κορυθαίολος

Ancient Greek

Etymology

κόρυς (kórus, “helmet”) +‎ αἰόλλω (aióllō, “to move quickly back and forth”) from αἰόλος (aiólos, “quick”)

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ko.ry.tʰǎi̯.o.los/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ko.ryˈtʰɛ.o.los/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ko.ryˈθɛ.o.los/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ko.ryˈθe.o.los/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ko.riˈθe.o.los/

Adjective

κορυθαίολος • (koruthaíolos) m or f (neuter κορυθαίολον); second declension

with quivering helmet

Declension

Second declension of κορυθαίολος; κορυθαίολον (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	κορυθαίολος koruthaíolos	κορυθαίολον koruthaíolon	κορυθαιόλω koruthaiólō	κορυθαιόλω koruthaiólō	κορυθαίολοι koruthaíoloi	κορυθαίολᾰ koruthaíolă
Genitive	κορυθαιόλου koruthaiólou	κορυθαιόλου koruthaiólou	κορυθαιόλοιν koruthaióloin	κορυθαιόλοιν koruthaióloin	κορυθαιόλων koruthaiólōn	κορυθαιόλων koruthaiólōn
Dative	κορυθαιόλῳ koruthaiólōi	κορυθαιόλῳ koruthaiólōi	κορυθαιόλοιν koruthaióloin	κορυθαιόλοιν koruthaióloin	κορυθαιόλοις koruthaiólois	κορυθαιόλοις koruthaiólois
Accusative	κορυθαίολον koruthaíolon	κορυθαίολον koruthaíolon	κορυθαιόλω koruthaiólō	κορυθαιόλω koruthaiólō	κορυθαιόλους koruthaiólous	κορυθαίολᾰ koruthaíolă
Vocative	κορυθαίολε koruthaíole	κορυθαίολον koruthaíolon	κορυθαιόλω koruthaiólō	κορυθαιόλω koruthaiólō	κορυθαίολοι koruthaíoloi	κορυθαίολᾰ koruthaíolă
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	κορυθαιόλως koruthaiólōs		κορυθαιολώτερος koruthaiolṓteros		κορυθαιολώτᾰτος koruthaiolṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading