καταμύω
Ancient Greek
Alternative forms
Etymology
From κατα- (kata-, “down”) + μύω (múō, “to close, to shut”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ka.ta.my̌ː.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ka.taˈmy.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ka.taˈmy.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ka.taˈmy.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ka.taˈmi.o/
Verb
καταμύω • (katamúō)
- to close or shut the eyes
- to fall asleep, to doze
Inflection
Present: καταμῡ́ω, καταμῡ́ομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | καταμῡ́ω | καταμῡ́εις | καταμῡ́ει | καταμῡ́ετον | καταμῡ́ετον | καταμῡ́ομεν | καταμῡ́ετε | καταμῡ́ουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | καταμῡ́ω | καταμῡ́ῃς | καταμῡ́ῃ | καταμῡ́ητον | καταμῡ́ητον | καταμῡ́ωμεν | καταμῡ́ητε | καταμῡ́ωσῐ(ν) | |||||
| optative | καταμῡ́οιμῐ | καταμῡ́οις | καταμῡ́οι | καταμῡ́οιτον | καταμῡοίτην | καταμῡ́οιμεν | καταμῡ́οιτε | καταμῡ́οιεν | |||||
| imperative | κατάμῡε | καταμῡέτω | καταμῡ́ετον | καταμῡέτων | καταμῡ́ετε | καταμῡόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | καταμῡ́ομαι | καταμῡ́ῃ / καταμῡ́ει | καταμῡ́εται | καταμῡ́εσθον | καταμῡ́εσθον | καταμῡόμεθᾰ | καταμῡ́εσθε | καταμῡ́ονται | ||||
| subjunctive | καταμῡ́ωμαι | καταμῡ́ῃ | καταμῡ́ηται | καταμῡ́ησθον | καταμῡ́ησθον | καταμῡώμεθᾰ | καταμῡ́ησθε | καταμῡ́ωνται | |||||
| optative | καταμῡοίμην | καταμῡ́οιο | καταμῡ́οιτο | καταμῡ́οισθον | καταμῡοίσθην | καταμῡοίμεθᾰ | καταμῡ́οισθε | καταμῡ́οιντο | |||||
| imperative | καταμῡ́ου | καταμῡέσθω | καταμῡ́εσθον | καταμῡέσθων | καταμῡ́εσθε | καταμῡέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | καταμῡ́ειν | καταμῡ́εσθαι | |||||||||||
| participle | m | καταμῡ́ων | καταμῡόμενος | ||||||||||
| f | καταμῡ́ουσᾰ | καταμῡομένη | |||||||||||
| n | καταμῦον | καταμῡόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐκατάμῡον, ἐκαταμῡόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκατάμῡον | ἐκατάμῡες | ἐκατάμῡε(ν) | ἐκαταμῡ́ετον | ἐκαταμῡέτην | ἐκαταμῡ́ομεν | ἐκαταμῡ́ετε | ἐκατάμῡον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκαταμῡόμην | ἐκαταμῡ́ου | ἐκαταμῡ́ετο | ἐκαταμῡ́εσθον | ἐκαταμῡέσθην | ἐκαταμῡόμεθᾰ | ἐκαταμῡ́εσθε | ἐκαταμῡ́οντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: καταμῡ́σω, καταμῡ́σομαι, καταμῠθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | καταμῡ́σω | καταμῡ́σεις | καταμῡ́σει | καταμῡ́σετον | καταμῡ́σετον | καταμῡ́σομεν | καταμῡ́σετε | καταμῡ́σουσῐ(ν) | ||||
| optative | καταμῡ́σοιμῐ | καταμῡ́σοις | καταμῡ́σοι | καταμῡ́σοιτον | καταμῡσοίτην | καταμῡ́σοιμεν | καταμῡ́σοιτε | καταμῡ́σοιεν | |||||
| middle | indicative | καταμῡ́σομαι | καταμῡ́σῃ / καταμῡ́σει | καταμῡ́σεται | καταμῡ́σεσθον | καταμῡ́σεσθον | καταμῡσόμεθᾰ | καταμῡ́σεσθε | καταμῡ́σονται | ||||
| optative | καταμῡσοίμην | καταμῡ́σοιο | καταμῡ́σοιτο | καταμῡ́σοισθον | καταμῡσοίσθην | καταμῡσοίμεθᾰ | καταμῡ́σοισθε | καταμῡ́σοιντο | |||||
| passive | indicative | καταμῠθήσομαι | καταμῠθήσῃ | καταμῠθήσεται | καταμῠθήσεσθον | καταμῠθήσεσθον | καταμῠθησόμεθᾰ | καταμῠθήσεσθε | καταμῠθήσονται | ||||
| optative | καταμῠθησοίμην | καταμῠθήσοιο | καταμῠθήσοιτο | καταμῠθήσοισθον | καταμῠθησοίσθην | καταμῠθησοίμεθᾰ | καταμῠθήσοισθε | καταμῠθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | καταμῡ́σειν | καταμῡ́σεσθαι | καταμῠθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | καταμῡ́σων | καταμῡσόμενος | καταμῠθησόμενος | |||||||||
| f | καταμῡ́σουσᾰ | καταμῡσομένη | καταμῠθησομένη | ||||||||||
| n | καταμῦσον | καταμῡσόμενον | καταμῠθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐκατάμῡσᾰ, ἐκαταμῡσᾰ́μην, ἐκαταμῠ́θην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκατάμῡσᾰ | ἐκατάμῡσᾰς | ἐκατάμῡσε(ν) | ἐκαταμῡ́σᾰτον | ἐκαταμῡσᾰ́την | ἐκαταμῡ́σᾰμεν | ἐκαταμῡ́σᾰτε | ἐκατάμῡσᾰν | ||||
| subjunctive | καταμῡ́σω | καταμῡ́σῃς | καταμῡ́σῃ | καταμῡ́σητον | καταμῡ́σητον | καταμῡ́σωμεν | καταμῡ́σητε | καταμῡ́σωσῐ(ν) | |||||
| optative | καταμῡ́σαιμῐ | καταμῡ́σειᾰς / καταμῡ́σαις | καταμῡ́σειε(ν) / καταμῡ́σαι | καταμῡ́σαιτον | καταμῡσαίτην | καταμῡ́σαιμεν | καταμῡ́σαιτε | καταμῡ́σειᾰν / καταμῡ́σαιεν | |||||
| imperative | κατάμῡσον | καταμῡσᾰ́τω | καταμῡ́σᾰτον | καταμῡσᾰ́των | καταμῡ́σᾰτε | καταμῡσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐκαταμῡσᾰ́μην | ἐκαταμῡ́σω | ἐκαταμῡ́σᾰτο | ἐκαταμῡ́σᾰσθον | ἐκαταμῡσᾰ́σθην | ἐκαταμῡσᾰ́μεθᾰ | ἐκαταμῡ́σᾰσθε | ἐκαταμῡ́σᾰντο | ||||
| subjunctive | καταμῡ́σωμαι | καταμῡ́σῃ | καταμῡ́σηται | καταμῡ́σησθον | καταμῡ́σησθον | καταμῡσώμεθᾰ | καταμῡ́σησθε | καταμῡ́σωνται | |||||
| optative | καταμῡσαίμην | καταμῡ́σαιο | καταμῡ́σαιτο | καταμῡ́σαισθον | καταμῡσαίσθην | καταμῡσαίμεθᾰ | καταμῡ́σαισθε | καταμῡ́σαιντο | |||||
| imperative | κατάμῡσαι | καταμῡσᾰ́σθω | καταμῡ́σᾰσθον | καταμῡσᾰ́σθων | καταμῡ́σᾰσθε | καταμῡσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐκαταμῠ́θην | ἐκαταμῠ́θης | ἐκαταμῠ́θη | ἐκαταμῠ́θητον | ἐκαταμῠθήτην | ἐκαταμῠ́θημεν | ἐκαταμῠ́θητε | ἐκαταμῠ́θησᾰν | ||||
| subjunctive | καταμῠθῶ | καταμῠθῇς | καταμῠθῇ | καταμῠθῆτον | καταμῠθῆτον | καταμῠθῶμεν | καταμῠθῆτε | καταμῠθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | καταμῠθείην | καταμῠθείης | καταμῠθείη | καταμῠθεῖτον / καταμῠθείητον | καταμῠθείτην / καταμῠθειήτην | καταμῠθεῖμεν / καταμῠθείημεν | καταμῠθεῖτε / καταμῠθείητε | καταμῠθεῖεν / καταμῠθείησᾰν | |||||
| imperative | καταμῠ́θητῐ | καταμῠθήτω | καταμῠ́θητον | καταμῠθήτων | καταμῠ́θητε | καταμῠθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | καταμῦσαι | καταμῡ́σᾰσθαι | καταμῠθῆναι | ||||||||||
| participle | m | καταμῡ́σᾱς | καταμῡσᾰ́μενος | καταμῠθείς | |||||||||
| f | καταμῡ́σᾱσᾰ | καταμῡσᾰμένη | καταμῠθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | καταμῦσᾰν | καταμῡσᾰ́μενον | καταμῠθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: κεκατάμῠκᾰ, κεκατάμῠμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεκατάμῠκᾰ | κεκατάμῠκᾰς | κεκατάμῠκε(ν) | κεκαταμῠ́κᾰτον | κεκαταμῠ́κᾰτον | κεκαταμῠ́κᾰμεν | κεκαταμῠ́κᾰτε | κεκαταμῠ́κᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεκαταμῠ́κω | κεκαταμῠ́κῃς | κεκαταμῠ́κῃ | κεκαταμῠ́κητον | κεκαταμῠ́κητον | κεκαταμῠ́κωμεν | κεκαταμῠ́κητε | κεκαταμῠ́κωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκαταμῠ́κοιμῐ / κεκαταμῠκοίην | κεκαταμῠ́κοις / κεκαταμῠκοίης | κεκαταμῠ́κοι / κεκαταμῠκοίη | κεκαταμῠ́κοιτον | κεκαταμῠκοίτην | κεκαταμῠ́κοιμεν | κεκαταμῠ́κοιτε | κεκαταμῠ́κοιεν | |||||
| imperative | κεκατάμῠκε | κεκαταμῠκέτω | κεκαταμῠ́κετον | κεκαταμῠκέτων | κεκαταμῠ́κετε | κεκαταμῠκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | κεκατάμῠμαι | κεκατάμῠσαι | κεκατάμῠται | κεκατάμῠσθον | κεκατάμῠσθον | κεκαταμῠ́μεθᾰ | κεκατάμῠσθε | κεκατάμῠνται | ||||
| subjunctive | κεκαταμῠμένος ὦ | κεκαταμῠμένος ᾖς | κεκαταμῠμένος ᾖ | κεκαταμῠμένω ἦτον | κεκαταμῠμένω ἦτον | κεκαταμῠμένοι ὦμεν | κεκαταμῠμένοι ἦτε | κεκαταμῠμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκαταμῠμένος εἴην | κεκαταμῠμένος εἴης | κεκαταμῠμένος εἴη | κεκαταμῠμένω εἴητον / εἶτον | κεκαταμῠμένω εἰήτην / εἴτην | κεκαταμῠμένοι εἴημεν / εἶμεν | κεκαταμῠμένοι εἴητε / εἶτε | κεκαταμῠμένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | κεκατάμῠσο | κεκαταμῠ́σθω | κεκατάμῠσθον | κεκαταμῠ́σθων | κεκατάμῠσθε | κεκαταμῠ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεκαταμῠκέναι | κεκαταμῠ́σθαι | |||||||||||
| participle | m | κεκαταμῠκώς | κεκαταμῠμένος | ||||||||||
| f | κεκαταμῠκυῖᾰ | κεκαταμῠμένη | |||||||||||
| n | κεκαταμῠκός | κεκαταμῠμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐκεκαταμῠ́κειν / ἐκεκαταμῠ́κη, ἐκεκαταμῠ́μην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκεκαταμῠ́κειν / ἐκεκαταμῠ́κη | ἐκεκαταμῠ́κεις / ἐκεκαταμῠ́κης | ἐκεκαταμῠ́κει(ν) | ἐκεκαταμῠ́κετον | ἐκεκαταμῠκέτην | ἐκεκαταμῠ́κεμεν | ἐκεκαταμῠ́κετε | ἐκεκαταμῠ́κεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐκεκαταμῠ́μην | ἐκεκατάμῠσο | ἐκεκατάμῠτο | ἐκεκατάμῠσθον | ἐκεκαταμῠ́σθην | ἐκεκαταμῠ́μεθᾰ | ἐκεκατάμῠσθε | ἐκεκατάμῠντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future perfect: κεκαταμῡ́σομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive |
indicative | κεκαταμῡ́σομαι | κεκαταμῡ́σῃ / κεκαταμῡ́σει | κεκαταμῡ́σεται | κεκαταμῡ́σεσθον | κεκαταμῡ́σεσθον | κεκαταμῡσόμεθᾰ | κεκαταμῡ́σεσθε | κεκαταμῡ́σονται | ||||
| optative | κεκαταμῡσοίμην | κεκαταμῡ́σοιο | κεκαταμῡ́σοιτο | κεκαταμῡ́σοισθον | κεκαταμῡσοίσθην | κεκαταμῡσοίμεθᾰ | κεκαταμῡ́σοισθε | κεκαταμῡ́σοιντο | |||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | κεκαταμῡ́σεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | κεκαταμῡσόμενος | |||||||||||
| f | κεκαταμῡσομένη | ||||||||||||
| n | κεκαταμῡσόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Further reading
- “καταμύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press