λειτουργός

Ancient Greek

Etymology

From λήϊτον (lḗïton, “town-hall, council-room”) +‎ -ουργός (-ourgós, “worker”), from λαός (laós, “people”) and ἔργον (érgon, “labor, work”).^[1]

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /leː.tuːr.ɡós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /li.turˈɡos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /li.turˈɣos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /li.turˈɣos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /li.turˈɣos/

Noun

λειτουργός • (leitourgós) m (genitive λειτουργοῦ); second declension

public servant
(religion) minister

Inflection

Second declension of ὁ λειτουργός; τοῦ λειτουργοῦ (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ λειτουργός ho leitourgós	τὼ λειτουργώ tṑ leitourgṓ	οἱ λειτουργοί hoi leitourgoí
Genitive	τοῦ λειτουργοῦ toû leitourgoû	τοῖν λειτουργοῖν toîn leitourgoîn	τῶν λειτουργῶν tôn leitourgôn
Dative	τῷ λειτουργῷ tōî leitourgōî	τοῖν λειτουργοῖν toîn leitourgoîn	τοῖς λειτουργοῖς toîs leitourgoîs
Accusative	τὸν λειτουργόν tòn leitourgón	τὼ λειτουργώ tṑ leitourgṓ	τοὺς λειτουργούς toùs leitourgoús
Vocative	λειτουργέ leitourgé	λειτουργώ leitourgṓ	λειτουργοί leitourgoí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

λειτουργέω (leitourgéō)
λειτουργία (leitourgía)
λειτούργιον (leitoúrgion)

Descendants

Greek: λειτουργός (leitourgós)

References

^ Livingstone, E. A. The Dictionary of the Christian Church. (Oxford: OUP, 1997). 988.

“λειτουργός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Greek

Etymology

From Ancient Greek λειτουργός (leitourgós).

Noun

λειτουργός • (leitourgós) m or f (plural λειτουργοί)

public official

Declension

Declension of **λειτουργός**
	singular	plural
nominative	λειτουργός (leitourgós)	λειτουργοί (leitourgoí)
genitive	λειτουργού (leitourgoú)	λειτουργών (leitourgón)
accusative	λειτουργό (leitourgó)	λειτουργούς (leitourgoús)
vocative	λειτουργέ (leitourgé)	λειτουργοί (leitourgoí)

Synonyms

αξιωματούχος c (axiomatoúchos, “official”)
στέλεχος n (stélechos, “official; counterfoil”)

Related terms

see: λειτουργία f (leitourgía, “liturgy, function”)

[1] Livingstone, E. A. The Dictionary of the Christian Church. (Oxford: OUP, 1997). 988.

[1]