κοινόλεκτος

Ancient Greek

From κοινός (“common”) +‎ λεκτός (“capable of being spoken”). See Koine Greek κοινολεκτέω / κοινολεκτῶ (“use the language of common life”).

κοινόλεκτος • (koinólektos) m or f (neuter κοινόλεκτον); second declension (Koine)

Second declension of κοινόλεκτος; κοινόλεκτον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κοινόλεκτος koinólektos	κοινόλεκτον koinólekton	κοινολέκτω koinoléktō	κοινολέκτω koinoléktō	κοινόλεκτοι koinólektoi	κοινόλεκτᾰ koinólektă
Genitive	κοινολέκτου koinoléktou	κοινολέκτου koinoléktou	κοινολέκτοιν koinoléktoin	κοινολέκτοιν koinoléktoin	κοινολέκτων koinoléktōn	κοινολέκτων koinoléktōn
Dative	κοινολέκτῳ koinoléktōi	κοινολέκτῳ koinoléktōi	κοινολέκτοιν koinoléktoin	κοινολέκτοιν koinoléktoin	κοινολέκτοις koinoléktois	κοινολέκτοις koinoléktois
Accusative	κοινόλεκτον koinólekton	κοινόλεκτον koinólekton	κοινολέκτω koinoléktō	κοινολέκτω koinoléktō	κοινολέκτους koinoléktous	κοινόλεκτᾰ koinólektă
Vocative	κοινόλεκτε koinólekte	κοινόλεκτον koinólekton	κοινολέκτω koinoléktō	κοινολέκτω koinoléktō	κοινόλεκτοι koinólektoi	κοινόλεκτᾰ koinólektă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κοινολέκτως koinoléktōs		—		—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

From the Hellenistic adjective of Koine Greek κοινόλεκτος (koinólektos, “in the language of common life”).^[1]

κοινόλεκτος • (koinólektos) f (plural κοινόλεκτοι)

(linguistics) the common body of a standard language which is spoken by all, including the dialectal speakers of regional or other varieties.

Declension of **κοινόλεκτος**
	singular	plural
nominative	κοινόλεκτος (koinólektos)	κοινόλεκτοι (koinólektoi)
genitive	κοινολέκτου (koinoléktou)	κοινολέκτων (koinolékton)
accusative	κοινόλεκτο (koinólekto)	κοινολέκτους (koinoléktous)
vocative	κοινόλεκτε (koinólekte) κοινόλεκτο (koinólekto)	κοινόλεκτοι (koinólektoi)

^ κοινόλεκτος - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.