κουφολογέω

Ancient Greek

Etymology

From κουφολόγος (kouphológos) +‎ -έω (-éō).

Pronunciation

 

Verb

κουφολογέω • (kouphologéō)

  1. to talk lightly
    • 95 CE – 165 CE, Appian, The Wars in Spain:
      ἄλλα τε πολλὰ ἀθρόως καὶ λάβρως, ὥσπερ ἔνθους, ἐπαγγειλάμενος, οὐκ Ἰβηρίαν λήψεσθαι μόνην ἀλλʼ ἐπʼ αὐτῇ καὶ Λιβύην καὶ Καρχηδόνα, τοῖς μὲν ἔδοξε κουφολογῆσαι νεανικῶς, τὸν δὲ δῆμον ἀνέλαβε κατεπτηχότα (χαίρουσι γὰρ ἐπαγγελίαις οἱ δεδιότες) καὶ ᾑρέθη στρατηγὸς ἐς Ἰβηρίαν ὡς πράξων τι τῆς εὐτολμίας ἄξιον. οἱ πρεσβύτεροι δὲ αὐτὴν οὐκ εὐτολμίαν ἀλλὰ προπέτειαν ἐκάλουν.
      álla te pollà athróōs kaì lábrōs, hṓsper énthous, epangeilámenos, ouk Ibērían lḗpsesthai mónēn all ep autēî kaì Libúēn kaì Karkhēdóna, toîs mèn édoxe kouphologêsai neanikôs, tòn dè dêmon anélabe kateptēkhóta (khaírousi gàr epangelíais hoi dediótes) kaì hēiréthē stratēgòs es Ibērían hōs práxōn ti tês eutolmías áxion. hoi presbúteroi dè autḕn ouk eutolmían allà propéteian ekáloun.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: κουφολογέω, κουφολογέομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κουφολογέω κουφολογέεις κουφολογέει κουφολογέετον κουφολογέετον κουφολογέομεν κουφολογέετε κουφολογέουσῐ(ν)
subjunctive κουφολογέω κουφολογέῃς κουφολογέῃ κουφολογέητον κουφολογέητον κουφολογέωμεν κουφολογέητε κουφολογέωσῐ(ν)
optative κουφολογέοιμῐ κουφολογέοις κουφολογέοι κουφολογέοιτον κουφολογεοίτην κουφολογέοιμεν κουφολογέοιτε κουφολογέοιεν
imperative   κουφολόγεε κουφολογεέτω κουφολογέετον κουφολογεέτων   κουφολογέετε κουφολογεόντων
middle/
passive 		indicative κουφολογέομαι κουφολογέῃ / κουφολογέει κουφολογέεται κουφολογέεσθον κουφολογέεσθον κουφολογεόμεθᾰ κουφολογέεσθε κουφολογέονται
subjunctive κουφολογέωμαι κουφολογέῃ κουφολογέηται κουφολογέησθον κουφολογέησθον κουφολογεώμεθᾰ κουφολογέησθε κουφολογέωνται
optative κουφολογεοίμην κουφολογέοιο κουφολογέοιτο κουφολογέοισθον κουφολογεοίσθην κουφολογεοίμεθᾰ κουφολογέοισθε κουφολογέοιντο
imperative   κουφολογέου κουφολογεέσθω κουφολογέεσθον κουφολογεέσθων   κουφολογέεσθε κουφολογεέσθων
active middle/passive
infinitive κουφολογέειν κουφολογέεσθαι
participle m κουφολογέων κουφολογεόμενος
f κουφολογέουσᾰ κουφολογεομένη
n κουφολογέον κουφολογεόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: κουφολογῶ, κουφολογοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κουφολογῶ κουφολογεῖς κουφολογεῖ κουφολογεῖτον κουφολογεῖτον κουφολογοῦμεν κουφολογεῖτε κουφολογοῦσῐ(ν)
subjunctive κουφολογῶ κουφολογῇς κουφολογῇ κουφολογῆτον κουφολογῆτον κουφολογῶμεν κουφολογῆτε κουφολογῶσῐ(ν)
optative κουφολογοίην / κουφολογοῖμῐ κουφολογοίης / κουφολογοῖς κουφολογοίη / κουφολογοῖ κουφολογοῖτον / κουφολογοίητον κουφολογοίτην / κουφολογοιήτην κουφολογοῖμεν / κουφολογοίημεν κουφολογοῖτε / κουφολογοίητε κουφολογοῖεν / κουφολογοίησᾰν
imperative   κουφολόγει κουφολογείτω κουφολογεῖτον κουφολογείτων   κουφολογεῖτε κουφολογούντων
middle/
passive 		indicative κουφολογοῦμαι κουφολογεῖ,
κουφολογῇ 		κουφολογεῖται κουφολογεῖσθον κουφολογεῖσθον κουφολογούμεθᾰ κουφολογεῖσθε κουφολογοῦνται
subjunctive κουφολογῶμαι κουφολογῇ κουφολογῆται κουφολογῆσθον κουφολογῆσθον κουφολογώμεθᾰ κουφολογῆσθε κουφολογῶνται
optative κουφολογοίμην κουφολογοῖο κουφολογοῖτο κουφολογοῖσθον κουφολογοίσθην κουφολογοίμεθᾰ κουφολογοῖσθε κουφολογοῖντο
imperative   κουφολογοῦ κουφολογείσθω κουφολογεῖσθον κουφολογείσθων   κουφολογεῖσθε κουφολογείσθων
active middle/passive
infinitive κουφολογεῖν κουφολογεῖσθαι
participle m κουφολογῶν κουφολογούμενος
f κουφολογοῦσᾰ κουφολογουμένη
n κουφολογοῦν κουφολογούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκουφολόγεον, ἐκουφολογεόμην (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκουφολόγεον ἐκουφολόγεες ἐκουφολόγεε(ν) ἐκουφολογέετον ἐκουφολογεέτην ἐκουφολογέομεν ἐκουφολογέετε ἐκουφολόγεον
middle/
passive 		indicative ἐκουφολογεόμην ἐκουφολογέου ἐκουφολογέετο ἐκουφολογέεσθον ἐκουφολογεέσθην ἐκουφολογεόμεθᾰ ἐκουφολογέεσθε ἐκουφολογέοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐκουφολόγουν, ἐκουφολογούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκουφολόγουν ἐκουφολόγεις ἐκουφολόγει ἐκουφολογεῖτον ἐκουφολογείτην ἐκουφολογοῦμεν ἐκουφολογεῖτε ἐκουφολόγουν
middle/
passive 		indicative ἐκουφολογούμην ἐκουφολογοῦ ἐκουφολογεῖτο ἐκουφολογεῖσθον ἐκουφολογείσθην ἐκουφολογούμεθᾰ ἐκουφολογεῖσθε ἐκουφολογοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κουφολογήσω, κουφολογήσομαι, κουφολογηθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κουφολογήσω κουφολογήσεις κουφολογήσει κουφολογήσετον κουφολογήσετον κουφολογήσομεν κουφολογήσετε κουφολογήσουσῐ(ν)
optative κουφολογήσοιμῐ κουφολογήσοις κουφολογήσοι κουφολογήσοιτον κουφολογησοίτην κουφολογήσοιμεν κουφολογήσοιτε κουφολογήσοιεν
middle indicative κουφολογήσομαι κουφολογήσῃ / κουφολογήσει κουφολογήσεται κουφολογήσεσθον κουφολογήσεσθον κουφολογησόμεθᾰ κουφολογήσεσθε κουφολογήσονται
optative κουφολογησοίμην κουφολογήσοιο κουφολογήσοιτο κουφολογήσοισθον κουφολογησοίσθην κουφολογησοίμεθᾰ κουφολογήσοισθε κουφολογήσοιντο
passive indicative κουφολογηθήσομαι κουφολογηθήσῃ κουφολογηθήσεται κουφολογηθήσεσθον κουφολογηθήσεσθον κουφολογηθησόμεθᾰ κουφολογηθήσεσθε κουφολογηθήσονται
optative κουφολογηθησοίμην κουφολογηθήσοιο κουφολογηθήσοιτο κουφολογηθήσοισθον κουφολογηθησοίσθην κουφολογηθησοίμεθᾰ κουφολογηθήσοισθε κουφολογηθήσοιντο
active middle passive
infinitive κουφολογήσειν κουφολογήσεσθαι κουφολογηθήσεσθαι
participle m κουφολογήσων κουφολογησόμενος κουφολογηθησόμενος
f κουφολογήσουσᾰ κουφολογησομένη κουφολογηθησομένη
n κουφολογῆσον κουφολογησόμενον κουφολογηθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐκουφολόγησᾰ, ἐκουφολογησᾰ́μην, ἐκουφολογήθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκουφολόγησᾰ ἐκουφολόγησᾰς ἐκουφολόγησε(ν) ἐκουφολογήσᾰτον ἐκουφολογησᾰ́την ἐκουφολογήσᾰμεν ἐκουφολογήσᾰτε ἐκουφολόγησᾰν
subjunctive κουφολογήσω κουφολογήσῃς κουφολογήσῃ κουφολογήσητον κουφολογήσητον κουφολογήσωμεν κουφολογήσητε κουφολογήσωσῐ(ν)
optative κουφολογήσαιμῐ κουφολογήσειᾰς / κουφολογήσαις κουφολογήσειε(ν) / κουφολογήσαι κουφολογήσαιτον κουφολογησαίτην κουφολογήσαιμεν κουφολογήσαιτε κουφολογήσειᾰν / κουφολογήσαιεν
imperative   κουφολόγησον κουφολογησᾰ́τω κουφολογήσᾰτον κουφολογησᾰ́των   κουφολογήσᾰτε κουφολογησᾰ́ντων
middle indicative ἐκουφολογησᾰ́μην ἐκουφολογήσω ἐκουφολογήσᾰτο ἐκουφολογήσᾰσθον ἐκουφολογησᾰ́σθην ἐκουφολογησᾰ́μεθᾰ ἐκουφολογήσᾰσθε ἐκουφολογήσᾰντο
subjunctive κουφολογήσωμαι κουφολογήσῃ κουφολογήσηται κουφολογήσησθον κουφολογήσησθον κουφολογησώμεθᾰ κουφολογήσησθε κουφολογήσωνται
optative κουφολογησαίμην κουφολογήσαιο κουφολογήσαιτο κουφολογήσαισθον κουφολογησαίσθην κουφολογησαίμεθᾰ κουφολογήσαισθε κουφολογήσαιντο
imperative   κουφολόγησαι κουφολογησᾰ́σθω κουφολογήσᾰσθον κουφολογησᾰ́σθων   κουφολογήσᾰσθε κουφολογησᾰ́σθων
passive indicative ἐκουφολογήθην ἐκουφολογήθης ἐκουφολογήθη ἐκουφολογήθητον ἐκουφολογηθήτην ἐκουφολογήθημεν ἐκουφολογήθητε ἐκουφολογήθησᾰν
subjunctive κουφολογηθῶ κουφολογηθῇς κουφολογηθῇ κουφολογηθῆτον κουφολογηθῆτον κουφολογηθῶμεν κουφολογηθῆτε κουφολογηθῶσῐ(ν)
optative κουφολογηθείην κουφολογηθείης κουφολογηθείη κουφολογηθεῖτον / κουφολογηθείητον κουφολογηθείτην / κουφολογηθειήτην κουφολογηθεῖμεν / κουφολογηθείημεν κουφολογηθεῖτε / κουφολογηθείητε κουφολογηθεῖεν / κουφολογηθείησᾰν
imperative   κουφολογήθητῐ κουφολογηθήτω κουφολογήθητον κουφολογηθήτων   κουφολογήθητε κουφολογηθέντων
active middle passive
infinitive κουφολογῆσαι κουφολογήσᾰσθαι κουφολογηθῆναι
participle m κουφολογήσᾱς κουφολογησᾰ́μενος κουφολογηθείς
f κουφολογήσᾱσᾰ κουφολογησᾰμένη κουφολογηθεῖσᾰ
n κουφολογῆσᾰν κουφολογησᾰ́μενον κουφολογηθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κεκουφολόγηκᾰ, κεκουφολόγημαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κεκουφολόγηκᾰ κεκουφολόγηκᾰς κεκουφολόγηκε(ν) κεκουφολογήκᾰτον κεκουφολογήκᾰτον κεκουφολογήκᾰμεν κεκουφολογήκᾰτε κεκουφολογήκᾱσῐ(ν)
subjunctive κεκουφολογήκω κεκουφολογήκῃς κεκουφολογήκῃ κεκουφολογήκητον κεκουφολογήκητον κεκουφολογήκωμεν κεκουφολογήκητε κεκουφολογήκωσῐ(ν)
optative κεκουφολογήκοιμῐ / κεκουφολογηκοίην κεκουφολογήκοις / κεκουφολογηκοίης κεκουφολογήκοι / κεκουφολογηκοίη κεκουφολογήκοιτον κεκουφολογηκοίτην κεκουφολογήκοιμεν κεκουφολογήκοιτε κεκουφολογήκοιεν
imperative   κεκουφολόγηκε κεκουφολογηκέτω κεκουφολογήκετον κεκουφολογηκέτων   κεκουφολογήκετε κεκουφολογηκόντων
middle/
passive 		indicative κεκουφολόγημαι κεκουφολόγησαι κεκουφολόγηται κεκουφολόγησθον κεκουφολόγησθον κεκουφολογήμεθᾰ κεκουφολόγησθε κεκουφολόγηνται
subjunctive κεκουφολογημένος ὦ κεκουφολογημένος ᾖς κεκουφολογημένος ᾖ κεκουφολογημένω ἦτον κεκουφολογημένω ἦτον κεκουφολογημένοι ὦμεν κεκουφολογημένοι ἦτε κεκουφολογημένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκουφολογημένος εἴην κεκουφολογημένος εἴης κεκουφολογημένος εἴη κεκουφολογημένω εἴητον / εἶτον κεκουφολογημένω εἰήτην / εἴτην κεκουφολογημένοι εἴημεν / εἶμεν κεκουφολογημένοι εἴητε / εἶτε κεκουφολογημένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   κεκουφολόγησο κεκουφολογήσθω κεκουφολόγησθον κεκουφολογήσθων   κεκουφολόγησθε κεκουφολογήσθων
active middle/passive
infinitive κεκουφολογηκέναι κεκουφολογῆσθαι
participle m κεκουφολογηκώς κεκουφολογημένος
f κεκουφολογηκυῖᾰ κεκουφολογημένη
n κεκουφολογηκός κεκουφολογημένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐκεκουφολογήκειν / ἐκεκουφολογήκη, ἐκεκουφολογήμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκεκουφολογήκειν / ἐκεκουφολογήκη ἐκεκουφολογήκεις / ἐκεκουφολογήκης ἐκεκουφολογήκει(ν) ἐκεκουφολογήκετον ἐκεκουφολογηκέτην ἐκεκουφολογήκεμεν ἐκεκουφολογήκετε ἐκεκουφολογήκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐκεκουφολογήμην ἐκεκουφολόγησο ἐκεκουφολόγητο ἐκεκουφολόγησθον ἐκεκουφολογήσθην ἐκεκουφολογήμεθᾰ ἐκεκουφολόγησθε ἐκεκουφολόγηντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.