κτητικός
Greek
Adjective
κτητικός • (ktitikós) m (feminine κτητική, neuter κτητικό)
- possessive
- Έχει κτητικές τάσεις.
- Échei ktitikés táseis.
- He has possessive tendencies.
- (grammar) possessive
- κτητική αντωνυμία ― ktitikí antonymía ― possessive pronoun
- κτητικό επίθετο ― ktitikó epítheto ― possessive adjective
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | κτητικός (ktitikós) | κτητική (ktitikí) | κτητικό (ktitikó) | κτητικοί (ktitikoí) | κτητικές (ktitikés) | κτητικά (ktitiká) | |
| genitive | κτητικού (ktitikoú) | κτητικής (ktitikís) | κτητικού (ktitikoú) | κτητικών (ktitikón) | κτητικών (ktitikón) | κτητικών (ktitikón) | |
| accusative | κτητικό (ktitikó) | κτητική (ktitikí) | κτητικό (ktitikó) | κτητικούς (ktitikoús) | κτητικές (ktitikés) | κτητικά (ktitiká) | |
| vocative | κτητικέ (ktitiké) | κτητική (ktitikí) | κτητικό (ktitikó) | κτητικοί (ktitikoí) | κτητικές (ktitikés) | κτητικά (ktitiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο κτητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο κτητικός, etc.)