λείβων

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lěː.bɔːn/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈli.bon/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈli.βon/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈli.von/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈli.von/

Participle

λείβων • (leíbōn) m (feminine λείβουσᾰ, neuter λεῖβον); first/second declension

present active participle of λείβω (leíbō)

Declension

First and third declension of λείβων; λείβουσᾰ; λεῖβον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λείβων leíbōn	λείβουσᾰ leíbousă	λεῖβον leîbon	λείβοντε leíbonte	λειβούσᾱ leiboúsā	λείβοντε leíbonte	λείβοντες leíbontes	λείβουσαι leíbousai	λείβοντᾰ leíbontă
Genitive	λείβοντος leíbontos	λειβούσης leiboúsēs	λείβοντος leíbontos	λειβόντοιν leibóntoin	λειβούσαιν leiboúsain	λειβόντοιν leibóntoin	λειβόντων leibóntōn	λειβουσῶν leibousôn	λειβόντων leibóntōn
Dative	λείβοντῐ leíbontĭ	λειβούσῃ leiboúsēi	λείβοντῐ leíbontĭ	λειβόντοιν leibóntoin	λειβούσαιν leiboúsain	λειβόντοιν leibóntoin	λείβουσῐ / λείβουσῐν leíbousĭ(n)	λειβούσαις leiboúsais	λείβουσῐ / λείβουσῐν leíbousĭ(n)
Accusative	λείβοντᾰ leíbontă	λείβουσᾰν leíbousăn	λεῖβον leîbon	λείβοντε leíbonte	λειβούσᾱ leiboúsā	λείβοντε leíbonte	λείβοντᾰς leíbontăs	λειβούσᾱς leiboúsās	λείβοντᾰ leíbontă
Vocative	λείβων leíbōn	λείβουσᾰ leíbousă	λεῖβον leîbon	λείβοντε leíbonte	λειβούσᾱ leiboúsā	λείβοντε leíbonte	λείβοντες leíbontes	λείβουσαι leíbousai	λείβοντᾰ leíbontă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λειβόντως leibóntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.