κωλάρα

Greek

Etymology

κωλ- (kol-) +‎ -άρα (-ára)

Pronunciation

  • IPA(key): /koˈlaɾa/

Noun

κωλάρα • (kolára) f (plural κωλάρες)

  1. (vulgar, colloquial) augmentative of κώλος (kólos)

Declension

Declension of κωλάρα
singular plural
nominative κωλάρα (kolára) κωλάρες (koláres)
genitive κωλάρας (koláras) —
accusative κωλάρα (kolára) κωλάρες (koláres)
vocative κωλάρα (kolára) κωλάρες (koláres)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.