καταικίζω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ αἰκίζω (aikízō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.tai̯.kíz.dɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tɛˈki.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tɛˈci.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.teˈci.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.teˈci.zo/

Verb

κᾰταικίζω • (kătaikízō)

to maltreat, disfigure, spoil, despoil, mar
- 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae 3.73:
  καὶ μετὰ τοῦτο βασάνοις καταικισθέντες καὶ τοὺς ἀρχηγοὺς τῆς ἐπιβουλῆς ἀναγκασθέντες εἰπεῖν τῆς προσηκούσης τιμωρίας ἔτυχον σὺν χρόνῳ
  kaì metà toûto basánois kataikisthéntes kaì toùs arkhēgoùs tês epiboulês anankasthéntes eipeîn tês prosēkoúsēs timōrías étukhon sùn khrónōi
  (please add an English translation of this quotation)
- 425 BCE, Euripides, Andromache 828-829:
  ὦ παῖ, τί δράσεις; σῶμα σὸν καταικιῇ αἰαῖ αἰαῖ
  ô paî, tí dráseis? sôma sòn kataikiēî aiaî aiaî
  (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

Present: κᾰταικῐ́ζω, κᾰταικῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰταικῐ́ζω	κᾰταικῐ́ζεις	κᾰταικῐ́ζει	κᾰταικῐ́ζετον	κᾰταικῐ́ζετον	κᾰταικῐ́ζομεν	κᾰταικῐ́ζετε	κᾰταικῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰταικῐ́ζω	κᾰταικῐ́ζῃς	κᾰταικῐ́ζῃ	κᾰταικῐ́ζητον	κᾰταικῐ́ζητον	κᾰταικῐ́ζωμεν	κᾰταικῐ́ζητε	κᾰταικῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	κᾰταικῐ́ζοιμῐ	κᾰταικῐ́ζοις	κᾰταικῐ́ζοι	κᾰταικῐ́ζοιτον	κᾰταικῐζοίτην	κᾰταικῐ́ζοιμεν	κᾰταικῐ́ζοιτε	κᾰταικῐ́ζοιεν
	imperative		κᾰταίκῐζε	κᾰταικῐζέτω	κᾰταικῐ́ζετον	κᾰταικῐζέτων		κᾰταικῐ́ζετε	κᾰταικῐζόντων
middle/ passive	indicative	κᾰταικῐ́ζομαι	κᾰταικῐ́ζῃ, κᾰταικῐ́ζει	κᾰταικῐ́ζεται	κᾰταικῐ́ζεσθον	κᾰταικῐ́ζεσθον	κᾰταικῐζόμεθᾰ	κᾰταικῐ́ζεσθε	κᾰταικῐ́ζονται
	subjunctive	κᾰταικῐ́ζωμαι	κᾰταικῐ́ζῃ	κᾰταικῐ́ζηται	κᾰταικῐ́ζησθον	κᾰταικῐ́ζησθον	κᾰταικῐζώμεθᾰ	κᾰταικῐ́ζησθε	κᾰταικῐ́ζωνται
	optative	κᾰταικῐζοίμην	κᾰταικῐ́ζοιο	κᾰταικῐ́ζοιτο	κᾰταικῐ́ζοισθον	κᾰταικῐζοίσθην	κᾰταικῐζοίμεθᾰ	κᾰταικῐ́ζοισθε	κᾰταικῐ́ζοιντο
	imperative		κᾰταικῐ́ζου	κᾰταικῐζέσθω	κᾰταικῐ́ζεσθον	κᾰταικῐζέσθων		κᾰταικῐ́ζεσθε	κᾰταικῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰταικῐ́ζειν				κᾰταικῐ́ζεσθαι
participle	m	κᾰταικῐ́ζων				κᾰταικῐζόμενος
	f	κᾰταικῐ́ζουσᾰ				κᾰταικῐζομένη
	n	κᾰταικῐ́ζον				κᾰταικῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτῄκῐζον, κᾰτῃκῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῄκῐζον	κᾰτῄκῐζες	κᾰτῄκῐζε(ν)	κᾰτῃκῐ́ζετον	κᾰτῃκῐζέτην	κᾰτῃκῐ́ζομεν	κᾰτῃκῐ́ζετε	κᾰτῄκῐζον
middle/ passive	indicative	κᾰτῃκῐζόμην	κᾰτῃκῐ́ζου	κᾰτῃκῐ́ζετο	κᾰτῃκῐ́ζεσθον	κᾰτῃκῐζέσθην	κᾰτῃκῐζόμεθᾰ	κᾰτῃκῐ́ζεσθε	κᾰτῃκῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰταικῐέω, κᾰταικῐέομαι, κᾰταικῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰταικῐέω	κᾰταικῐέεις	κᾰταικῐέει	κᾰταικῐέετον	κᾰταικῐέετον	κᾰταικῐέομεν	κᾰταικῐέετε	κᾰταικῐέουσῐ(ν)
active	optative	κᾰταικῐέοιμῐ	κᾰταικῐέοις	κᾰταικῐέοι	κᾰταικῐέοιτον	κᾰταικῐεοίτην	κᾰταικῐέοιμεν	κᾰταικῐέοιτε	κᾰταικῐέοιεν
middle	indicative	κᾰταικῐέομαι	κᾰταικῐέῃ, κᾰταικῐέει	κᾰταικῐέεται	κᾰταικῐέεσθον	κᾰταικῐέεσθον	κᾰταικῐεόμεθᾰ	κᾰταικῐέεσθε	κᾰταικῐέονται
middle	optative	κᾰταικῐεοίμην	κᾰταικῐέοιο	κᾰταικῐέοιτο	κᾰταικῐέοισθον	κᾰταικῐεοίσθην	κᾰταικῐεοίμεθᾰ	κᾰταικῐέοισθε	κᾰταικῐέοιντο
passive	indicative	κᾰταικῐσθήσομαι	κᾰταικῐσθήσῃ	κᾰταικῐσθήσεται	κᾰταικῐσθήσεσθον	κᾰταικῐσθήσεσθον	κᾰταικῐσθησόμεθᾰ	κᾰταικῐσθήσεσθε	κᾰταικῐσθήσονται
passive	optative	κᾰταικῐσθησοίμην	κᾰταικῐσθήσοιο	κᾰταικῐσθήσοιτο	κᾰταικῐσθήσοισθον	κᾰταικῐσθησοίσθην	κᾰταικῐσθησοίμεθᾰ	κᾰταικῐσθήσοισθε	κᾰταικῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰταικῐέειν			κᾰταικῐέεσθαι		κᾰταικῐσθήσεσθαι
participle	m	κᾰταικῐέων			κᾰταικῐεόμενος		κᾰταικῐσθησόμενος
	f	κᾰταικῐέουσᾰ			κᾰταικῐεομένη		κᾰταικῐσθησομένη
	n	κᾰταικῐέον			κᾰταικῐεόμενον		κᾰταικῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰταικῐῶ, κᾰταικῐοῦμαι, κᾰταικῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰταικῐῶ	κᾰταικῐεῖς	κᾰταικῐεῖ	κᾰταικῐεῖτον	κᾰταικῐεῖτον	κᾰταικῐοῦμεν	κᾰταικῐεῖτε	κᾰταικῐοῦσῐ(ν)
active	optative	κᾰταικῐοίην, κᾰταικῐοῖμῐ	κᾰταικῐοίης, κᾰταικῐοῖς	κᾰταικῐοίη, κᾰταικῐοῖ	κᾰταικῐοῖτον, κᾰταικῐοίητον	κᾰταικῐοίτην, κᾰταικῐοιήτην	κᾰταικῐοῖμεν, κᾰταικῐοίημεν	κᾰταικῐοῖτε, κᾰταικῐοίητε	κᾰταικῐοῖεν, κᾰταικῐοίησᾰν
middle	indicative	κᾰταικῐοῦμαι	κᾰταικῐῇ	κᾰταικῐεῖται	κᾰταικῐεῖσθον	κᾰταικῐεῖσθον	κᾰταικῐούμεθᾰ	κᾰταικῐεῖσθε	κᾰταικῐοῦνται
middle	optative	κᾰταικῐοίμην	κᾰταικῐοῖο	κᾰταικῐοῖτο	κᾰταικῐοῖσθον	κᾰταικῐοίσθην	κᾰταικῐοίμεθᾰ	κᾰταικῐοῖσθε	κᾰταικῐοῖντο
passive	indicative	κᾰταικῐσθήσομαι	κᾰταικῐσθήσῃ	κᾰταικῐσθήσεται	κᾰταικῐσθήσεσθον	κᾰταικῐσθήσεσθον	κᾰταικῐσθησόμεθᾰ	κᾰταικῐσθήσεσθε	κᾰταικῐσθήσονται
passive	optative	κᾰταικῐσθησοίμην	κᾰταικῐσθήσοιο	κᾰταικῐσθήσοιτο	κᾰταικῐσθήσοισθον	κᾰταικῐσθησοίσθην	κᾰταικῐσθησοίμεθᾰ	κᾰταικῐσθήσοισθε	κᾰταικῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰταικῐεῖν			κᾰταικῐεῖσθαι		κᾰταικῐσθήσεσθαι
participle	m	κᾰταικῐῶν			κᾰταικῐούμενος		κᾰταικῐσθησόμενος
	f	κᾰταικῐοῦσᾰ			κᾰταικῐουμένη		κᾰταικῐσθησομένη
	n	κᾰταικῐοῦν			κᾰταικῐούμενον		κᾰταικῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κᾰτῄκῐσᾰ, κᾰτῃκῐσᾰ́μην, κᾰτῃκῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῄκῐσᾰ	κᾰτῄκῐσᾰς	κᾰτῄκῐσε(ν)	κᾰτῃκῐ́σᾰτον	κᾰτῃκῐσᾰ́την	κᾰτῃκῐ́σᾰμεν	κᾰτῃκῐ́σᾰτε	κᾰτῄκῐσᾰν
	subjunctive	κᾰταικῐ́σω	κᾰταικῐ́σῃς	κᾰταικῐ́σῃ	κᾰταικῐ́σητον	κᾰταικῐ́σητον	κᾰταικῐ́σωμεν	κᾰταικῐ́σητε	κᾰταικῐ́σωσῐ(ν)
	optative	κᾰταικῐ́σαιμῐ	κᾰταικῐ́σειᾰς, κᾰταικῐ́σαις	κᾰταικῐ́σειε(ν), κᾰταικῐ́σαι	κᾰταικῐ́σαιτον	κᾰταικῐσαίτην	κᾰταικῐ́σαιμεν	κᾰταικῐ́σαιτε	κᾰταικῐ́σειᾰν, κᾰταικῐ́σαιεν
	imperative		κᾰταίκῐσον	κᾰταικῐσᾰ́τω	κᾰταικῐ́σᾰτον	κᾰταικῐσᾰ́των		κᾰταικῐ́σᾰτε	κᾰταικῐσᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτῃκῐσᾰ́μην	κᾰτῃκῐ́σω	κᾰτῃκῐ́σᾰτο	κᾰτῃκῐ́σᾰσθον	κᾰτῃκῐσᾰ́σθην	κᾰτῃκῐσᾰ́μεθᾰ	κᾰτῃκῐ́σᾰσθε	κᾰτῃκῐ́σᾰντο
	subjunctive	κᾰταικῐ́σωμαι	κᾰταικῐ́σῃ	κᾰταικῐ́σηται	κᾰταικῐ́σησθον	κᾰταικῐ́σησθον	κᾰταικῐσώμεθᾰ	κᾰταικῐ́σησθε	κᾰταικῐ́σωνται
	optative	κᾰταικῐσαίμην	κᾰταικῐ́σαιο	κᾰταικῐ́σαιτο	κᾰταικῐ́σαισθον	κᾰταικῐσαίσθην	κᾰταικῐσαίμεθᾰ	κᾰταικῐ́σαισθε	κᾰταικῐ́σαιντο
	imperative		κᾰταίκῐσαι	κᾰταικῐσᾰ́σθω	κᾰταικῐ́σᾰσθον	κᾰταικῐσᾰ́σθων		κᾰταικῐ́σᾰσθε	κᾰταικῐσᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτῃκῐ́σθην	κᾰτῃκῐ́σθης	κᾰτῃκῐ́σθη	κᾰτῃκῐ́σθητον	κᾰτῃκῐσθήτην	κᾰτῃκῐ́σθημεν	κᾰτῃκῐ́σθητε	κᾰτῃκῐ́σθησᾰν
	subjunctive	κᾰταικῐσθῶ	κᾰταικῐσθῇς	κᾰταικῐσθῇ	κᾰταικῐσθῆτον	κᾰταικῐσθῆτον	κᾰταικῐσθῶμεν	κᾰταικῐσθῆτε	κᾰταικῐσθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰταικῐσθείην	κᾰταικῐσθείης	κᾰταικῐσθείη	κᾰταικῐσθεῖτον, κᾰταικῐσθείητον	κᾰταικῐσθείτην, κᾰταικῐσθειήτην	κᾰταικῐσθεῖμεν, κᾰταικῐσθείημεν	κᾰταικῐσθεῖτε, κᾰταικῐσθείητε	κᾰταικῐσθεῖεν, κᾰταικῐσθείησᾰν
	imperative		κᾰταικῐ́σθητῐ	κᾰταικῐσθήτω	κᾰταικῐ́σθητον	κᾰταικῐσθήτων		κᾰταικῐ́σθητε	κᾰταικῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰταικῐ́σαι			κᾰταικῐ́σᾰσθαι		κᾰταικῐσθῆναι
participle	m	κᾰταικῐ́σᾱς			κᾰταικῐσᾰ́μενος		κᾰταικῐσθείς
	f	κᾰταικῐ́σᾱσᾰ			κᾰταικῐσᾰμένη		κᾰταικῐσθεῖσᾰ
	n	κᾰταικῐ́σᾰν			κᾰταικῐσᾰ́μενον		κᾰταικῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κᾰτῄκῐκᾰ, κᾰτῄκῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῄκῐκᾰ	κᾰτῄκῐκᾰς	κᾰτῄκῐκε(ν)	κᾰτῃκῐ́κᾰτον	κᾰτῃκῐ́κᾰτον	κᾰτῃκῐ́κᾰμεν	κᾰτῃκῐ́κᾰτε	κᾰτῃκῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτῃκῐ́κω	κᾰτῃκῐ́κῃς	κᾰτῃκῐ́κῃ	κᾰτῃκῐ́κητον	κᾰτῃκῐ́κητον	κᾰτῃκῐ́κωμεν	κᾰτῃκῐ́κητε	κᾰτῃκῐ́κωσῐ(ν)
	optative	κᾰτῃκῐ́κοιμῐ, κᾰτῃκῐκοίην	κᾰτῃκῐ́κοις, κᾰτῃκῐκοίης	κᾰτῃκῐ́κοι, κᾰτῃκῐκοίη	κᾰτῃκῐ́κοιτον	κᾰτῃκῐκοίτην	κᾰτῃκῐ́κοιμεν	κᾰτῃκῐ́κοιτε	κᾰτῃκῐ́κοιεν
	imperative		κᾰτῄκῐκε	κᾰτῃκῐκέτω	κᾰτῃκῐ́κετον	κᾰτῃκῐκέτων		κᾰτῃκῐ́κετε	κᾰτῃκῐκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτῄκῐσμαι	κᾰτῄκῐσαι	κᾰτῄκῐσται	κᾰτῄκῐσθον	κᾰτῄκῐσθον	κᾰτῃκῐ́σμεθᾰ	κᾰτῄκῐσθε	κᾰτῃκῐ́σᾰται
	subjunctive	κᾰτῃκῐσμένος ὦ	κᾰτῃκῐσμένος ᾖς	κᾰτῃκῐσμένος ᾖ	κᾰτῃκῐσμένω ἦτον	κᾰτῃκῐσμένω ἦτον	κᾰτῃκῐσμένοι ὦμεν	κᾰτῃκῐσμένοι ἦτε	κᾰτῃκῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτῃκῐσμένος εἴην	κᾰτῃκῐσμένος εἴης	κᾰτῃκῐσμένος εἴη	κᾰτῃκῐσμένω εἴητον/εἶτον	κᾰτῃκῐσμένω εἰήτην/εἴτην	κᾰτῃκῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	κᾰτῃκῐσμένοι εἴητε/εἶτε	κᾰτῃκῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κᾰτῄκῐσο	κᾰτῃκῐ́σθω	κᾰτῄκῐσθον	κᾰτῃκῐ́σθων		κᾰτῄκῐσθε	κᾰτῃκῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτῃκῐκέναι				κᾰτῃκῐ́σθαι
participle	m	κᾰτῃκῐκώς				κᾰτῃκῐσμένος
	f	κᾰτῃκῐκυῖᾰ				κᾰτῃκῐσμένη
	n	κᾰτῃκῐκός				κᾰτῃκῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: κᾰτῃκῐ́κειν, κᾰτῃκῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτῃκῐ́κειν, κᾰτῃκῐ́κη	κᾰτῃκῐ́κεις, κᾰτῃκῐ́κης	κᾰτῃκῐ́κει(ν)	κᾰτῃκῐ́κετον	κᾰτῃκῐκέτην	κᾰτῃκῐ́κεμεν	κᾰτῃκῐ́κετε	κᾰτῃκῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	κᾰτῃκῐ́σμην	κᾰτῄκῐσο	κᾰτῄκῐστο	κᾰτῄκῐσθον	κᾰτῃκῐ́σθην	κᾰτῃκῐ́σμεθᾰ	κᾰτῄκῐσθε	κᾰτῃκῐ́σᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“καταικίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“καταικίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
καταικίζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
“καταικίζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
καταικίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
καταικίζω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011