κἀγώ

κᾱ̓γώ • (kāgṓ)

1. contraction of καὶ ἐγώ (kaì egṓ): and I
   • 1272 October, Μιχαήλ Πανάρετος [Michaël Panaretus], Ἐκδοτήριον τοῦ Δημητριάδος ἐπὶ τῇ μονῇ τοῦ ἁγίου Νικολάου τοῦ Παλιρροπάτου [Ekdotḗrion toû Dēmētriádos epì têi monêi toû hagíou Nikoláou toû Palirrhopátou] (document XXXV, pages 415–416), in Franciscus Miklosich, Iosephus Müller, editors, Acta et diplomata monasteriorum et ecclesiarum orientis. Sumtus praebente caesarea scientiarum academia Vindobonensi, tomus primus (Acta et diplomata Graeca Medii Aevi sacra et profana collecta; volumen quartum), Vindobona: Carolus Gerold, published 1871, part III. Diplomatarium monasteriorum S. Mariae Macrinitissae in monte Drongo regionis Demetriadis et beati Praecursoris Novae Petrae in monte Dryanubaenae e codice taurinensi (pages 330–430), page 416:

     […] ἡμᾶς σεμνοτάτην μονὴν τοῦ ἐν ἁγίοις πατρὸς ἡμῶν Νικολάου τὴν ἐπικεκλημένην τοῦ Παλιρροπάτου, καὶ ὀφείλει καθέξειν ταύτην ἡ τοῦ Προδρόμου, ὡς εἴρηται, μονὴ ὡς οἰκεῖον ταύτης μετόχιον μετὰ πάντων τῶν ἀρχαίων δικαίων καὶ προνομίων αὐτῆς, ἤγουν ἀμπελώνων, χωραφίων, γῆς ὀρεινῆς, πεδινῆς, νομαδιαίας καὶ πάντων τῶν ἐξ ἀρχῆθεν διαφερόντων αὐτῇ δικαίων ἄνευ τῶν προσκαθημένων ἐν τῷ τόπῳ τῆς τοιαύτης μονῆς, ἤγουν τοῦ Ξηροτζερβούλη, καὶ τῶν ἑτέρων τεσσάρων, τοῦ τε Γρηγορίου, τοῦ Νικαέως, τοῦ Μιχαὴλ καὶ τοῦ Ἀμπαρᾶ· αὐτοὺς γὰρ καὶ μόνους ἀπεκράτησα κατέχεσθαι παρ’ ἐμοῦ, μέχρις ἂν κἀγὼ σὺν θεῷ τοῖς ζῶσιν ὑπάρχω, μετὰ δὲ τὴν πρὸς κύριον ἐκδημίαν ὀφείλουσι καὶ οὗτοι κατέχεσθαι παρὰ τῆς μονῆς, τὴν δέ γε μονὴν τοῦ ἁγίου Νικολάου ὀφείλει κατέχειν ἡ μονὴ τοῦ Προδρόμου ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς τὸ ἑξῆς καὶ ἐς τὸ διηνεκὲς ἀναποσπάστως καὶ ἀναφαιρέτως, οὐχ ἕξει δ’ ἐπ’ ἀδείας ἡ τοιαύτη πατριαρχικὴ μονὴ τοῦ Προδρόμου μεταποιῆσαι· τὴν τοῦ ἁγίου Νικολάου μονὴν εἰς πατριαρχικὴν μονὴν, ἀλλ’ οὐδὲ ἕτερον εὐκτήριον ναὸν ἀνεγεῖραι ἐπὶ σταυροπηγίῳ πατριαρχικῷ ἐν τῷ ὅλῳ περιόρῳ τῆς τοιαύτης μονῆς τοῦ ἁγίου Νικολάου, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ὀφείλῳ ἔχειν κἀγὼ καὶ οἱ σὺν θεῷ μέλλοντες ἀρχιερατεῦσαι ἐν τῇ καθ’ ἡμᾶς ἁγιωτάτῃ ἐπισκοπῇ μὴ εἰς ἀναίρεσιν ἀπιδεῖν τοῦ παρόντος ἐγγράφου ἡμῶν, εἰ μὴ βούλονται τὰς ἀρὰς ἐπισπάσασθαι τῶν ἁγίων τριακοσίων δεκαοκτὼ θεοφόρων πατέρων τῶν ἐν Νικαίᾳ καὶ τοῦ παναγιωτάτου καὶ ἀνυστερήτως ἡ τοῦ Προδρόμου μονὴ κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ παναγίου Νικολάου χάριν κανονικοῦ κηρίον λίτρας τέσσαρας καὶ πλέον οὐδέν.

     […] hēmâs semnotátēn monḕn toû en hagíois patròs hēmôn Nikoláou tḕn epikeklēménēn toû Palirrhopátou, kaì opheílei kathéxein taútēn hē toû Prodrómou, hōs eírētai, monḕ hōs oikeîon taútēs metókhion metà pántōn tôn arkhaíōn dikaíōn kaì pronomíōn autês, ḗgoun ampelṓnōn, khōraphíōn, gês oreinês, pedinês, nomadiaías kaì pántōn tôn ex arkhêthen diapheróntōn autēî dikaíōn áneu tôn proskathēménōn en tōî tópōi tês toiaútēs monês, ḗgoun toû Xērotzerboúlē, kaì tôn hetérōn tessárōn, toû te Grēgoríou, toû Nikaéōs, toû Mikhaḕl kaì toû Amparâ; autoùs gàr kaì mónous apekrátēsa katékhesthai par’ emoû, mékhris àn kagṑ sùn theōî toîs zôsin hupárkhō, metà dè tḕn pròs kúrion ekdēmían opheílousi kaì hoûtoi katékhesthai parà tês monês, tḕn dé ge monḕn toû hagíou Nikoláou opheílei katékhein hē monḕ toû Prodrómou apò toû nûn kaì eis tò hexês kaì es tò diēnekès anapospástōs kaì anaphairétōs, oukh héxei d’ ep’ adeías hē toiaútē patriarkhikḕ monḕ toû Prodrómou metapoiêsai; tḕn toû hagíou Nikoláou monḕn eis patriarkhikḕn monḕn, all’ oudè héteron euktḗrion naòn anegeîrai epì stauropēgíōi patriarkhikōî en tōî hólōi periórōi tês toiaútēs monês toû hagíou Nikoláou, allà kaì mâllon opheílōi ékhein kagṑ kaì hoi sùn theōî méllontes arkhierateûsai en tēî kath’ hēmâs hagiōtátēi episkopēî mḕ eis anaíresin apideîn toû paróntos engráphou hēmôn, ei mḕ boúlontai tàs aràs epispásasthai tôn hagíōn triakosíōn dekaoktṑ theophórōn patérōn tôn en Nikaíāi kaì toû panagiōtátou kaì anusterḗtōs hē toû Prodrómou monḕ katà tḕn heortḕn toû panagíou Nikoláou khárin kanonikoû kēríon lítras téssaras kaì pléon oudén.

     (please add an English translation of this quotation)