λογχόω

Ancient Greek

Etymology

From λόγχη (lónkhē) +‎ -όω (-óō).

Pronunciation

 

Verb

λογχόω • (lonkhóō)

  1. to provide or furnish with a point
    • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1111a.14:
      οἰηθείη δʼ ἄν τις καὶ τὸν υἱὸν πολέμιον εἶναι ὥσπερ ἡ Μερόπη, καὶ ἐσφαιρῶσθαι τὸ λελογχωμένον δόρυ, ἢ τὸν λίθον κίσηριν εἶναι· καὶ ἐπὶ σωτηρίᾳ πίσας ἀποκτείναι ἄν· καὶ θῖξαι βουλόμενος, ὥσπερ οἱ ἀκροχειριζόμενοι, πατάξειεν ἄν.
      oiētheíē d án tis kaì tòn huiòn polémion eînai hṓsper hē Merópē, kaì esphairôsthai tò lelonkhōménon dóru, ḕ tòn líthon kísērin eînai; kaì epì sōtēríāi písas apokteínai án; kaì thîxai boulómenos, hṓsper hoi akrokheirizómenoi, patáxeien án.
      (please add an English translation of this quotation)
    • 64 BCE – 24 CE, Strabo, Geography 3.5.1:
      οὗτοι δὲ καὶ ἐνδῦσαι λέγονται πρῶτοι τοὺς ἀνθρώπους χιτῶνας πλατυσήμους ἄζωστοι δʼ ἐπὶ τοὺς ἀγῶνας ἐξῄεσαν, αἰγίδα περὶ τῇ χειρὶ ἔχοντες * ἢ πεπυρακτωμένον ἀκόντιον, σπάνιον δὲ καὶ λελογχωμένον σιδήρῳ μικρῷ.
      hoûtoi dè kaì endûsai légontai prôtoi toùs anthrṓpous khitônas platusḗmous ázōstoi d epì toùs agônas exēíesan, aigída perì tēî kheirì ékhontes * ḕ pepuraktōménon akóntion, spánion dè kaì lelonkhōménon sidḗrōi mikrōî.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

   Present: λογχῶ, λογχοῦμαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λογχῶ λογχοῖς λογχοῖ λογχοῦτον λογχοῦτον λογχοῦμεν λογχοῦτε λογχοῦσῐ(ν)
subjunctive λογχῶ λογχοῖς λογχοῖ λογχῶτον λογχῶτον λογχῶμεν λογχῶτε λογχῶσῐ(ν)
optative λογχοίην / λογχοῖμῐ λογχοίης / λογχοῖς λογχοίη / λογχοῖ λογχοῖτον / λογχοίητον λογχοίτην / λογχοιήτην λογχοῖμεν / λογχοίημεν λογχοῖτε / λογχοίητε λογχοῖεν / λογχοίησᾰν
imperative   λόγχου λογχούτω λογχοῦτον λογχούτων   λογχοῦτε λογχούντων
middle/
passive 		indicative λογχοῦμαι λογχοῖ λογχοῦται λογχοῦσθον λογχοῦσθον λογχούμεθᾰ λογχοῦσθε λογχοῦνται
subjunctive λογχῶμαι λογχοῖ λογχῶται λογχῶσθον λογχῶσθον λογχώμεθᾰ λογχῶσθε λογχῶνται
optative λογχοίμην λογχοῖο λογχοῖτο λογχοῖσθον λογχοίσθην λογχοίμεθᾰ λογχοῖσθε λογχοῖντο
imperative   λογχοῦ λογχούσθω λογχοῦσθον λογχούσθων   λογχοῦσθε λογχούσθων
active middle/passive
infinitive λογχοῦν λογχοῦσθαι
participle m λογχῶν λογχούμενος
f λογχοῦσᾰ λογχουμένη
n λογχοῦν λογχούμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐλόγχουν, ἐλογχούμην (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλόγχουν ἐλόγχους ἐλόγχου ἐλογχοῦτον ἐλογχούτην ἐλογχοῦμεν ἐλογχοῦτε ἐλόγχουν
middle/
passive 		indicative ἐλογχούμην ἐλογχοῦ ἐλογχοῦτο ἐλογχοῦσθον ἐλογχούσθην ἐλογχούμεθᾰ ἐλογχοῦσθε ἐλογχοῦντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: λογχώσω, λογχώσομαι, λογχωθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λογχώσω λογχώσεις λογχώσει λογχώσετον λογχώσετον λογχώσομεν λογχώσετε λογχώσουσῐ(ν)
optative λογχώσοιμῐ λογχώσοις λογχώσοι λογχώσοιτον λογχωσοίτην λογχώσοιμεν λογχώσοιτε λογχώσοιεν
middle indicative λογχώσομαι λογχώσῃ / λογχώσει λογχώσεται λογχώσεσθον λογχώσεσθον λογχωσόμεθᾰ λογχώσεσθε λογχώσονται
optative λογχωσοίμην λογχώσοιο λογχώσοιτο λογχώσοισθον λογχωσοίσθην λογχωσοίμεθᾰ λογχώσοισθε λογχώσοιντο
passive indicative λογχωθήσομαι λογχωθήσῃ λογχωθήσεται λογχωθήσεσθον λογχωθήσεσθον λογχωθησόμεθᾰ λογχωθήσεσθε λογχωθήσονται
optative λογχωθησοίμην λογχωθήσοιο λογχωθήσοιτο λογχωθήσοισθον λογχωθησοίσθην λογχωθησοίμεθᾰ λογχωθήσοισθε λογχωθήσοιντο
active middle passive
infinitive λογχώσειν λογχώσεσθαι λογχωθήσεσθαι
participle m λογχώσων λογχωσόμενος λογχωθησόμενος
f λογχώσουσᾰ λογχωσομένη λογχωθησομένη
n λογχῶσον λογχωσόμενον λογχωθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐλόγχωσᾰ, ἐλογχωσᾰ́μην, ἐλογχώθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλόγχωσᾰ ἐλόγχωσᾰς ἐλόγχωσε(ν) ἐλογχώσᾰτον ἐλογχωσᾰ́την ἐλογχώσᾰμεν ἐλογχώσᾰτε ἐλόγχωσᾰν
subjunctive λογχώσω λογχώσῃς λογχώσῃ λογχώσητον λογχώσητον λογχώσωμεν λογχώσητε λογχώσωσῐ(ν)
optative λογχώσαιμῐ λογχώσειᾰς / λογχώσαις λογχώσειε(ν) / λογχώσαι λογχώσαιτον λογχωσαίτην λογχώσαιμεν λογχώσαιτε λογχώσειᾰν / λογχώσαιεν
imperative   λόγχωσον λογχωσᾰ́τω λογχώσᾰτον λογχωσᾰ́των   λογχώσᾰτε λογχωσᾰ́ντων
middle indicative ἐλογχωσᾰ́μην ἐλογχώσω ἐλογχώσᾰτο ἐλογχώσᾰσθον ἐλογχωσᾰ́σθην ἐλογχωσᾰ́μεθᾰ ἐλογχώσᾰσθε ἐλογχώσᾰντο
subjunctive λογχώσωμαι λογχώσῃ λογχώσηται λογχώσησθον λογχώσησθον λογχωσώμεθᾰ λογχώσησθε λογχώσωνται
optative λογχωσαίμην λογχώσαιο λογχώσαιτο λογχώσαισθον λογχωσαίσθην λογχωσαίμεθᾰ λογχώσαισθε λογχώσαιντο
imperative   λόγχωσαι λογχωσᾰ́σθω λογχώσᾰσθον λογχωσᾰ́σθων   λογχώσᾰσθε λογχωσᾰ́σθων
passive indicative ἐλογχώθην ἐλογχώθης ἐλογχώθη ἐλογχώθητον ἐλογχωθήτην ἐλογχώθημεν ἐλογχώθητε ἐλογχώθησᾰν
subjunctive λογχωθῶ λογχωθῇς λογχωθῇ λογχωθῆτον λογχωθῆτον λογχωθῶμεν λογχωθῆτε λογχωθῶσῐ(ν)
optative λογχωθείην λογχωθείης λογχωθείη λογχωθεῖτον / λογχωθείητον λογχωθείτην / λογχωθειήτην λογχωθεῖμεν / λογχωθείημεν λογχωθεῖτε / λογχωθείητε λογχωθεῖεν / λογχωθείησᾰν
imperative   λογχώθητῐ λογχωθήτω λογχώθητον λογχωθήτων   λογχώθητε λογχωθέντων
active middle passive
infinitive λογχῶσαι λογχώσᾰσθαι λογχωθῆναι
participle m λογχώσᾱς λογχωσᾰ́μενος λογχωθείς
f λογχώσᾱσᾰ λογχωσᾰμένη λογχωθεῖσᾰ
n λογχῶσᾰν λογχωσᾰ́μενον λογχωθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: λελόγχωκᾰ, λελόγχωμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative λελόγχωκᾰ λελόγχωκᾰς λελόγχωκε(ν) λελογχώκᾰτον λελογχώκᾰτον λελογχώκᾰμεν λελογχώκᾰτε λελογχώκᾱσῐ(ν)
subjunctive λελογχώκω λελογχώκῃς λελογχώκῃ λελογχώκητον λελογχώκητον λελογχώκωμεν λελογχώκητε λελογχώκωσῐ(ν)
optative λελογχώκοιμῐ / λελογχωκοίην λελογχώκοις / λελογχωκοίης λελογχώκοι / λελογχωκοίη λελογχώκοιτον λελογχωκοίτην λελογχώκοιμεν λελογχώκοιτε λελογχώκοιεν
imperative   λελόγχωκε λελογχωκέτω λελογχώκετον λελογχωκέτων   λελογχώκετε λελογχωκόντων
middle/
passive 		indicative λελόγχωμαι λελόγχωσαι λελόγχωται λελόγχωσθον λελόγχωσθον λελογχώμεθᾰ λελόγχωσθε λελόγχωνται
subjunctive λελογχωμένος ὦ λελογχωμένος ᾖς λελογχωμένος ᾖ λελογχωμένω ἦτον λελογχωμένω ἦτον λελογχωμένοι ὦμεν λελογχωμένοι ἦτε λελογχωμένοι ὦσῐ(ν)
optative λελογχωμένος εἴην λελογχωμένος εἴης λελογχωμένος εἴη λελογχωμένω εἴητον / εἶτον λελογχωμένω εἰήτην / εἴτην λελογχωμένοι εἴημεν / εἶμεν λελογχωμένοι εἴητε / εἶτε λελογχωμένοι εἴησᾰν / εἶεν
imperative   λελόγχωσο λελογχώσθω λελόγχωσθον λελογχώσθων   λελόγχωσθε λελογχώσθων
active middle/passive
infinitive λελογχωκέναι λελογχῶσθαι
participle m λελογχωκώς λελογχωμένος
f λελογχωκυῖᾰ λελογχωμένη
n λελογχωκός λελογχωμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐλελογχώκειν / ἐλελογχώκη, ἐλελογχώμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐλελογχώκειν / ἐλελογχώκη ἐλελογχώκεις / ἐλελογχώκης ἐλελογχώκει(ν) ἐλελογχώκετον ἐλελογχωκέτην ἐλελογχώκεμεν ἐλελογχώκετε ἐλελογχώκεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐλελογχώμην ἐλελόγχωσο ἐλελόγχωτο ἐλελόγχωσθον ἐλελογχώσθην ἐλελογχώμεθᾰ ἐλελόγχωσθε ἐλελόγχωντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
  • λογχάριον (lonkhárion, “a kind of ornament”)
  • λογχεύω (lonkheúō, “to pierce with a lance”)
  • λογχιάζω (lonkhiázō, “to transfix with a spear”)
  • λόγχιμος (lónkhimos, “belonging to the lance”)
  • λογχίον (lonkhíon, “small lance”)
  • λογχίτης (lonkhítēs, “lance bearer”)
  • λογχῖτις (lonkhîtis, “holly fern”)
  • λογχωτός (lonkhōtós, “provided with a lance”)

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.