καταλύματος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.lý.ma.tos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.tos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.tos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.taˈly.ma.tos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.taˈli.ma.tos/

Noun

κᾰτᾰλύμᾰτος • (kătălúmătos)

genitive singular of κατάλυμα (katáluma)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /ka.taˈli.ma.tos/
Hyphenation: κα‧τα‧λύ‧μα‧τος

Noun

καταλύματος • (katalýmatos) n

genitive singular of κατάλυμα (katályma)