κρουόμενοι

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /kruː.ó.me.noi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kruˈo.me.ny/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /kruˈo.me.ny/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kruˈo.me.ny/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kruˈo.me.ni/

Participle

κρουόμενοι • (krouómenoi)

masculine nominative/vocative plural of κρουόμενος (krouómenos)