κυβερνήτης
Ancient Greek
Alternative forms
- κυμερνήτης (kumernḗtēs) — Aeolic
Etymology
κῠβερνάω (kŭbernáō, “to steer”) + -της (-tēs)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ky.ber.nɛ̌ː.tɛːs/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ky.berˈne̝.te̝s/
- (4th CE Koine) IPA(key): /cy.βerˈni.tis/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /cy.verˈni.tis/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ci.verˈni.tis/
Noun
κῠβερνήτης • (kŭbernḗtēs) m (genitive κῠβερνήτου); first declension (Epic, Attic, Ionic, Koine)
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κῠβερνήτης ho kŭbernḗtēs |
τὼ κῠβερνήτᾱ tṑ kŭbernḗtā |
οἱ κῠβερνῆται hoi kŭbernêtai | ||||||||||
| Genitive | τοῦ κῠβερνήτου toû kŭbernḗtou |
τοῖν κῠβερνήταιν toîn kŭbernḗtain |
τῶν κῠβερνητῶν tôn kŭbernētôn | ||||||||||
| Dative | τῷ κῠβερνήτῃ tōî kŭbernḗtēi |
τοῖν κῠβερνήταιν toîn kŭbernḗtain |
τοῖς κῠβερνήταις toîs kŭbernḗtais | ||||||||||
| Accusative | τὸν κῠβερνήτην tòn kŭbernḗtēn |
τὼ κῠβερνήτᾱ tṑ kŭbernḗtā |
τοὺς κῠβερνήτᾱς toùs kŭbernḗtās | ||||||||||
| Vocative | κῠβερνῆτᾰ kŭbernêtă |
κῠβερνήτᾱ kŭbernḗtā |
κῠβερνῆται kŭbernêtai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: κυβερνήτης (kyvernítis)
- → Latin: gubernator
- → English: governor
- → Latin: gubernator
- → French: cybernétique (originally "the art of governing")
- → English: cybernetics
- → English: Kubernetes
Further reading
- “κυβερνήτης”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κυβερνήτης”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- κυβερνήτης in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
From Ancient Greek κυβερνήτης (kubernḗtēs).
Noun
κυβερνήτης • (kyvernítis) m (plural κυβερνήτες)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κυβερνήτης (kyvernítis) | κυβερνήτες (kyvernítes) |
| genitive | κυβερνήτη (kyverníti) | κυβερνητών (kyvernitón) |
| accusative | κυβερνήτη (kyverníti) | κυβερνήτες (kyvernítes) |
| vocative | κυβερνήτη (kyverníti) | κυβερνήτες (kyvernítes) |
- The vocative singular κυβερνήτα is used in the phrase "Κύριε Κυβερνήτα".
Related terms
- see: κυβέρνηση f (kyvérnisi, “government”)
Further reading
- κυβερνήτης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language