κατοικονομέω

Ancient Greek

Etymology

From κατα- (kata-, “intensifying prefix”) +‎ οἰκονομέω (oikonoméō, “manage as a steward”)

Verb

κατοικονομέω • (katoikonoméō)

  1. to manage well, to be well-managed

Conjugation

   Present: κατοικονομέω, κατοικονομέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατοικονομέω κατοικονομέεις κατοικονομέει κατοικονομέετον κατοικονομέετον κατοικονομέομεν κατοικονομέετε κατοικονομέουσῐ(ν)
subjunctive κατοικονομέω κατοικονομέῃς κατοικονομέῃ κατοικονομέητον κατοικονομέητον κατοικονομέωμεν κατοικονομέητε κατοικονομέωσῐ(ν)
optative κατοικονομέοιμῐ κατοικονομέοις κατοικονομέοι κατοικονομέοιτον κατοικονομεοίτην κατοικονομέοιμεν κατοικονομέοιτε κατοικονομέοιεν
imperative   κατοικονόμεε κατοικονομεέτω κατοικονομέετον κατοικονομεέτων   κατοικονομέετε κατοικονομεόντων
middle/
passive 		indicative κατοικονομέομαι κατοικονομέῃ / κατοικονομέει κατοικονομέεται κατοικονομέεσθον κατοικονομέεσθον κατοικονομεόμεθᾰ κατοικονομέεσθε κατοικονομέονται
subjunctive κατοικονομέωμαι κατοικονομέῃ κατοικονομέηται κατοικονομέησθον κατοικονομέησθον κατοικονομεώμεθᾰ κατοικονομέησθε κατοικονομέωνται
optative κατοικονομεοίμην κατοικονομέοιο κατοικονομέοιτο κατοικονομέοισθον κατοικονομεοίσθην κατοικονομεοίμεθᾰ κατοικονομέοισθε κατοικονομέοιντο
imperative   κατοικονομέου κατοικονομεέσθω κατοικονομέεσθον κατοικονομεέσθων   κατοικονομέεσθε κατοικονομεέσθων
active middle/passive
infinitive κατοικονομέειν κατοικονομέεσθαι
participle m κατοικονομέων κατοικονομεόμενος
f κατοικονομέουσᾰ κατοικονομεομένη
n κατοικονομέον κατοικονομεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κατοικονομῶ, κατοικονομοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατοικονομῶ κατοικονομεῖς κατοικονομεῖ κατοικονομεῖτον κατοικονομεῖτον κατοικονομοῦμεν κατοικονομεῖτε κατοικονομοῦσῐ(ν)
subjunctive κατοικονομῶ κατοικονομῇς κατοικονομῇ κατοικονομῆτον κατοικονομῆτον κατοικονομῶμεν κατοικονομῆτε κατοικονομῶσῐ(ν)
optative κατοικονομοίην / κατοικονομοῖμῐ κατοικονομοίης / κατοικονομοῖς κατοικονομοίη / κατοικονομοῖ κατοικονομοῖτον / κατοικονομοίητον κατοικονομοίτην / κατοικονομοιήτην κατοικονομοῖμεν / κατοικονομοίημεν κατοικονομοῖτε / κατοικονομοίητε κατοικονομοῖεν / κατοικονομοίησᾰν
imperative   κατοικονόμει κατοικονομείτω κατοικονομεῖτον κατοικονομείτων   κατοικονομεῖτε κατοικονομούντων
middle/
passive 		indicative κατοικονομοῦμαι κατοικονομεῖ,
κατοικονομῇ 		κατοικονομεῖται κατοικονομεῖσθον κατοικονομεῖσθον κατοικονομούμεθᾰ κατοικονομεῖσθε κατοικονομοῦνται
subjunctive κατοικονομῶμαι κατοικονομῇ κατοικονομῆται κατοικονομῆσθον κατοικονομῆσθον κατοικονομώμεθᾰ κατοικονομῆσθε κατοικονομῶνται
optative κατοικονομοίμην κατοικονομοῖο κατοικονομοῖτο κατοικονομοῖσθον κατοικονομοίσθην κατοικονομοίμεθᾰ κατοικονομοῖσθε κατοικονομοῖντο
imperative   κατοικονομοῦ κατοικονομείσθω κατοικονομεῖσθον κατοικονομείσθων   κατοικονομεῖσθε κατοικονομείσθων
active middle/passive
infinitive κατοικονομεῖν κατοικονομεῖσθαι
participle m κατοικονομῶν κατοικονομούμενος
f κατοικονομοῦσᾰ κατοικονομουμένη
n κατοικονομοῦν κατοικονομούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατῳκονόμεον, κατῳκονομεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατῳκονόμεον κατῳκονόμεες κατῳκονόμεε(ν) κατῳκονομέετον κατῳκονομεέτην κατῳκονομέομεν κατῳκονομέετε κατῳκονόμεον
middle/
passive 		indicative κατῳκονομεόμην κατῳκονομέου κατῳκονομέετο κατῳκονομέεσθον κατῳκονομεέσθην κατῳκονομεόμεθᾰ κατῳκονομέεσθε κατῳκονομέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: κατῳκονόμουν, κατῳκονομούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατῳκονόμουν κατῳκονόμεις κατῳκονόμει κατῳκονομεῖτον κατῳκονομείτην κατῳκονομοῦμεν κατῳκονομεῖτε κατῳκονόμουν
middle/
passive 		indicative κατῳκονομούμην κατῳκονομοῦ κατῳκονομεῖτο κατῳκονομεῖσθον κατῳκονομείσθην κατῳκονομούμεθᾰ κατῳκονομεῖσθε κατῳκονομοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κατοικονομήσω, κατοικονομήσομαι, κατοικονομηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατοικονομήσω κατοικονομήσεις κατοικονομήσει κατοικονομήσετον κατοικονομήσετον κατοικονομήσομεν κατοικονομήσετε κατοικονομήσουσῐ(ν)
optative κατοικονομήσοιμῐ κατοικονομήσοις κατοικονομήσοι κατοικονομήσοιτον κατοικονομησοίτην κατοικονομήσοιμεν κατοικονομήσοιτε κατοικονομήσοιεν
middle indicative κατοικονομήσομαι κατοικονομήσῃ / κατοικονομήσει κατοικονομήσεται κατοικονομήσεσθον κατοικονομήσεσθον κατοικονομησόμεθᾰ κατοικονομήσεσθε κατοικονομήσονται
optative κατοικονομησοίμην κατοικονομήσοιο κατοικονομήσοιτο κατοικονομήσοισθον κατοικονομησοίσθην κατοικονομησοίμεθᾰ κατοικονομήσοισθε κατοικονομήσοιντο
passive indicative κατοικονομηθήσομαι κατοικονομηθήσῃ κατοικονομηθήσεται κατοικονομηθήσεσθον κατοικονομηθήσεσθον κατοικονομηθησόμεθᾰ κατοικονομηθήσεσθε κατοικονομηθήσονται
optative κατοικονομηθησοίμην κατοικονομηθήσοιο κατοικονομηθήσοιτο κατοικονομηθήσοισθον κατοικονομηθησοίσθην κατοικονομηθησοίμεθᾰ κατοικονομηθήσοισθε κατοικονομηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κατοικονομήσειν κατοικονομήσεσθαι κατοικονομηθήσεσθαι
participle m κατοικονομήσων κατοικονομησόμενος κατοικονομηθησόμενος
f κατοικονομήσουσᾰ κατοικονομησομένη κατοικονομηθησομένη
n κατοικονομῆσον κατοικονομησόμενον κατοικονομηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: κατῳκονόμησᾰ, κατῳκονομησᾰ́μην, κατῳκονομήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατῳκονόμησᾰ κατῳκονόμησᾰς κατῳκονόμησε(ν) κατῳκονομήσᾰτον κατῳκονομησᾰ́την κατῳκονομήσᾰμεν κατῳκονομήσᾰτε κατῳκονόμησᾰν
subjunctive κατοικονομήσω κατοικονομήσῃς κατοικονομήσῃ κατοικονομήσητον κατοικονομήσητον κατοικονομήσωμεν κατοικονομήσητε κατοικονομήσωσῐ(ν)
optative κατοικονομήσαιμῐ κατοικονομήσειᾰς / κατοικονομήσαις κατοικονομήσειε(ν) / κατοικονομήσαι κατοικονομήσαιτον κατοικονομησαίτην κατοικονομήσαιμεν κατοικονομήσαιτε κατοικονομήσειᾰν / κατοικονομήσαιεν
imperative   κατοικονόμησον κατοικονομησᾰ́τω κατοικονομήσᾰτον κατοικονομησᾰ́των   κατοικονομήσᾰτε κατοικονομησᾰ́ντων
middle indicative κατῳκονομησᾰ́μην κατῳκονομήσω κατῳκονομήσᾰτο κατῳκονομήσᾰσθον κατῳκονομησᾰ́σθην κατῳκονομησᾰ́μεθᾰ κατῳκονομήσᾰσθε κατῳκονομήσᾰντο
subjunctive κατοικονομήσωμαι κατοικονομήσῃ κατοικονομήσηται κατοικονομήσησθον κατοικονομήσησθον κατοικονομησώμεθᾰ κατοικονομήσησθε κατοικονομήσωνται
optative κατοικονομησαίμην κατοικονομήσαιο κατοικονομήσαιτο κατοικονομήσαισθον κατοικονομησαίσθην κατοικονομησαίμεθᾰ κατοικονομήσαισθε κατοικονομήσαιντο
imperative   κατοικονόμησαι κατοικονομησᾰ́σθω κατοικονομήσᾰσθον κατοικονομησᾰ́σθων   κατοικονομήσᾰσθε κατοικονομησᾰ́σθων
passive indicative κατῳκονομήθην κατῳκονομήθης κατῳκονομήθη κατῳκονομήθητον κατῳκονομηθήτην κατῳκονομήθημεν κατῳκονομήθητε κατῳκονομήθησᾰν
subjunctive κατοικονομηθῶ κατοικονομηθῇς κατοικονομηθῇ κατοικονομηθῆτον κατοικονομηθῆτον κατοικονομηθῶμεν κατοικονομηθῆτε κατοικονομηθῶσῐ(ν)
optative κατοικονομηθείην κατοικονομηθείης κατοικονομηθείη κατοικονομηθεῖτον / κατοικονομηθείητον κατοικονομηθείτην / κατοικονομηθειήτην κατοικονομηθεῖμεν / κατοικονομηθείημεν κατοικονομηθεῖτε / κατοικονομηθείητε κατοικονομηθεῖεν / κατοικονομηθείησᾰν
imperative   κατοικονομήθητῐ κατοικονομηθήτω κατοικονομήθητον κατοικονομηθήτων   κατοικονομήθητε κατοικονομηθέντων
active middle passive
infinitive κατοικονομῆσαι κατοικονομήσᾰσθαι κατοικονομηθῆναι
participle m κατοικονομήσᾱς κατοικονομησᾰ́μενος κατοικονομηθείς
f κατοικονομήσᾱσᾰ κατοικονομησᾰμένη κατοικονομηθεῖσᾰ
n κατοικονομῆσᾰν κατοικονομησᾰ́μενον κατοικονομηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κατῳκονόμηκᾰ, κατῳκονόμημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατῳκονόμηκᾰ κατῳκονόμηκᾰς κατῳκονόμηκε(ν) κατῳκονομήκᾰτον κατῳκονομήκᾰτον κατῳκονομήκᾰμεν κατῳκονομήκᾰτε κατῳκονομήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κατῳκονομήκω κατῳκονομήκῃς κατῳκονομήκῃ κατῳκονομήκητον κατῳκονομήκητον κατῳκονομήκωμεν κατῳκονομήκητε κατῳκονομήκωσῐ(ν)
optative κατῳκονομήκοιμῐ / κατῳκονομηκοίην κατῳκονομήκοις / κατῳκονομηκοίης κατῳκονομήκοι / κατῳκονομηκοίη κατῳκονομήκοιτον κατῳκονομηκοίτην κατῳκονομήκοιμεν κατῳκονομήκοιτε κατῳκονομήκοιεν
imperative   κατῳκονόμηκε κατῳκονομηκέτω κατῳκονομήκετον κατῳκονομηκέτων   κατῳκονομήκετε κατῳκονομηκόντων
middle/
passive 		indicative κατῳκονόμημαι κατῳκονόμησαι κατῳκονόμηται κατῳκονόμησθον κατῳκονόμησθον κατῳκονομήμεθᾰ κατῳκονόμησθε κατῳκονόμηνται
subjunctive κατῳκονομημένος ὦ κατῳκονομημένος ᾖς κατῳκονομημένος ᾖ κατῳκονομημένω ἦτον κατῳκονομημένω ἦτον κατῳκονομημένοι ὦμεν κατῳκονομημένοι ἦτε κατῳκονομημένοι ὦσῐ(ν)
optative κατῳκονομημένος εἴην κατῳκονομημένος εἴης κατῳκονομημένος εἴη κατῳκονομημένω εἴητον / εἶτον κατῳκονομημένω εἰήτην / εἴτην κατῳκονομημένοι εἴημεν / εἶμεν κατῳκονομημένοι εἴητε / εἶτε κατῳκονομημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κατῳκονόμησο κατῳκονομήσθω κατῳκονόμησθον κατῳκονομήσθων   κατῳκονόμησθε κατῳκονομήσθων
active middle/passive
infinitive κατῳκονομηκέναι κατῳκονομῆσθαι
participle m κατῳκονομηκώς κατῳκονομημένος
f κατῳκονομηκυῖᾰ κατῳκονομημένη
n κατῳκονομηκός κατῳκονομημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: κατῳκονομήκειν / κατῳκονομήκη, κατῳκονομήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κατῳκονομήκειν / κατῳκονομήκη κατῳκονομήκεις / κατῳκονομήκης κατῳκονομήκει(ν) κατῳκονομήκετον κατῳκονομηκέτην κατῳκονομήκεμεν κατῳκονομήκετε κατῳκονομήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative κατῳκονομήμην κατῳκονόμησο κατῳκονόμητο κατῳκονόμησθον κατῳκονομήσθην κατῳκονομήμεθᾰ κατῳκονόμησθε κατῳκονόμηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.