κρύσταλλο

• (glass): κρούσταλλο n (kroústallo)
• (glass): κρυστάλλι n (krystálli)
• (glass): κρουστάλλι n (kroustálli)

From Byzantine Greek κρύσταλλον (krústallon), from Ancient Greek κρύσταλλος (krústallos) with change of gender.

κρύσταλλο • (krýstallo) n (plural κρύσταλλα)

1. mineral crystal, crystal glass, ice

• see: κρύσταλλος m (krýstallos, “crystal”)

• See the etymology of the corresponding lemma form.

κρύσταλλο • (krýstallo)

1. accusative singular of κρύσταλλος (krýstallos)

• κρύσταλλο, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language