηναίων ἐς τοῦ ἱεροῦ τὴν φρουράν, Δηλίων γε ἕνεκα ἔρημός ἐστιν ἀνθρώπων. 3Βαβυλῶνος δὲ τοῦ μὲν Βήλου τὸ ἱερὸν λείπεται, Βαβυλῶνος δὲ ταύτης, ἥντινα εἶδε πόλεων τῶν τότε μεγίστην ἥλιος, οὐδὲν ἔτι ἦν εἰ μὴ τεῖχος, καθὰ καὶ Τίρυνθος τῆς ἐν τῇ Ἀργολίδι.
      Aigúptioi kaì ho Minúēs Orkhomenòs kaì hē Dêlos tò koinòn Hellḗnōn empórion, hai mèn andròs idiṓtou mésou dunámei khrēmátōn katadéousin es eudaimonían, hē Dêlos dé, aphelónti toùs aphiknouménous par’ Athēnaíōn es toû hieroû tḕn phrourán, Dēlíōn ge héneka érēmós estin anthrṓpōn. 3Babulônos dè toû mèn Bḗlou tò hieròn leípetai, Babulônos dè taútēs, hḗntina eîde póleōn tôn tóte megístēn hḗlios, oudèn éti ên ei mḕ teîkhos, kathà kaì Tírunthos tês en tēî Argolídi.
      (please add an English translation of this quotation)
Conjugation
   Present: καταδέω, καταδέομαι (Contracted only to ει)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταδέω καταδεῖς καταδεῖ καταδεῖτον καταδεῖτον καταδέομεν καταδεῖτε καταδέουσῐ(ν)
subjunctive καταδέω καταδέῃς καταδέῃ καταδέητον καταδέητον καταδέωμεν καταδέητε καταδέωσῐ(ν)
optative καταδέοιμῐ καταδέοις καταδέοι καταδέοιτον καταδεοίτην καταδέοιμεν καταδέοιτε καταδέοιεν
imperative   καταδεῖ καταδείτω καταδεῖτον καταδείτων   καταδεῖτε καταδεόντων
middle/
passive 		indicative καταδέομαι καταδέῃ,
καταδεῖ 		καταδεῖται καταδεῖσθον καταδεῖσθον καταδεόμεθᾰ καταδεῖσθε καταδέονται
subjunctive καταδέωμαι καταδέῃ καταδέηται καταδέησθον καταδέησθον καταδεώμεθᾰ καταδέησθε καταδέωνται
optative καταδεοίμην καταδέοιο καταδέοιτο καταδέοισθον καταδεοίσθην καταδεοίμεθᾰ καταδέοισθε καταδέοιντο
imperative   καταδέου καταδείσθω καταδεῖσθον καταδείσθων   καταδεῖσθε καταδείσθων
active middle/passive
infinitive καταδεῖν καταδεῖσθαι
participle m καταδέων καταδεόμενος
f καταδέουσᾰ καταδεομένη
n καταδέον καταδεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: καταδέω, καταδέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταδέω καταδέεις καταδέει καταδέετον καταδέετον καταδέομεν καταδέετε καταδέουσῐ(ν)
subjunctive καταδέω καταδέῃς καταδέῃ καταδέητον καταδέητον καταδέωμεν καταδέητε καταδέωσῐ(ν)
optative καταδέοιμῐ καταδέοις καταδέοι καταδέοιτον καταδεοίτην καταδέοιμεν καταδέοιτε καταδέοιεν
imperative   κατάδεε καταδεέτω καταδέετον καταδεέτων   καταδέετε καταδεόντων
middle/
passive 		indicative καταδέομαι καταδέῃ / καταδέει καταδέεται καταδέεσθον καταδέεσθον καταδεόμεθᾰ καταδέεσθε καταδέονται
subjunctive καταδέωμαι καταδέῃ καταδέηται καταδέησθον καταδέησθον καταδεώμεθᾰ καταδέησθε καταδέωνται
optative καταδεοίμην καταδέοιο καταδέοιτο καταδέοισθον καταδεοίσθην καταδεοίμεθᾰ καταδέοισθε καταδέοιντο
imperative   καταδέου καταδεέσθω καταδέεσθον καταδεέσθων   καταδέεσθε καταδεέσθων
active middle/passive
infinitive καταδέειν καταδέεσθαι
participle m καταδέων καταδεόμενος
f καταδέουσᾰ καταδεομένη
n καταδέον καταδεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατέδεον, κατεδεόμην (Contracted only to ει)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέδεον κατέδεις κατέδει(ν) κατεδεῖτον κατεδείτην κατεδέομεν κατεδεῖτε κατέδεον
middle/
passive 		indicative κατεδεόμην κατεδέου κατεδεῖτο κατεδεῖσθον κατεδείσθην κατεδεόμεθᾰ κατεδεῖσθε κατεδέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατέδεον, κατεδεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέδεον κατέδεες κατέδεε(ν) κατεδέετον κατεδεέτην κατεδέομεν κατεδέετε κατέδεον
middle/
passive 		indicative κατεδεόμην κατεδέου κατεδέετο κατεδέεσθον κατεδεέσθην κατεδεόμεθᾰ κατεδέεσθε κατεδέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: καταδεήσω, καταδεήσομαι, καταδεηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταδεήσω καταδεήσεις καταδεήσει καταδεήσετον καταδεήσετον καταδεήσομεν καταδεήσετε καταδεήσουσῐ(ν)
optative καταδεήσοιμῐ καταδεήσοις καταδεήσοι καταδεήσοιτον καταδεησοίτην καταδεήσοιμεν καταδεήσοιτε καταδεήσοιεν
middle indicative καταδεήσομαι καταδεήσῃ / καταδεήσει καταδεήσεται καταδεήσεσθον καταδεήσεσθον καταδεησόμεθᾰ καταδεήσεσθε καταδεήσονται
optative καταδεησοίμην καταδεήσοιο καταδεήσοιτο καταδεήσοισθον καταδεησοίσθην καταδεησοίμεθᾰ καταδεήσοισθε καταδεήσοιντο
passive indicative καταδεηθήσομαι καταδεηθήσῃ καταδεηθήσεται καταδεηθήσεσθον καταδεηθήσεσθον καταδεηθησόμεθᾰ καταδεηθήσεσθε καταδεηθήσονται
optative καταδεηθησοίμην καταδεηθήσοιο καταδεηθήσοιτο καταδεηθήσοισθον καταδεηθησοίσθην καταδεηθησοίμεθᾰ καταδεηθήσοισθε καταδεηθήσοιντο
active middle passive
infinitive καταδεήσειν καταδεήσεσθαι καταδεηθήσεσθαι
participle m καταδεήσων καταδεησόμενος καταδεηθησόμενος
f καταδεήσουσᾰ καταδεησομένη καταδεηθησομένη
n καταδεῆσον καταδεησόμενον καταδεηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατεδέησᾰ, κατεδεησᾰ́μην, κατεδεήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατεδέησᾰ κατεδέησᾰς κατεδέησε(ν) κατεδεήσᾰτον κατεδεησᾰ́την κατεδεήσᾰμεν κατεδεήσᾰτε κατεδέησᾰν
subjunctive καταδεήσω καταδεήσῃς καταδεήσῃ καταδεήσητον καταδεήσητον καταδεήσωμεν καταδεήσητε καταδεήσωσῐ(ν)
optative καταδεήσαιμῐ καταδεήσειᾰς / καταδεήσαις καταδεήσειε(ν) / καταδεήσαι καταδεήσαιτον καταδεησαίτην καταδεήσαιμεν καταδεήσαιτε καταδεήσειᾰν / καταδεήσαιεν
imperative   καταδέησον καταδεησᾰ́τω καταδεήσᾰτον καταδεησᾰ́των   καταδεήσᾰτε καταδεησᾰ́ντων
middle indicative κατεδεησᾰ́μην κατεδεήσω κατεδεήσᾰτο κατεδεήσᾰσθον κατεδεησᾰ́σθην κατεδεησᾰ́μεθᾰ κατεδεήσᾰσθε κατεδεήσᾰντο
subjunctive καταδεήσωμαι καταδεήσῃ καταδεήσηται καταδεήσησθον καταδεήσησθον καταδεησώμεθᾰ καταδεήσησθε καταδεήσωνται
optative καταδεησαίμην καταδεήσαιο καταδεήσαιτο καταδεήσαισθον καταδεησαίσθην καταδεησαίμεθᾰ καταδεήσαισθε καταδεήσαιντο
imperative   καταδέησαι καταδεησᾰ́σθω καταδεήσᾰσθον καταδεησᾰ́σθων   καταδεήσᾰσθε καταδεησᾰ́σθων
passive indicative κατεδεήθην κατεδεήθης κατεδεήθη κατεδεήθητον κατεδεηθήτην κατεδεήθημεν κατεδεήθητε κατεδεήθησᾰν
subjunctive καταδεηθῶ καταδεηθῇς καταδεηθῇ καταδεηθῆτον καταδεηθῆτον καταδεηθῶμεν καταδεηθῆτε καταδεηθῶσῐ(ν)
optative καταδεηθείην καταδεηθείης καταδεηθείη καταδεηθεῖτον / καταδεηθείητον καταδεηθείτην / καταδεηθειήτην καταδεηθεῖμεν / καταδεηθείημεν καταδεηθεῖτε / καταδεηθείητε καταδεηθεῖεν / καταδεηθείησᾰν
imperative   καταδεήθητῐ καταδεηθήτω καταδεήθητον καταδεηθήτων   καταδεήθητε καταδεηθέντων
active middle passive
infinitive καταδεῆσαι καταδεήσᾰσθαι καταδεηθῆναι
participle m καταδεήσᾱς καταδεησᾰ́μενος καταδεηθείς
f καταδεήσᾱσᾰ καταδεησᾰμένη καταδεηθεῖσᾰ
n καταδεῆσᾰν καταδεησᾰ́μενον καταδεηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: καταδεδέηκᾰ, καταδεδέημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative καταδεδέηκᾰ καταδεδέηκᾰς καταδεδέηκε(ν) καταδεδεήκᾰτον καταδεδεήκᾰτον καταδεδεήκᾰμεν καταδεδεήκᾰτε καταδεδεήκᾱσῐ(ν)
subjunctive καταδεδεήκω καταδεδεήκῃς καταδεδεήκῃ καταδεδεήκητον καταδεδεήκητον καταδεδεήκωμεν καταδεδεήκητε καταδεδεήκωσῐ(ν)
optative καταδεδεήκοιμῐ / καταδεδεηκοίην καταδεδεήκοις / καταδεδεηκοίης καταδεδεήκοι / καταδεδεηκοίη καταδεδεήκοιτον καταδεδεηκοίτην καταδεδεήκοιμεν καταδεδεήκοιτε καταδεδεήκοιεν
imperative   καταδεδέηκε καταδεδεηκέτω καταδεδεήκετον καταδεδεηκέτων   καταδεδεήκετε καταδεδεηκόντων
middle/
passive 		indicative καταδεδέημαι καταδεδέησαι καταδεδέηται καταδεδέησθον καταδεδέησθον καταδεδεήμεθᾰ καταδεδέησθε καταδεδέηνται
subjunctive καταδεδεημένος ὦ καταδεδεημένος ᾖς καταδεδεημένος ᾖ καταδεδεημένω ἦτον καταδεδεημένω ἦτον καταδεδεημένοι ὦμεν καταδεδεημένοι ἦτε καταδεδεημένοι ὦσῐ(ν)
optative καταδεδεημένος εἴην καταδεδεημένος εἴης καταδεδεημένος εἴη καταδεδεημένω εἴητον / εἶτον καταδεδεημένω εἰήτην / εἴτην καταδεδεημένοι εἴημεν / εἶμεν καταδεδεημένοι εἴητε / εἶτε καταδεδεημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   καταδεδέησο καταδεδεήσθω καταδεδέησθον καταδεδεήσθων   καταδεδέησθε καταδεδεήσθων
active middle/passive
infinitive καταδεδεηκέναι καταδεδεῆσθαι
participle m καταδεδεηκώς καταδεδεημένος
f καταδεδεηκυῖᾰ καταδεδεημένη
n καταδεδεηκός καταδεδεημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.