κουτσουλίζω
Greek
Alternative forms
- κουτσουλάω (koutsouláo), κουτσουλώ (koutsouló)
Etymology
From κουτσουλ(ιά) (koutsoul(iá)) + -ίζω (-ízo).[1]
Pronunciation
- IPA(key): /ku.tsuˈli.zo/
- Hyphenation: κου‧τσου‧λί‧ζω
Verb
κουτσουλίζω • (koutsoulízo) (past κουτσούλισα, passive κουτσουλίζομαι, ppp κουτσουλισμένος)
Conjugation
κουτσουλίζω κουτσουλίζομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κουτσουλίσω | κουτσουλίζομαι | κουτσουλιστώ | |
| 2 sg | κουτσουλίζεις | κουτσουλίσεις | κουτσουλίζεσαι | κουτσουλιστείς |
| 3 sg | κουτσουλίζει | κουτσουλίσει | κουτσουλίζεται | κουτσουλιστεί |
| 1 pl | κουτσουλίζουμε, [‑ομε] | κουτσουλίσουμε, [‑ομε] | κουτσουλιζόμαστε | κουτσουλιστούμε |
| 2 pl | κουτσουλίζετε | κουτσουλίσετε | κουτσουλίζεστε, κουτσουλιζόσαστε | κουτσουλιστείτε |
| 3 pl | κουτσουλίζουν(ε) | κουτσουλίσουν(ε) | κουτσουλίζονται | κουτσουλιστούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κουτσούλιζα | κουτσούλισα | κουτσουλιζόμουν(α) | κουτσουλίστηκα |
| 2 sg | κουτσούλιζες | κουτσούλισες | κουτσουλιζόσουν(α) | κουτσουλίστηκες |
| 3 sg | κουτσούλιζε | κουτσούλισε | κουτσουλιζόταν(ε) | κουτσουλίστηκε |
| 1 pl | κουτσουλίζαμε | κουτσουλίσαμε | κουτσουλιζόμασταν, (‑όμαστε) | κουτσουλιστήκαμε |
| 2 pl | κουτσουλίζατε | κουτσουλίσατε | κουτσουλιζόσασταν, (‑όσαστε) | κουτσουλιστήκατε |
| 3 pl | κουτσούλιζαν, κουτσουλίζαν(ε) | κουτσούλισαν, κουτσουλίσαν(ε) | κουτσουλίζονταν, (κουτσουλιζόντουσαν) | κουτσουλίστηκαν, κουτσουλιστήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα κουτσουλίσω ➤ | θα κουτσουλίζομαι ➤ | θα κουτσουλιστώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κουτσουλίζεις, … | θα κουτσουλίσεις, … | θα κουτσουλίζεσαι, … | θα κουτσουλιστείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κουτσουλίσει έχω, έχεις, … κουτσουλισμένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … κουτσουλιστεί είμαι, είσαι, … κουτσουλισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κουτσουλίσει είχα, είχες, … κουτσουλισμένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … κουτσουλιστεί ήμουν, ήσουν, … κουτσουλισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κουτσουλίσει θα έχω, θα έχεις, … κουτσουλισμένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … κουτσουλιστεί θα είμαι, θα είσαι, … κουτσουλισμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κουτσούλιζε | κουτσούλισε | — | κουτσουλίσου |
| 2 pl | κουτσουλίζετε | κουτσουλίστε | κουτσουλίζεστε | κουτσουλιστείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κουτσουλίζοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κουτσουλίσει ➤ | κουτσουλισμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κουτσουλίσει | κουτσουλιστεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
References
- ^ κουτσουλίζω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language