καταπτήσσω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-) +‎ πτήσσω (ptḗssō).

Pronunciation

 

Verb

κᾰταπτήσσω • (kătaptḗssō)

  1. to crouch, cower in fear
    • 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 252:
      χθονὸς γὰρ πᾶς πεποίμανται τόπος, ὑπέρ τε πόντον ἀπτέροις ποτήμασιν ἦλθον διώκουσ᾽, οὐδὲν ὑστέρα νεώς. καὶ νῦν ὅδ᾽ ἐνθάδ᾽ ἐστί που καταπτακών.
      khthonòs gàr pâs pepoímantai tópos, hupér te pónton aptérois potḗmasin êlthon diṓkous’, oudèn hustéra neṓs. kaì nûn hód’ enthád’ estí pou kataptakṓn.
      (please add an English translation of this quotation)
  2. (with accusative) to cower beneath
    • 60 BCE – 7 BCE, Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae 11.18:
      ἦν γάρ τι καὶ κατεπτηχὸς τὴν ἐξουσίαν οὐκ ἐλάχιστον μέρος ἐκ τῶν συνέδρων.
      ên gár ti kaì kateptēkhòs tḕn exousían ouk elákhiston méros ek tôn sunédrōn.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: κᾰτᾰπτήσσω, κᾰτᾰπτήσσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπτήσσω κᾰτᾰπτήσσεις κᾰτᾰπτήσσει κᾰτᾰπτήσσετον κᾰτᾰπτήσσετον κᾰτᾰπτήσσομεν κᾰτᾰπτήσσετε κᾰτᾰπτήσσουσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰπτήσσω κᾰτᾰπτήσσῃς κᾰτᾰπτήσσῃ κᾰτᾰπτήσσητον κᾰτᾰπτήσσητον κᾰτᾰπτήσσωμεν κᾰτᾰπτήσσητε κᾰτᾰπτήσσωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπτήσσοιμῐ κᾰτᾰπτήσσοις κᾰτᾰπτήσσοι κᾰτᾰπτήσσοιτον κᾰτᾰπτησσοίτην κᾰτᾰπτήσσοιμεν κᾰτᾰπτήσσοιτε κᾰτᾰπτήσσοιεν
imperative   κᾰτᾰ́πτησσε κᾰτᾰπτησσέτω κᾰτᾰπτήσσετον κᾰτᾰπτησσέτων   κᾰτᾰπτήσσετε κᾰτᾰπτησσόντων
middle/
passive 		indicative κᾰτᾰπτήσσομαι κᾰτᾰπτήσσῃ / κᾰτᾰπτήσσει κᾰτᾰπτήσσεται κᾰτᾰπτήσσεσθον κᾰτᾰπτήσσεσθον κᾰτᾰπτησσόμεθᾰ κᾰτᾰπτήσσεσθε κᾰτᾰπτήσσονται
subjunctive κᾰτᾰπτήσσωμαι κᾰτᾰπτήσσῃ κᾰτᾰπτήσσηται κᾰτᾰπτήσσησθον κᾰτᾰπτήσσησθον κᾰτᾰπτησσώμεθᾰ κᾰτᾰπτήσσησθε κᾰτᾰπτήσσωνται
optative κᾰτᾰπτησσοίμην κᾰτᾰπτήσσοιο κᾰτᾰπτήσσοιτο κᾰτᾰπτήσσοισθον κᾰτᾰπτησσοίσθην κᾰτᾰπτησσοίμεθᾰ κᾰτᾰπτήσσοισθε κᾰτᾰπτήσσοιντο
imperative   κᾰτᾰπτήσσου κᾰτᾰπτησσέσθω κᾰτᾰπτήσσεσθον κᾰτᾰπτησσέσθων   κᾰτᾰπτήσσεσθε κᾰτᾰπτησσέσθων
active middle/passive
infinitive κᾰτᾰπτήσσειν κᾰτᾰπτήσσεσθαι
participle m κᾰτᾰπτήσσων κᾰτᾰπτησσόμενος
f κᾰτᾰπτήσσουσᾰ κᾰτᾰπτησσομένη
n κᾰτᾰπτῆσσον κᾰτᾰπτησσόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κᾰτέπτησσον, κᾰτεπτησσόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέπτησσον κᾰτέπτησσες κᾰτέπτησσε(ν) κᾰτεπτήσσετον κᾰτεπτησσέτην κᾰτεπτήσσομεν κᾰτεπτήσσετε κᾰτέπτησσον
middle/
passive 		indicative κᾰτεπτησσόμην κᾰτεπτήσσου κᾰτεπτήσσετο κᾰτεπτήσσεσθον κᾰτεπτησσέσθην κᾰτεπτησσόμεθᾰ κᾰτεπτήσσεσθε κᾰτεπτήσσοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κᾰτᾰπτήξω, κᾰτᾰπτήξομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπτήξω κᾰτᾰπτήξεις κᾰτᾰπτήξει κᾰτᾰπτήξετον κᾰτᾰπτήξετον κᾰτᾰπτήξομεν κᾰτᾰπτήξετε κᾰτᾰπτήξουσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπτήξοιμῐ κᾰτᾰπτήξοις κᾰτᾰπτήξοι κᾰτᾰπτήξοιτον κᾰτᾰπτηξοίτην κᾰτᾰπτήξοιμεν κᾰτᾰπτήξοιτε κᾰτᾰπτήξοιεν
middle indicative κᾰτᾰπτήξομαι κᾰτᾰπτήξῃ / κᾰτᾰπτήξει κᾰτᾰπτήξεται κᾰτᾰπτήξεσθον κᾰτᾰπτήξεσθον κᾰτᾰπτηξόμεθᾰ κᾰτᾰπτήξεσθε κᾰτᾰπτήξονται
optative κᾰτᾰπτηξοίμην κᾰτᾰπτήξοιο κᾰτᾰπτήξοιτο κᾰτᾰπτήξοισθον κᾰτᾰπτηξοίσθην κᾰτᾰπτηξοίμεθᾰ κᾰτᾰπτήξοισθε κᾰτᾰπτήξοιντο
active middle
infinitive κᾰτᾰπτήξειν κᾰτᾰπτήξεσθαι
participle m κᾰτᾰπτήξων κᾰτᾰπτηξόμενος
f κᾰτᾰπτήξουσᾰ κᾰτᾰπτηξομένη
n κᾰτᾰπτῆξον κᾰτᾰπτηξόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κᾰτέπτηξᾰ, κᾰτεπτηξᾰ́μην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτέπτηξᾰ κᾰτέπτηξᾰς κᾰτέπτηξε(ν) κᾰτεπτήξᾰτον κᾰτεπτηξᾰ́την κᾰτεπτήξᾰμεν κᾰτεπτήξᾰτε κᾰτέπτηξᾰν
subjunctive κᾰτᾰπτήξω κᾰτᾰπτήξῃς κᾰτᾰπτήξῃ κᾰτᾰπτήξητον κᾰτᾰπτήξητον κᾰτᾰπτήξωμεν κᾰτᾰπτήξητε κᾰτᾰπτήξωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπτήξαιμῐ κᾰτᾰπτήξειᾰς / κᾰτᾰπτήξαις κᾰτᾰπτήξειε(ν) / κᾰτᾰπτήξαι κᾰτᾰπτήξαιτον κᾰτᾰπτηξαίτην κᾰτᾰπτήξαιμεν κᾰτᾰπτήξαιτε κᾰτᾰπτήξειᾰν / κᾰτᾰπτήξαιεν
imperative   κᾰτᾰ́πτηξον κᾰτᾰπτηξᾰ́τω κᾰτᾰπτήξᾰτον κᾰτᾰπτηξᾰ́των   κᾰτᾰπτήξᾰτε κᾰτᾰπτηξᾰ́ντων
middle indicative κᾰτεπτηξᾰ́μην κᾰτεπτήξω κᾰτεπτήξᾰτο κᾰτεπτήξᾰσθον κᾰτεπτηξᾰ́σθην κᾰτεπτηξᾰ́μεθᾰ κᾰτεπτήξᾰσθε κᾰτεπτήξᾰντο
subjunctive κᾰτᾰπτήξωμαι κᾰτᾰπτήξῃ κᾰτᾰπτήξηται κᾰτᾰπτήξησθον κᾰτᾰπτήξησθον κᾰτᾰπτηξώμεθᾰ κᾰτᾰπτήξησθε κᾰτᾰπτήξωνται
optative κᾰτᾰπτηξαίμην κᾰτᾰπτήξαιο κᾰτᾰπτήξαιτο κᾰτᾰπτήξαισθον κᾰτᾰπτηξαίσθην κᾰτᾰπτηξαίμεθᾰ κᾰτᾰπτήξαισθε κᾰτᾰπτήξαιντο
imperative   κᾰτᾰ́πτηξαι κᾰτᾰπτηξᾰ́σθω κᾰτᾰπτήξᾰσθον κᾰτᾰπτηξᾰ́σθων   κᾰτᾰπτήξᾰσθε κᾰτᾰπτηξᾰ́σθων
active middle
infinitive κᾰτᾰπτῆξαι κᾰτᾰπτήξᾰσθαι
participle m κᾰτᾰπτήξᾱς κᾰτᾰπτηξᾰ́μενος
f κᾰτᾰπτήξᾱσᾰ κᾰτᾰπτηξᾰμένη
n κᾰτᾰπτῆξᾰν κᾰτᾰπτηξᾰ́μενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κατέπτηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέπτηκᾰ κατέπτηκᾰς κατέπτηκε(ν) κατεπτήκᾰτον κατεπτήκᾰτον κατεπτήκᾰμεν κατεπτήκᾰτε κατεπτήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κατεπτήκω κατεπτήκῃς κατεπτήκῃ κατεπτήκητον κατεπτήκητον κατεπτήκωμεν κατεπτήκητε κατεπτήκωσῐ(ν)
optative κατεπτήκοιμῐ / κατεπτηκοίην κατεπτήκοις / κατεπτηκοίης κατεπτήκοι / κατεπτηκοίη κατεπτήκοιτον κατεπτηκοίτην κατεπτήκοιμεν κατεπτήκοιτε κατεπτήκοιεν
imperative   κατέπτηκε κατεπτηκέτω κατεπτήκετον κατεπτηκέτων   κατεπτήκετε κατεπτηκόντων
active
infinitive κατεπτηκέναι
participle m κατεπτηκώς
f κατεπτηκυῖᾰ
n κατεπτηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κατέπτηχᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατέπτηχᾰ κατέπτηχᾰς κατέπτηχε(ν) κατεπτήχᾰτον κατεπτήχᾰτον κατεπτήχᾰμεν κατεπτήχᾰτε κατεπτήχᾱσῐ(ν)
subjunctive κατεπτήχω κατεπτήχῃς κατεπτήχῃ κατεπτήχητον κατεπτήχητον κατεπτήχωμεν κατεπτήχητε κατεπτήχωσῐ(ν)
optative κατεπτήχοιμῐ / κατεπτηχοίην κατεπτήχοις / κατεπτηχοίης κατεπτήχοι / κατεπτηχοίη κατεπτήχοιτον κατεπτηχοίτην κατεπτήχοιμεν κατεπτήχοιτε κατεπτήχοιεν
imperative   κατέπτηχε κατεπτηχέτω κατεπτήχετον κατεπτηχέτων   κατεπτήχετε κατεπτηχόντων
active
infinitive κατεπτηχέναι
participle m κατεπτηχώς
f κατεπτηχυῖᾰ
n κατεπτηχός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κᾰτᾰπέπτηχᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κᾰτᾰπέπτηχᾰ κᾰτᾰπέπτηχᾰς κᾰτᾰπέπτηχε(ν) κᾰτᾰπεπτήχᾰτον κᾰτᾰπεπτήχᾰτον κᾰτᾰπεπτήχᾰμεν κᾰτᾰπεπτήχᾰτε κᾰτᾰπεπτήχᾱσῐ(ν)
subjunctive κᾰτᾰπεπτήχω κᾰτᾰπεπτήχῃς κᾰτᾰπεπτήχῃ κᾰτᾰπεπτήχητον κᾰτᾰπεπτήχητον κᾰτᾰπεπτήχωμεν κᾰτᾰπεπτήχητε κᾰτᾰπεπτήχωσῐ(ν)
optative κᾰτᾰπεπτήχοιμῐ / κᾰτᾰπεπτηχοίην κᾰτᾰπεπτήχοις / κᾰτᾰπεπτηχοίης κᾰτᾰπεπτήχοι / κᾰτᾰπεπτηχοίη κᾰτᾰπεπτήχοιτον κᾰτᾰπεπτηχοίτην κᾰτᾰπεπτήχοιμεν κᾰτᾰπεπτήχοιτε κᾰτᾰπεπτήχοιεν
imperative   κᾰτᾰπέπτηχε κᾰτᾰπεπτηχέτω κᾰτᾰπεπτήχετον κᾰτᾰπεπτηχέτων   κᾰτᾰπεπτήχετε κᾰτᾰπεπτηχόντων
active
infinitive κᾰτᾰπεπτηχέναι
participle m κᾰτᾰπεπτηχώς
f κᾰτᾰπεπτηχυῖᾰ
n κᾰτᾰπεπτηχός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
  • πτῆξῐς (ptêxĭs)
  • ὑποπτήσσω (hupoptḗssō)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.