κοινολέκτου

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ky.noˈlek.tu/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /cy.noˈlek.tu/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cy.noˈlek.tu/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ci.noˈlek.tu/

Adjective

κοινολέκτου • (koinoléktou)

genitive singular masculine/feminine/neuter of κοινόλεκτος (koinólektos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /cinoˈlektu/
Hyphenation: κοι‧νο‧λέ‧κτου

Noun

κοινολέκτου • (koinoléktou) f

genitive singular of κοινόλεκτος (koinólektos) της κοινολέκτου