κοινόλεκτε

Ancient Greek

Pronunciation

(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈno.lek.te/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /cyˈno.lek.te/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈno.lek.te/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈno.lek.te/

Adjective

κοινόλεκτε • (koinólekte)

vocative singular masculine of κοινόλεκτος (koinólektos)

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /ciˈnolekte/
Hyphenation: κοι‧νό‧λε‧κτε

Noun

κοινόλεκτε • (koinólekte) f

vocative singular of κοινόλεκτος (koinólektos)