λευκογραφέω

Ancient Greek

Etymology

    From λευκός (leukós) +‎ γρᾰφή (grăphḗ) +‎ -έω (-éō).

    Pronunciation

     

    Verb

    λευκογρᾰφέω • (leukogrăphéō)

    1. (art) to paint in white
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Poetics 1450b:
        ἀρχὴ μὲν οὖν καὶ οἷον ψυχὴ ὁ μῦθος τῆς τραγῳδίας, δεύτερον δὲ τὰ ἤθη (παραπλήσιον γάρ ἐστιν καὶ ἐπὶ τῆς γραφικῆς· εἰ γάρ τις ἐναλείψειε τοῖς καλλίστοις φαρμάκοις χύδην, οὐκ ἂν ὁμοίως εὐφράνειεν καὶ λευκογραφήσας εἰκόνα)· ἔστιν τε μίμησις πράξεως καὶ διὰ ταύτην μάλιστα τῶν πραττόντων.
        arkhḕ mèn oûn kaì hoîon psukhḕ ho mûthos tês tragōidías, deúteron dè tà ḗthē (paraplḗsion gár estin kaì epì tês graphikês; ei gár tis enaleípseie toîs kallístois pharmákois khúdēn, ouk àn homoíōs euphráneien kaì leukographḗsas eikóna); éstin te mímēsis práxeōs kaì dià taútēn málista tôn prattóntōn.
        (please add an English translation of this quotation)

    Conjugation

       Present: λευκογρᾰφέω, λευκογρᾰφέομαι (Uncontracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative λευκογρᾰφέω λευκογρᾰφέεις λευκογρᾰφέει λευκογρᾰφέετον λευκογρᾰφέετον λευκογρᾰφέομεν λευκογρᾰφέετε λευκογρᾰφέουσῐ(ν)
    subjunctive λευκογρᾰφέω λευκογρᾰφέῃς λευκογρᾰφέῃ λευκογρᾰφέητον λευκογρᾰφέητον λευκογρᾰφέωμεν λευκογρᾰφέητε λευκογρᾰφέωσῐ(ν)
    optative λευκογρᾰφέοιμῐ λευκογρᾰφέοις λευκογρᾰφέοι λευκογρᾰφέοιτον λευκογρᾰφεοίτην λευκογρᾰφέοιμεν λευκογρᾰφέοιτε λευκογρᾰφέοιεν
    imperative   λευκογρᾰ́φεε λευκογρᾰφεέτω λευκογρᾰφέετον λευκογρᾰφεέτων   λευκογρᾰφέετε λευκογρᾰφεόντων
    middle/
    passive     		indicative λευκογρᾰφέομαι λευκογρᾰφέῃ,
    λευκογρᾰφέει     		λευκογρᾰφέεται λευκογρᾰφέεσθον λευκογρᾰφέεσθον λευκογρᾰφεόμεθᾰ λευκογρᾰφέεσθε λευκογρᾰφέονται
    subjunctive λευκογρᾰφέωμαι λευκογρᾰφέῃ λευκογρᾰφέηται λευκογρᾰφέησθον λευκογρᾰφέησθον λευκογρᾰφεώμεθᾰ λευκογρᾰφέησθε λευκογρᾰφέωνται
    optative λευκογρᾰφεοίμην λευκογρᾰφέοιο λευκογρᾰφέοιτο λευκογρᾰφέοισθον λευκογρᾰφεοίσθην λευκογρᾰφεοίμεθᾰ λευκογρᾰφέοισθε λευκογρᾰφέοιντο
    imperative   λευκογρᾰφέου λευκογρᾰφεέσθω λευκογρᾰφέεσθον λευκογρᾰφεέσθων   λευκογρᾰφέεσθε λευκογρᾰφεέσθων
    active middle/passive
    infinitive λευκογρᾰφέειν λευκογρᾰφέεσθαι
    participle m λευκογρᾰφέων λευκογρᾰφεόμενος
    f λευκογρᾰφέουσᾰ λευκογρᾰφεομένη
    n λευκογρᾰφέον λευκογρᾰφεόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Present: λευκογρᾰφῶ, λευκογρᾰφοῦμαι (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative λευκογρᾰφῶ λευκογρᾰφεῖς λευκογρᾰφεῖ λευκογρᾰφεῖτον λευκογρᾰφεῖτον λευκογρᾰφοῦμεν λευκογρᾰφεῖτε λευκογρᾰφοῦσῐ(ν)
    subjunctive λευκογρᾰφῶ λευκογρᾰφῇς λευκογρᾰφῇ λευκογρᾰφῆτον λευκογρᾰφῆτον λευκογρᾰφῶμεν λευκογρᾰφῆτε λευκογρᾰφῶσῐ(ν)
    optative λευκογρᾰφοίην,
    λευκογρᾰφοῖμῐ     		λευκογρᾰφοίης,
    λευκογρᾰφοῖς     		λευκογρᾰφοίη,
    λευκογρᾰφοῖ     		λευκογρᾰφοῖτον,
    λευκογρᾰφοίητον     		λευκογρᾰφοίτην,
    λευκογρᾰφοιήτην     		λευκογρᾰφοῖμεν,
    λευκογρᾰφοίημεν     		λευκογρᾰφοῖτε,
    λευκογρᾰφοίητε     		λευκογρᾰφοῖεν,
    λευκογρᾰφοίησᾰν
    imperative   λευκογρᾰ́φει λευκογρᾰφείτω λευκογρᾰφεῖτον λευκογρᾰφείτων   λευκογρᾰφεῖτε λευκογρᾰφούντων
    middle/
    passive     		indicative λευκογρᾰφοῦμαι λευκογρᾰφεῖ,
    λευκογρᾰφῇ     		λευκογρᾰφεῖται λευκογρᾰφεῖσθον λευκογρᾰφεῖσθον λευκογρᾰφούμεθᾰ λευκογρᾰφεῖσθε λευκογρᾰφοῦνται
    subjunctive λευκογρᾰφῶμαι λευκογρᾰφῇ λευκογρᾰφῆται λευκογρᾰφῆσθον λευκογρᾰφῆσθον λευκογρᾰφώμεθᾰ λευκογρᾰφῆσθε λευκογρᾰφῶνται
    optative λευκογρᾰφοίμην λευκογρᾰφοῖο λευκογρᾰφοῖτο λευκογρᾰφοῖσθον λευκογρᾰφοίσθην λευκογρᾰφοίμεθᾰ λευκογρᾰφοῖσθε λευκογρᾰφοῖντο
    imperative   λευκογρᾰφοῦ λευκογρᾰφείσθω λευκογρᾰφεῖσθον λευκογρᾰφείσθων   λευκογρᾰφεῖσθε λευκογρᾰφείσθων
    active middle/passive
    infinitive λευκογρᾰφεῖν λευκογρᾰφεῖσθαι
    participle m λευκογρᾰφῶν λευκογρᾰφούμενος
    f λευκογρᾰφοῦσᾰ λευκογρᾰφουμένη
    n λευκογρᾰφοῦν λευκογρᾰφούμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἐλευκογρᾰ́φεον, ἐλευκογρᾰφεόμην (Uncontracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐλευκογρᾰ́φεον ἐλευκογρᾰ́φεες ἐλευκογρᾰ́φεε(ν) ἐλευκογρᾰφέετον ἐλευκογρᾰφεέτην ἐλευκογρᾰφέομεν ἐλευκογρᾰφέετε ἐλευκογρᾰ́φεον
    middle/
    passive     		indicative ἐλευκογρᾰφεόμην ἐλευκογρᾰφέου ἐλευκογρᾰφέετο ἐλευκογρᾰφέεσθον ἐλευκογρᾰφεέσθην ἐλευκογρᾰφεόμεθᾰ ἐλευκογρᾰφέεσθε ἐλευκογρᾰφέοντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Imperfect: ἐλευκογρᾰ́φουν, ἐλευκογρᾰφούμην (Contracted)
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐλευκογρᾰ́φουν ἐλευκογρᾰ́φεις ἐλευκογρᾰ́φει ἐλευκογρᾰφεῖτον ἐλευκογρᾰφείτην ἐλευκογρᾰφοῦμεν ἐλευκογρᾰφεῖτε ἐλευκογρᾰ́φουν
    middle/
    passive     		indicative ἐλευκογρᾰφούμην ἐλευκογρᾰφοῦ ἐλευκογρᾰφεῖτο ἐλευκογρᾰφεῖσθον ἐλευκογρᾰφείσθην ἐλευκογρᾰφούμεθᾰ ἐλευκογρᾰφεῖσθε ἐλευκογρᾰφοῦντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Future: λευκογρᾰφήσω, λευκογρᾰφήσομαι, λευκογρᾰφηθήσομαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative λευκογρᾰφήσω λευκογρᾰφήσεις λευκογρᾰφήσει λευκογρᾰφήσετον λευκογρᾰφήσετον λευκογρᾰφήσομεν λευκογρᾰφήσετε λευκογρᾰφήσουσῐ(ν)
    optative λευκογρᾰφήσοιμῐ λευκογρᾰφήσοις λευκογρᾰφήσοι λευκογρᾰφήσοιτον λευκογρᾰφησοίτην λευκογρᾰφήσοιμεν λευκογρᾰφήσοιτε λευκογρᾰφήσοιεν
    middle indicative λευκογρᾰφήσομαι λευκογρᾰφήσῃ,
    λευκογρᾰφήσει     		λευκογρᾰφήσεται λευκογρᾰφήσεσθον λευκογρᾰφήσεσθον λευκογρᾰφησόμεθᾰ λευκογρᾰφήσεσθε λευκογρᾰφήσονται
    optative λευκογρᾰφησοίμην λευκογρᾰφήσοιο λευκογρᾰφήσοιτο λευκογρᾰφήσοισθον λευκογρᾰφησοίσθην λευκογρᾰφησοίμεθᾰ λευκογρᾰφήσοισθε λευκογρᾰφήσοιντο
    passive indicative λευκογρᾰφηθήσομαι λευκογρᾰφηθήσῃ λευκογρᾰφηθήσεται λευκογρᾰφηθήσεσθον λευκογρᾰφηθήσεσθον λευκογρᾰφηθησόμεθᾰ λευκογρᾰφηθήσεσθε λευκογρᾰφηθήσονται
    optative λευκογρᾰφηθησοίμην λευκογρᾰφηθήσοιο λευκογρᾰφηθήσοιτο λευκογρᾰφηθήσοισθον λευκογρᾰφηθησοίσθην λευκογρᾰφηθησοίμεθᾰ λευκογρᾰφηθήσοισθε λευκογρᾰφηθήσοιντο
    active middle passive
    infinitive λευκογρᾰφήσειν λευκογρᾰφήσεσθαι λευκογρᾰφηθήσεσθαι
    participle m λευκογρᾰφήσων λευκογρᾰφησόμενος λευκογρᾰφηθησόμενος
    f λευκογρᾰφήσουσᾰ λευκογρᾰφησομένη λευκογρᾰφηθησομένη
    n λευκογρᾰφῆσον λευκογρᾰφησόμενον λευκογρᾰφηθησόμενον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Aorist: ἐλευκογρᾰ́φησᾰ, ἐλευκογρᾰφησᾰ́μην, ἐλευκογρᾰφήθην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐλευκογρᾰ́φησᾰ ἐλευκογρᾰ́φησᾰς ἐλευκογρᾰ́φησε(ν) ἐλευκογρᾰφήσᾰτον ἐλευκογρᾰφησᾰ́την ἐλευκογρᾰφήσᾰμεν ἐλευκογρᾰφήσᾰτε ἐλευκογρᾰ́φησᾰν
    subjunctive λευκογρᾰφήσω λευκογρᾰφήσῃς λευκογρᾰφήσῃ λευκογρᾰφήσητον λευκογρᾰφήσητον λευκογρᾰφήσωμεν λευκογρᾰφήσητε λευκογρᾰφήσωσῐ(ν)
    optative λευκογρᾰφήσαιμῐ λευκογρᾰφήσειᾰς,
    λευκογρᾰφήσαις     		λευκογρᾰφήσειε(ν),
    λευκογρᾰφήσαι     		λευκογρᾰφήσαιτον λευκογρᾰφησαίτην λευκογρᾰφήσαιμεν λευκογρᾰφήσαιτε λευκογρᾰφήσειᾰν,
    λευκογρᾰφήσαιεν
    imperative   λευκογρᾰ́φησον λευκογρᾰφησᾰ́τω λευκογρᾰφήσᾰτον λευκογρᾰφησᾰ́των   λευκογρᾰφήσᾰτε λευκογρᾰφησᾰ́ντων
    middle indicative ἐλευκογρᾰφησᾰ́μην ἐλευκογρᾰφήσω ἐλευκογρᾰφήσᾰτο ἐλευκογρᾰφήσᾰσθον ἐλευκογρᾰφησᾰ́σθην ἐλευκογρᾰφησᾰ́μεθᾰ ἐλευκογρᾰφήσᾰσθε ἐλευκογρᾰφήσᾰντο
    subjunctive λευκογρᾰφήσωμαι λευκογρᾰφήσῃ λευκογρᾰφήσηται λευκογρᾰφήσησθον λευκογρᾰφήσησθον λευκογρᾰφησώμεθᾰ λευκογρᾰφήσησθε λευκογρᾰφήσωνται
    optative λευκογρᾰφησαίμην λευκογρᾰφήσαιο λευκογρᾰφήσαιτο λευκογρᾰφήσαισθον λευκογρᾰφησαίσθην λευκογρᾰφησαίμεθᾰ λευκογρᾰφήσαισθε λευκογρᾰφήσαιντο
    imperative   λευκογρᾰ́φησαι λευκογρᾰφησᾰ́σθω λευκογρᾰφήσᾰσθον λευκογρᾰφησᾰ́σθων   λευκογρᾰφήσᾰσθε λευκογρᾰφησᾰ́σθων
    passive indicative ἐλευκογρᾰφήθην ἐλευκογρᾰφήθης ἐλευκογρᾰφήθη ἐλευκογρᾰφήθητον ἐλευκογρᾰφηθήτην ἐλευκογρᾰφήθημεν ἐλευκογρᾰφήθητε ἐλευκογρᾰφήθησᾰν
    subjunctive λευκογρᾰφηθῶ λευκογρᾰφηθῇς λευκογρᾰφηθῇ λευκογρᾰφηθῆτον λευκογρᾰφηθῆτον λευκογρᾰφηθῶμεν λευκογρᾰφηθῆτε λευκογρᾰφηθῶσῐ(ν)
    optative λευκογρᾰφηθείην λευκογρᾰφηθείης λευκογρᾰφηθείη λευκογρᾰφηθεῖτον,
    λευκογρᾰφηθείητον     		λευκογρᾰφηθείτην,
    λευκογρᾰφηθειήτην     		λευκογρᾰφηθεῖμεν,
    λευκογρᾰφηθείημεν     		λευκογρᾰφηθεῖτε,
    λευκογρᾰφηθείητε     		λευκογρᾰφηθεῖεν,
    λευκογρᾰφηθείησᾰν
    imperative   λευκογρᾰφήθητῐ λευκογρᾰφηθήτω λευκογρᾰφήθητον λευκογρᾰφηθήτων   λευκογρᾰφήθητε λευκογρᾰφηθέντων
    active middle passive
    infinitive λευκογρᾰφῆσαι λευκογρᾰφήσᾰσθαι λευκογρᾰφηθῆναι
    participle m λευκογρᾰφήσᾱς λευκογρᾰφησᾰ́μενος λευκογρᾰφηθείς
    f λευκογρᾰφήσᾱσᾰ λευκογρᾰφησᾰμένη λευκογρᾰφηθεῖσᾰ
    n λευκογρᾰφῆσᾰν λευκογρᾰφησᾰ́μενον λευκογρᾰφηθέν
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Perfect: λελευκογρᾰ́φηκᾰ, λελευκογρᾰ́φημαι
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative λελευκογρᾰ́φηκᾰ λελευκογρᾰ́φηκᾰς λελευκογρᾰ́φηκε(ν) λελευκογρᾰφήκᾰτον λελευκογρᾰφήκᾰτον λελευκογρᾰφήκᾰμεν λελευκογρᾰφήκᾰτε λελευκογρᾰφήκᾱσῐ(ν)
    subjunctive λελευκογρᾰφήκω λελευκογρᾰφήκῃς λελευκογρᾰφήκῃ λελευκογρᾰφήκητον λελευκογρᾰφήκητον λελευκογρᾰφήκωμεν λελευκογρᾰφήκητε λελευκογρᾰφήκωσῐ(ν)
    optative λελευκογρᾰφήκοιμῐ,
    λελευκογρᾰφηκοίην     		λελευκογρᾰφήκοις,
    λελευκογρᾰφηκοίης     		λελευκογρᾰφήκοι,
    λελευκογρᾰφηκοίη     		λελευκογρᾰφήκοιτον λελευκογρᾰφηκοίτην λελευκογρᾰφήκοιμεν λελευκογρᾰφήκοιτε λελευκογρᾰφήκοιεν
    imperative   λελευκογρᾰ́φηκε λελευκογρᾰφηκέτω λελευκογρᾰφήκετον λελευκογρᾰφηκέτων   λελευκογρᾰφήκετε λελευκογρᾰφηκόντων
    middle/
    passive     		indicative λελευκογρᾰ́φημαι λελευκογρᾰ́φησαι λελευκογρᾰ́φηται λελευκογρᾰ́φησθον λελευκογρᾰ́φησθον λελευκογρᾰφήμεθᾰ λελευκογρᾰ́φησθε λελευκογρᾰφημένοι εἰσί(ν)
    subjunctive λελευκογρᾰφημένος ὦ λελευκογρᾰφημένος ᾖς λελευκογρᾰφημένος ᾖ λελευκογρᾰφημένω ἦτον λελευκογρᾰφημένω ἦτον λελευκογρᾰφημένοι ὦμεν λελευκογρᾰφημένοι ἦτε λελευκογρᾰφημένοι ὦσῐ(ν)
    optative λελευκογρᾰφημένος εἴην λελευκογρᾰφημένος εἴης λελευκογρᾰφημένος εἴη λελευκογρᾰφημένω εἴητον/εἶτον λελευκογρᾰφημένω εἰήτην/εἴτην λελευκογρᾰφημένοι εἴημεν/εἶμεν λελευκογρᾰφημένοι εἴητε/εἶτε λελευκογρᾰφημένοι εἴησᾰν/εἶεν
    imperative   λελευκογρᾰ́φησο λελευκογρᾰφήσθω λελευκογρᾰ́φησθον λελευκογρᾰφήσθων   λελευκογρᾰ́φησθε λελευκογρᾰφήσθων
    active middle/passive
    infinitive λελευκογρᾰφηκέναι λελευκογρᾰφῆσθαι
    participle m λελευκογρᾰφηκώς λελευκογρᾰφημένος
    f λελευκογρᾰφηκυῖᾰ λελευκογρᾰφημένη
    n λελευκογρᾰφηκός λελευκογρᾰφημένον
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
       Pluperfect: ἐλελευκογρᾰφήκειν, ἐλελευκογρᾰφήμην
    number singular dual plural
    first second third second third first second third
    active indicative ἐλελευκογρᾰφήκειν,
    ἐλελευκογρᾰφήκη     		ἐλελευκογρᾰφήκεις,
    ἐλελευκογρᾰφήκης     		ἐλελευκογρᾰφήκει(ν) ἐλελευκογρᾰφήκετον ἐλελευκογρᾰφηκέτην ἐλελευκογρᾰφήκεμεν ἐλελευκογρᾰφήκετε ἐλελευκογρᾰφήκεσᾰν
    middle/
    passive     		indicative ἐλελευκογρᾰφήμην ἐλελευκογρᾰ́φησο ἐλελευκογρᾰ́φητο ἐλελευκογρᾰ́φησθον ἐλελευκογρᾰφήσθην ἐλελευκογρᾰφήμεθᾰ ἐλελευκογρᾰ́φησθε ἐλελευκογρᾰ́φηντο
    Notes:
    This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

    References

    This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.