καταναγκάζω

Ancient Greek

Etymology

From κᾰτ- (κᾰτᾰ-) (kăt- (kătă-), “fully”) +‎ ᾰ̓νᾰγκᾰ́ζω (ănănkắzō, “force”).

Pronunciation

 

Verb

κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζω • (kătănănkắzō)

  1. (transitive, control verb) to force

Inflection

   Present: κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζω, κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεις κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζει κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζετον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζετον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζομεν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζετε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζῃς κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζῃ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζητον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζητον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζωμεν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζητε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιμῐ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοις κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοι κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιτον κᾰτᾰνᾰγκᾰζοίτην κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιμεν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιτε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιεν
imperative   κᾰτᾰνᾰ́γκᾰζε κᾰτᾰνᾰγκᾰζέτω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζετον κᾰτᾰνᾰγκᾰζέτων   κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζετε κᾰτᾰνᾰγκᾰζόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζομαι κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζῃ,
κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζει 		κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεται κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰζόμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεσθε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζονται
subjunctive κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζωμαι κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζῃ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζηται κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζησθον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζησθον κᾰτᾰνᾰγκᾰζώμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζησθε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζωνται
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰζοίμην κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιο κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιτο κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοισθον κᾰτᾰνᾰγκᾰζοίσθην κᾰτᾰνᾰγκᾰζοίμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοισθε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζοιντο
imperative   κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζου κᾰτᾰνᾰγκᾰζέσθω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰζέσθων   κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεσθε κᾰτᾰνᾰγκᾰζέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζειν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζεσθαι
participle m κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζων κᾰτᾰνᾰγκᾰζόμενος
f κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζουσᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰζομένη
n κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζον κᾰτᾰνᾰγκᾰζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτηνᾰ́γκᾰζον, κᾰτηνᾰγκᾰζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτηνᾰ́γκᾰζον κᾰτηνᾰ́γκᾰζες κᾰτηνᾰ́γκᾰζε(ν) κᾰτηνᾰγκᾰ́ζετον κᾰτηνᾰγκᾰζέτην κᾰτηνᾰγκᾰ́ζομεν κᾰτηνᾰγκᾰ́ζετε κᾰτηνᾰ́γκᾰζον
middle/
passive 		indicative κᾰτηνᾰγκᾰζόμην κᾰτηνᾰγκᾰ́ζου κᾰτηνᾰγκᾰ́ζετο κᾰτηνᾰγκᾰ́ζεσθον κᾰτηνᾰγκᾰζέσθην κᾰτηνᾰγκᾰζόμεθᾰ κᾰτηνᾰγκᾰ́ζεσθε κᾰτηνᾰγκᾰ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σω, κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σομαι, κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σεις κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σει κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σετον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σετον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σομεν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σετε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιμῐ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοις κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοι κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιτον κᾰτᾰνᾰγκᾰσοίτην κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιμεν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιτε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιεν
middle indicative κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σομαι κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σῃ,
κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σει 		κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σεται κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σεσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σεσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσόμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σεσθε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σονται
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰσοίμην κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιο κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιτο κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοισθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσοίσθην κᾰτᾰνᾰγκᾰσοίμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοισθε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σοιντο
passive indicative κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσομαι κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσῃ κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσεται κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσεσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσεσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθησόμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσεσθε κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσονται
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰσθησοίμην κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσοιο κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσοιτο κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσοισθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθησοίσθην κᾰτᾰνᾰγκᾰσθησοίμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσοισθε κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσοιντο
active middle passive
infinitive κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σειν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σεσθαι κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήσεσθαι
participle m κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σων κᾰτᾰνᾰγκᾰσόμενος κᾰτᾰνᾰγκᾰσθησόμενος
f κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σουσᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰσομένη κᾰτᾰνᾰγκᾰσθησομένη
n κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σον κᾰτᾰνᾰγκᾰσόμενον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτηνᾰ́γκᾰσᾰ, κᾰτηνᾰγκᾰσᾰ́μην, κᾰτηνᾰγκᾰ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτηνᾰ́γκᾰσᾰ κᾰτηνᾰ́γκᾰσᾰς κᾰτηνᾰ́γκᾰσε(ν) κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰτον κᾰτηνᾰγκᾰσᾰ́την κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰμεν κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰτε κᾰτηνᾰ́γκᾰσᾰν
subjunctive κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σῃς κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σῃ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σητον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σητον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σωμεν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σητε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιμῐ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σειᾰς,
κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαις 		κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σειε(ν),
κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαι 		κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιτον κᾰτᾰνᾰγκᾰσαίτην κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιμεν κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιτε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σειᾰν,
κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιεν
imperative   κᾰτᾰνᾰ́γκᾰσον κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́τω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾰτον κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́των   κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾰτε κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́ντων
middle indicative κᾰτηνᾰγκᾰσᾰ́μην κᾰτηνᾰγκᾰ́σω κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰτο κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰσθον κᾰτηνᾰγκᾰσᾰ́σθην κᾰτηνᾰγκᾰσᾰ́μεθᾰ κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰσθε κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰντο
subjunctive κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σωμαι κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σῃ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σηται κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σησθον κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σησθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσώμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σησθε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σωνται
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰσαίμην κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιο κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιτο κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαισθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσαίσθην κᾰτᾰνᾰγκᾰσαίμεθᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαισθε κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαιντο
imperative   κᾰτᾰνᾰ́γκᾰσαι κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́σθω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾰσθον κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́σθων   κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾰσθε κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́σθων
passive indicative κᾰτηνᾰγκᾰ́σθην κᾰτηνᾰγκᾰ́σθης κᾰτηνᾰγκᾰ́σθη κᾰτηνᾰγκᾰ́σθητον κᾰτηνᾰγκᾰσθήτην κᾰτηνᾰγκᾰ́σθημεν κᾰτηνᾰγκᾰ́σθητε κᾰτηνᾰγκᾰ́σθησᾰν
subjunctive κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῶ κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῇς κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῇ κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῆτον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῆτον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῶμεν κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῆτε κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῶσῐ(ν)
optative κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείην κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείης κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείη κᾰτᾰνᾰγκᾰσθεῖτον,
κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείητον 		κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείτην,
κᾰτᾰνᾰγκᾰσθειήτην 		κᾰτᾰνᾰγκᾰσθεῖμεν,
κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείημεν 		κᾰτᾰνᾰγκᾰσθεῖτε,
κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείητε 		κᾰτᾰνᾰγκᾰσθεῖεν,
κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείησᾰν
imperative   κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σθητῐ κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήτω κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σθητον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθήτων   κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σθητε κᾰτᾰνᾰγκᾰσθέντων
active middle passive
infinitive κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σαι κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾰσθαι κᾰτᾰνᾰγκᾰσθῆναι
participle m κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾱς κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́μενος κᾰτᾰνᾰγκᾰσθείς
f κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾱσᾰ κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰμένη κᾰτᾰνᾰγκᾰσθεῖσᾰ
n κᾰτᾰνᾰγκᾰ́σᾰν κᾰτᾰνᾰγκᾰσᾰ́μενον κᾰτᾰνᾰγκᾰσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτηνᾰ́γκᾰκᾰ, κᾰτηνᾰ́γκᾰσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτηνᾰ́γκᾰκᾰ κᾰτηνᾰ́γκᾰκᾰς κᾰτηνᾰ́γκᾰκε(ν) κᾰτηνᾰγκᾰ́κᾰτον κᾰτηνᾰγκᾰ́κᾰτον κᾰτηνᾰγκᾰ́κᾰμεν κᾰτηνᾰγκᾰ́κᾰτε κᾰτηνᾰγκᾰ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτηνᾰγκᾰ́κω κᾰτηνᾰγκᾰ́κῃς κᾰτηνᾰγκᾰ́κῃ κᾰτηνᾰγκᾰ́κητον κᾰτηνᾰγκᾰ́κητον κᾰτηνᾰγκᾰ́κωμεν κᾰτηνᾰγκᾰ́κητε κᾰτηνᾰγκᾰ́κωσῐ(ν)
optative κᾰτηνᾰγκᾰ́κοιμῐ,
κᾰτηνᾰγκᾰκοίην 		κᾰτηνᾰγκᾰ́κοις,
κᾰτηνᾰγκᾰκοίης 		κᾰτηνᾰγκᾰ́κοι,
κᾰτηνᾰγκᾰκοίη 		κᾰτηνᾰγκᾰ́κοιτον κᾰτηνᾰγκᾰκοίτην κᾰτηνᾰγκᾰ́κοιμεν κᾰτηνᾰγκᾰ́κοιτε κᾰτηνᾰγκᾰ́κοιεν
imperative   κᾰτηνᾰ́γκᾰκε κᾰτηνᾰγκᾰκέτω κᾰτηνᾰγκᾰ́κετον κᾰτηνᾰγκᾰκέτων   κᾰτηνᾰγκᾰ́κετε κᾰτηνᾰγκᾰκόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτηνᾰ́γκᾰσμαι κᾰτηνᾰ́γκᾰσαι κᾰτηνᾰ́γκᾰσται κᾰτηνᾰ́γκᾰσθον κᾰτηνᾰ́γκᾰσθον κᾰτηνᾰγκᾰ́σμεθᾰ κᾰτηνᾰ́γκᾰσθε κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰται
subjunctive κᾰτηνᾰγκᾰσμένος ὦ κᾰτηνᾰγκᾰσμένος ᾖς κᾰτηνᾰγκᾰσμένος ᾖ κᾰτηνᾰγκᾰσμένω ἦτον κᾰτηνᾰγκᾰσμένω ἦτον κᾰτηνᾰγκᾰσμένοι ὦμεν κᾰτηνᾰγκᾰσμένοι ἦτε κᾰτηνᾰγκᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
optative κᾰτηνᾰγκᾰσμένος εἴην κᾰτηνᾰγκᾰσμένος εἴης κᾰτηνᾰγκᾰσμένος εἴη κᾰτηνᾰγκᾰσμένω εἴητον/εἶτον κᾰτηνᾰγκᾰσμένω εἰήτην/εἴτην κᾰτηνᾰγκᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν κᾰτηνᾰγκᾰσμένοι εἴητε/εἶτε κᾰτηνᾰγκᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κᾰτηνᾰ́γκᾰσο κᾰτηνᾰγκᾰ́σθω κᾰτηνᾰ́γκᾰσθον κᾰτηνᾰγκᾰ́σθων   κᾰτηνᾰ́γκᾰσθε κᾰτηνᾰγκᾰ́σθων
active middle/passive
infinitive κᾰτηνᾰγκᾰκέναι κᾰτηνᾰγκᾰ́σθαι
participle m κᾰτηνᾰγκᾰκώς κᾰτηνᾰγκᾰσμένος
f κᾰτηνᾰγκᾰκυῖᾰ κᾰτηνᾰγκᾰσμένη
n κᾰτηνᾰγκᾰκός κᾰτηνᾰγκᾰσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κᾰτηνᾰγκᾰ́κειν, κᾰτηνᾰγκᾰ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτηνᾰγκᾰ́κειν,
κᾰτηνᾰγκᾰ́κη 		κᾰτηνᾰγκᾰ́κεις,
κᾰτηνᾰγκᾰ́κης 		κᾰτηνᾰγκᾰ́κει(ν) κᾰτηνᾰγκᾰ́κετον κᾰτηνᾰγκᾰκέτην κᾰτηνᾰγκᾰ́κεμεν κᾰτηνᾰγκᾰ́κετε κᾰτηνᾰγκᾰ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative κᾰτηνᾰγκᾰ́σμην κᾰτηνᾰ́γκᾰσο κᾰτηνᾰ́γκᾰστο κᾰτηνᾰ́γκᾰσθον κᾰτηνᾰγκᾰ́σθην κᾰτηνᾰγκᾰ́σμεθᾰ κᾰτηνᾰ́γκᾰσθε κᾰτηνᾰγκᾰ́σᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

  • Greek: καταναγκάζω (katanagkázo)

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek κᾰτᾰνᾰγκᾰ́ζω.

Pronunciation

  • IPA(key): /ka.ta.naŋˈɡa.zo/
  • Hyphenation: κα‧τα‧να‧γκά‧ζω

Verb

καταναγκάζω • (katanagkázo) (past κατανάγκασα, passive καταναγκάζομαι)

  1. to force

Conjugation

καταναγκάζω   καταναγκάζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg καταναγκάσω καταναγκάζομαι καταναγκαστώ
2 sg καταναγκάζεις καταναγκάσεις καταναγκάζεσαι καταναγκαστείς
3 sg καταναγκάζει καταναγκάσει καταναγκάζεται καταναγκαστεί
1 pl καταναγκάζουμε, [‑ομε] καταναγκάσουμε, [‑ομε] καταναγκαζόμαστε καταναγκαστούμε
2 pl καταναγκάζετε καταναγκάσετε καταναγκάζεστε, καταναγκαζόσαστε καταναγκαστείτε
3 pl καταναγκάζουν(ε) καταναγκάσουν(ε) καταναγκάζονται καταναγκαστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg κατανάγκαζα κατανάγκασα καταναγκαζόμουν(α) καταναγκάστηκα
2 sg κατανάγκαζες κατανάγκασες καταναγκαζόσουν(α) καταναγκάστηκες
3 sg κατανάγκαζε κατανάγκασε καταναγκαζόταν(ε) καταναγκάστηκε
1 pl καταναγκάζαμε καταναγκάσαμε καταναγκαζόμασταν, (‑όμαστε) καταναγκαστήκαμε
2 pl καταναγκάζατε καταναγκάσατε καταναγκαζόσασταν, (‑όσαστε) καταναγκαστήκατε
3 pl κατανάγκαζαν, καταναγκάζαν(ε) κατανάγκασαν, καταναγκάσαν(ε) καταναγκάζονταν, (καταναγκαζόντουσαν) καταναγκάστηκαν, καταναγκαστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα καταναγκάσω ➤ θα καταναγκάζομαι ➤ θα καταναγκαστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα καταναγκάζεις, … θα καταναγκάσεις, … θα καταναγκάζεσαι, … θα καταναγκαστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … καταναγκάσει
  έχω, έχεις, … καταναγκασμένο, ‑η, ‑ο ➤ 		  έχω, έχεις, … καταναγκαστεί
  είμαι, είσαι, … καταναγκασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤   είχα, είχες, … καταναγκάσει
  είχα, είχες, … καταναγκασμένο, ‑η, ‑ο 		  είχα, είχες, … καταναγκαστεί
  ήμουν, ήσουν, … καταναγκασμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … καταναγκάσει
  θα έχω, θα έχεις, … καταναγκασμένο, ‑η, ‑ο 		  θα έχω, θα έχεις, … καταναγκαστεί
  θα είμαι, θα είσαι, … καταναγκασμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κατανάγκαζε κατανάγκασε — καταναγκάσου
2 pl καταναγκάζετε καταναγκάστε καταναγκάζεστε καταναγκαστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ καταναγκάζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας καταναγκάσει ➤ καταναγκασμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤ καταναγκάσει καταναγκαστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
  • καταναγκασμός m (katanagkasmós)
  • καταναγκαστικός (katanagkastikós, “compulsory”)
  • εξαναγκάζω (exanagkázo, “compel”)
  • πειθαναγκάζω (peithanagkázo, “compel forcefully”)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.