καταπετρόω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “down”) +‎ πέτρᾱ (pétrā, “stone”) +‎ -όω (-óō).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.pe.tró.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.peˈtro.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.peˈtro.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.peˈtro.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.peˈtro.o/

Verb

καταπετρόω • (katapetróō)

to stone, stone to death
to throw from a rock

Conjugation

Present: κᾰτᾰπετρῶ, κᾰτᾰπετροῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπετρῶ	κᾰτᾰπετροῖς	κᾰτᾰπετροῖ	κᾰτᾰπετροῦτον	κᾰτᾰπετροῦτον	κᾰτᾰπετροῦμεν	κᾰτᾰπετροῦτε	κᾰτᾰπετροῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰπετρῶ	κᾰτᾰπετροῖς	κᾰτᾰπετροῖ	κᾰτᾰπετρῶτον	κᾰτᾰπετρῶτον	κᾰτᾰπετρῶμεν	κᾰτᾰπετρῶτε	κᾰτᾰπετρῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπετροίην / κᾰτᾰπετροῖμῐ	κᾰτᾰπετροίης / κᾰτᾰπετροῖς	κᾰτᾰπετροίη / κᾰτᾰπετροῖ	κᾰτᾰπετροῖτον / κᾰτᾰπετροίητον	κᾰτᾰπετροίτην / κᾰτᾰπετροιήτην	κᾰτᾰπετροῖμεν / κᾰτᾰπετροίημεν	κᾰτᾰπετροῖτε / κᾰτᾰπετροίητε	κᾰτᾰπετροῖεν / κᾰτᾰπετροίησᾰν
	imperative		κᾰτᾰπέτρου	κᾰτᾰπετρούτω	κᾰτᾰπετροῦτον	κᾰτᾰπετρούτων		κᾰτᾰπετροῦτε	κᾰτᾰπετρούντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰπετροῦμαι	κᾰτᾰπετροῖ	κᾰτᾰπετροῦται	κᾰτᾰπετροῦσθον	κᾰτᾰπετροῦσθον	κᾰτᾰπετρούμεθᾰ	κᾰτᾰπετροῦσθε	κᾰτᾰπετροῦνται
	subjunctive	κᾰτᾰπετρῶμαι	κᾰτᾰπετροῖ	κᾰτᾰπετρῶται	κᾰτᾰπετρῶσθον	κᾰτᾰπετρῶσθον	κᾰτᾰπετρώμεθᾰ	κᾰτᾰπετρῶσθε	κᾰτᾰπετρῶνται
	optative	κᾰτᾰπετροίμην	κᾰτᾰπετροῖο	κᾰτᾰπετροῖτο	κᾰτᾰπετροῖσθον	κᾰτᾰπετροίσθην	κᾰτᾰπετροίμεθᾰ	κᾰτᾰπετροῖσθε	κᾰτᾰπετροῖντο
	imperative		κᾰτᾰπετροῦ	κᾰτᾰπετρούσθω	κᾰτᾰπετροῦσθον	κᾰτᾰπετρούσθων		κᾰτᾰπετροῦσθε	κᾰτᾰπετρούσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰπετροῦν				κᾰτᾰπετροῦσθαι
participle	m	κᾰτᾰπετρῶν				κᾰτᾰπετρούμενος
	f	κᾰτᾰπετροῦσᾰ				κᾰτᾰπετρουμένη
	n	κᾰτᾰπετροῦν				κᾰτᾰπετρούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: κᾰτᾰπέτρουν, κᾰτᾰπετρούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπέτρουν	κᾰτᾰπέτρους	κᾰτᾰπέτρου	κᾰτᾰπετροῦτον	κᾰτᾰπετρούτην	κᾰτᾰπετροῦμεν	κᾰτᾰπετροῦτε	κᾰτᾰπέτρουν
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰπετρούμην	κᾰτᾰπετροῦ	κᾰτᾰπετροῦτο	κᾰτᾰπετροῦσθον	κᾰτᾰπετρούσθην	κᾰτᾰπετρούμεθᾰ	κᾰτᾰπετροῦσθε	κᾰτᾰπετροῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κᾰτᾰπετρώσω, κᾰτᾰπετρώσομαι, κᾰτᾰπετρωθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπετρώσω	κᾰτᾰπετρώσεις	κᾰτᾰπετρώσει	κᾰτᾰπετρώσετον	κᾰτᾰπετρώσετον	κᾰτᾰπετρώσομεν	κᾰτᾰπετρώσετε	κᾰτᾰπετρώσουσῐ(ν)
active	optative	κᾰτᾰπετρώσοιμῐ	κᾰτᾰπετρώσοις	κᾰτᾰπετρώσοι	κᾰτᾰπετρώσοιτον	κᾰτᾰπετρωσοίτην	κᾰτᾰπετρώσοιμεν	κᾰτᾰπετρώσοιτε	κᾰτᾰπετρώσοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰπετρώσομαι	κᾰτᾰπετρώσῃ / κᾰτᾰπετρώσει	κᾰτᾰπετρώσεται	κᾰτᾰπετρώσεσθον	κᾰτᾰπετρώσεσθον	κᾰτᾰπετρωσόμεθᾰ	κᾰτᾰπετρώσεσθε	κᾰτᾰπετρώσονται
middle	optative	κᾰτᾰπετρωσοίμην	κᾰτᾰπετρώσοιο	κᾰτᾰπετρώσοιτο	κᾰτᾰπετρώσοισθον	κᾰτᾰπετρωσοίσθην	κᾰτᾰπετρωσοίμεθᾰ	κᾰτᾰπετρώσοισθε	κᾰτᾰπετρώσοιντο
passive	indicative	κᾰτᾰπετρωθήσομαι	κᾰτᾰπετρωθήσῃ	κᾰτᾰπετρωθήσεται	κᾰτᾰπετρωθήσεσθον	κᾰτᾰπετρωθήσεσθον	κᾰτᾰπετρωθησόμεθᾰ	κᾰτᾰπετρωθήσεσθε	κᾰτᾰπετρωθήσονται
passive	optative	κᾰτᾰπετρωθησοίμην	κᾰτᾰπετρωθήσοιο	κᾰτᾰπετρωθήσοιτο	κᾰτᾰπετρωθήσοισθον	κᾰτᾰπετρωθησοίσθην	κᾰτᾰπετρωθησοίμεθᾰ	κᾰτᾰπετρωθήσοισθε	κᾰτᾰπετρωθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰπετρώσειν			κᾰτᾰπετρώσεσθαι		κᾰτᾰπετρωθήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰπετρώσων			κᾰτᾰπετρωσόμενος		κᾰτᾰπετρωθησόμενος
	f	κᾰτᾰπετρώσουσᾰ			κᾰτᾰπετρωσομένη		κᾰτᾰπετρωθησομένη
	n	κᾰτᾰπετρῶσον			κᾰτᾰπετρωσόμενον		κᾰτᾰπετρωθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: κᾰτᾰπέτρωσᾰ, κᾰτᾰπετρωσᾰ́μην, κᾰτᾰπετρώθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπέτρωσᾰ	κᾰτᾰπέτρωσᾰς	κᾰτᾰπέτρωσε(ν)	κᾰτᾰπετρώσᾰτον	κᾰτᾰπετρωσᾰ́την	κᾰτᾰπετρώσᾰμεν	κᾰτᾰπετρώσᾰτε	κᾰτᾰπέτρωσᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰπετρώσω	κᾰτᾰπετρώσῃς	κᾰτᾰπετρώσῃ	κᾰτᾰπετρώσητον	κᾰτᾰπετρώσητον	κᾰτᾰπετρώσωμεν	κᾰτᾰπετρώσητε	κᾰτᾰπετρώσωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπετρώσαιμῐ	κᾰτᾰπετρώσειᾰς / κᾰτᾰπετρώσαις	κᾰτᾰπετρώσειε(ν) / κᾰτᾰπετρώσαι	κᾰτᾰπετρώσαιτον	κᾰτᾰπετρωσαίτην	κᾰτᾰπετρώσαιμεν	κᾰτᾰπετρώσαιτε	κᾰτᾰπετρώσειᾰν / κᾰτᾰπετρώσαιεν
	imperative		κᾰτᾰπέτρωσον	κᾰτᾰπετρωσᾰ́τω	κᾰτᾰπετρώσᾰτον	κᾰτᾰπετρωσᾰ́των		κᾰτᾰπετρώσᾰτε	κᾰτᾰπετρωσᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτᾰπετρωσᾰ́μην	κᾰτᾰπετρώσω	κᾰτᾰπετρώσᾰτο	κᾰτᾰπετρώσᾰσθον	κᾰτᾰπετρωσᾰ́σθην	κᾰτᾰπετρωσᾰ́μεθᾰ	κᾰτᾰπετρώσᾰσθε	κᾰτᾰπετρώσᾰντο
	subjunctive	κᾰτᾰπετρώσωμαι	κᾰτᾰπετρώσῃ	κᾰτᾰπετρώσηται	κᾰτᾰπετρώσησθον	κᾰτᾰπετρώσησθον	κᾰτᾰπετρωσώμεθᾰ	κᾰτᾰπετρώσησθε	κᾰτᾰπετρώσωνται
	optative	κᾰτᾰπετρωσαίμην	κᾰτᾰπετρώσαιο	κᾰτᾰπετρώσαιτο	κᾰτᾰπετρώσαισθον	κᾰτᾰπετρωσαίσθην	κᾰτᾰπετρωσαίμεθᾰ	κᾰτᾰπετρώσαισθε	κᾰτᾰπετρώσαιντο
	imperative		κᾰτᾰπέτρωσαι	κᾰτᾰπετρωσᾰ́σθω	κᾰτᾰπετρώσᾰσθον	κᾰτᾰπετρωσᾰ́σθων		κᾰτᾰπετρώσᾰσθε	κᾰτᾰπετρωσᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτᾰπετρώθην	κᾰτᾰπετρώθης	κᾰτᾰπετρώθη	κᾰτᾰπετρώθητον	κᾰτᾰπετρωθήτην	κᾰτᾰπετρώθημεν	κᾰτᾰπετρώθητε	κᾰτᾰπετρώθησᾰν
	subjunctive	κᾰτᾰπετρωθῶ	κᾰτᾰπετρωθῇς	κᾰτᾰπετρωθῇ	κᾰτᾰπετρωθῆτον	κᾰτᾰπετρωθῆτον	κᾰτᾰπετρωθῶμεν	κᾰτᾰπετρωθῆτε	κᾰτᾰπετρωθῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπετρωθείην	κᾰτᾰπετρωθείης	κᾰτᾰπετρωθείη	κᾰτᾰπετρωθεῖτον / κᾰτᾰπετρωθείητον	κᾰτᾰπετρωθείτην / κᾰτᾰπετρωθειήτην	κᾰτᾰπετρωθεῖμεν / κᾰτᾰπετρωθείημεν	κᾰτᾰπετρωθεῖτε / κᾰτᾰπετρωθείητε	κᾰτᾰπετρωθεῖεν / κᾰτᾰπετρωθείησᾰν
	imperative		κᾰτᾰπετρώθητῐ	κᾰτᾰπετρωθήτω	κᾰτᾰπετρώθητον	κᾰτᾰπετρωθήτων		κᾰτᾰπετρώθητε	κᾰτᾰπετρωθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κᾰτᾰπετρῶσαι			κᾰτᾰπετρώσᾰσθαι		κᾰτᾰπετρωθῆναι
participle	m	κᾰτᾰπετρώσᾱς			κᾰτᾰπετρωσᾰ́μενος		κᾰτᾰπετρωθείς
	f	κᾰτᾰπετρώσᾱσᾰ			κᾰτᾰπετρωσᾰμένη		κᾰτᾰπετρωθεῖσᾰ
	n	κᾰτᾰπετρῶσᾰν			κᾰτᾰπετρωσᾰ́μενον		κᾰτᾰπετρωθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: κᾰτᾰπέτρωκᾰ, κᾰτᾰπέτρωμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπέτρωκᾰ	κᾰτᾰπέτρωκᾰς	κᾰτᾰπέτρωκε(ν)	κᾰτᾰπετρώκᾰτον	κᾰτᾰπετρώκᾰτον	κᾰτᾰπετρώκᾰμεν	κᾰτᾰπετρώκᾰτε	κᾰτᾰπετρώκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰπετρώκω	κᾰτᾰπετρώκῃς	κᾰτᾰπετρώκῃ	κᾰτᾰπετρώκητον	κᾰτᾰπετρώκητον	κᾰτᾰπετρώκωμεν	κᾰτᾰπετρώκητε	κᾰτᾰπετρώκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπετρώκοιμῐ / κᾰτᾰπετρωκοίην	κᾰτᾰπετρώκοις / κᾰτᾰπετρωκοίης	κᾰτᾰπετρώκοι / κᾰτᾰπετρωκοίη	κᾰτᾰπετρώκοιτον	κᾰτᾰπετρωκοίτην	κᾰτᾰπετρώκοιμεν	κᾰτᾰπετρώκοιτε	κᾰτᾰπετρώκοιεν
	imperative		κᾰτᾰπέτρωκε	κᾰτᾰπετρωκέτω	κᾰτᾰπετρώκετον	κᾰτᾰπετρωκέτων		κᾰτᾰπετρώκετε	κᾰτᾰπετρωκόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰπέτρωμαι	κᾰτᾰπέτρωσαι	κᾰτᾰπέτρωται	κᾰτᾰπέτρωσθον	κᾰτᾰπέτρωσθον	κᾰτᾰπετρώμεθᾰ	κᾰτᾰπέτρωσθε	κᾰτᾰπέτρωνται
	subjunctive	κᾰτᾰπετρωμένος ὦ	κᾰτᾰπετρωμένος ᾖς	κᾰτᾰπετρωμένος ᾖ	κᾰτᾰπετρωμένω ἦτον	κᾰτᾰπετρωμένω ἦτον	κᾰτᾰπετρωμένοι ὦμεν	κᾰτᾰπετρωμένοι ἦτε	κᾰτᾰπετρωμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰπετρωμένος εἴην	κᾰτᾰπετρωμένος εἴης	κᾰτᾰπετρωμένος εἴη	κᾰτᾰπετρωμένω εἴητον / εἶτον	κᾰτᾰπετρωμένω εἰήτην / εἴτην	κᾰτᾰπετρωμένοι εἴημεν / εἶμεν	κᾰτᾰπετρωμένοι εἴητε / εἶτε	κᾰτᾰπετρωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		κᾰτᾰπέτρωσο	κᾰτᾰπετρώσθω	κᾰτᾰπέτρωσθον	κᾰτᾰπετρώσθων		κᾰτᾰπέτρωσθε	κᾰτᾰπετρώσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰπετρωκέναι				κᾰτᾰπετρῶσθαι
participle	m	κᾰτᾰπετρωκώς				κᾰτᾰπετρωμένος
	f	κᾰτᾰπετρωκυῖᾰ				κᾰτᾰπετρωμένη
	n	κᾰτᾰπετρωκός				κᾰτᾰπετρωμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: κᾰτᾰπετρώκειν / κᾰτᾰπετρώκη, κᾰτᾰπετρώμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰπετρώκειν / κᾰτᾰπετρώκη	κᾰτᾰπετρώκεις / κᾰτᾰπετρώκης	κᾰτᾰπετρώκει(ν)	κᾰτᾰπετρώκετον	κᾰτᾰπετρωκέτην	κᾰτᾰπετρώκεμεν	κᾰτᾰπετρώκετε	κᾰτᾰπετρώκεσᾰν
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰπετρώμην	κᾰτᾰπέτρωσο	κᾰτᾰπέτρωτο	κᾰτᾰπέτρωσθον	κᾰτᾰπετρώσθην	κᾰτᾰπετρώμεθᾰ	κᾰτᾰπέτρωσθε	κᾰτᾰπέτρωντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

“καταπετρόω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
καταπετρόω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
“καταπετρόω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
καταπετρόω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011