λουτιάω
Ancient Greek
Etymology
From λούω (loúō) + -άω (-áō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /luː.ti.á.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /lu.tiˈa.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /lu.tiˈa.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /lu.tiˈa.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /lu.tiˈa.o/
Verb
λουτιάω • (loutiáō)
- to wish to bathe
- 125 CE – 200 CE, Lucian, Lexiphanes 2:
- “κἀγώ,” ἦν δὲ ἐγώ, “τρίπαλαι λουτιῶ· οὐκ εὐπόρως τε γὰρ ἔχω καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν τράμιν μαλακίζομαι ἐπʼ ἀστράβης ὀχηθείς.
- “kagṓ,” ên dè egṓ, “trípalai loutiô; ouk eupórōs te gàr ékhō kaì tà amphì tḕn trámin malakízomai ep astrábēs okhētheís.
- (please add an English translation of this quotation)
- “κἀγώ,” ἦν δὲ ἐγώ, “τρίπαλαι λουτιῶ· οὐκ εὐπόρως τε γὰρ ἔχω καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν τράμιν μαλακίζομαι ἐπʼ ἀστράβης ὀχηθείς.
Conjugation
Present: λουτιᾰ́ω, λουτιᾰ́ομαι (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λουτιᾰ́ω | λουτιᾰ́εις | λουτιᾰ́ει | λουτιᾰ́ετον | λουτιᾰ́ετον | λουτιᾰ́ομεν | λουτιᾰ́ετε | λουτιᾰ́ουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | λουτιᾰ́ω | λουτιᾰ́ῃς | λουτιᾰ́ῃ | λουτιᾰ́ητον | λουτιᾰ́ητον | λουτιᾰ́ωμεν | λουτιᾰ́ητε | λουτιᾰ́ωσῐ(ν) | |||||
| optative | λουτιᾰ́οιμῐ | λουτιᾰ́οις | λουτιᾰ́οι | λουτιᾰ́οιτον | λουτιᾰοίτην | λουτιᾰ́οιμεν | λουτιᾰ́οιτε | λουτιᾰ́οιεν | |||||
| imperative | λουτίᾰε | λουτιᾰέτω | λουτιᾰ́ετον | λουτιᾰέτων | λουτιᾰ́ετε | λουτιᾰόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | λουτιᾰ́ομαι | λουτιᾰ́ῃ / λουτιᾰ́ει | λουτιᾰ́εται | λουτιᾰ́εσθον | λουτιᾰ́εσθον | λουτιᾰόμεθᾰ | λουτιᾰ́εσθε | λουτιᾰ́ονται | ||||
| subjunctive | λουτιᾰ́ωμαι | λουτιᾰ́ῃ | λουτιᾰ́ηται | λουτιᾰ́ησθον | λουτιᾰ́ησθον | λουτιᾰώμεθᾰ | λουτιᾰ́ησθε | λουτιᾰ́ωνται | |||||
| optative | λουτιᾰοίμην | λουτιᾰ́οιο | λουτιᾰ́οιτο | λουτιᾰ́οισθον | λουτιᾰοίσθην | λουτιᾰοίμεθᾰ | λουτιᾰ́οισθε | λουτιᾰ́οιντο | |||||
| imperative | λουτιᾰ́ου | λουτιᾰέσθω | λουτιᾰ́εσθον | λουτιᾰέσθων | λουτιᾰ́εσθε | λουτιᾰέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | λουτιᾰ́ειν | λουτιᾰ́εσθαι | |||||||||||
| participle | m | λουτιᾰ́ων | λουτιᾰόμενος | ||||||||||
| f | λουτιᾰ́ουσᾰ | λουτιᾰομένη | |||||||||||
| n | λουτιᾰ́ον | λουτιᾰόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Present: λουτιῶ, λουτιῶμαι (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λουτιῶ | λουτιᾷς | λουτιᾷ | λουτιᾶτον | λουτιᾶτον | λουτιῶμεν | λουτιᾶτε | λουτιῶσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | λουτιῶ | λουτιᾷς | λουτιᾷ | λουτιᾶτον | λουτιᾶτον | λουτιῶμεν | λουτιᾶτε | λουτιῶσῐ(ν) | |||||
| optative | λουτιῴην / λουτιῷμῐ | λουτιῴης / λουτιῷς | λουτιῴη / λουτιῷ | λουτιῷτον / λουτιῴητον | λουτιῴτην / λουτιῳήτην | λουτιῷμεν / λουτιῴημεν | λουτιῷτε / λουτιῴητε | λουτιῷεν / λουτιῴησᾰν | |||||
| imperative | λουτίᾱ | λουτιᾱ́τω | λουτιᾶτον | λουτιᾱ́των | λουτιᾶτε | λουτιώντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | λουτιῶμαι | λουτιᾷ | λουτιᾶται | λουτιᾶσθον | λουτιᾶσθον | λουτιώμεθᾰ | λουτιᾶσθε | λουτιῶνται | ||||
| subjunctive | λουτιῶμαι | λουτιᾷ | λουτιᾶται | λουτιᾶσθον | λουτιᾶσθον | λουτιώμεθᾰ | λουτιᾶσθε | λουτιῶνται | |||||
| optative | λουτιῴμην | λουτιῷο | λουτιῷτο | λουτιῷσθον | λουτιῴσθην | λουτιῴμεθᾰ | λουτιῷσθε | λουτιῷντο | |||||
| imperative | λουτιῶ | λουτιᾱ́σθω | λουτιᾶσθον | λουτιᾱ́σθων | λουτιᾶσθε | λουτιᾱ́σθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | λουτιᾶν | λουτιᾶσθαι | |||||||||||
| participle | m | λουτιῶν | λουτιώμενος | ||||||||||
| f | λουτιῶσᾰ | λουτιωμένη | |||||||||||
| n | λουτιῶν | λουτιώμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐλουτίᾰον, ἐλουτιᾰόμην (Uncontracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐλουτίᾰον | ἐλουτίᾰες | ἐλουτίᾰε(ν) | ἐλουτιᾰ́ετον | ἐλουτιᾰέτην | ἐλουτιᾰ́ομεν | ἐλουτιᾰ́ετε | ἐλουτίᾰον | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐλουτιᾰόμην | ἐλουτιᾰ́ου | ἐλουτιᾰ́ετο | ἐλουτιᾰ́εσθον | ἐλουτιᾰέσθην | ἐλουτιᾰόμεθᾰ | ἐλουτιᾰ́εσθε | ἐλουτιᾰ́οντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Imperfect: ἐλουτίων, ἐλουτιώμην (Contracted)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐλουτίων | ἐλουτίᾱς | ἐλουτίᾱ | ἐλουτιᾶτον | ἐλουτιᾱ́την | ἐλουτιῶμεν | ἐλουτιᾶτε | ἐλουτίων | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐλουτιώμην | ἐλουτιῶ | ἐλουτιᾶτο | ἐλουτιᾶσθον | ἐλουτιᾱ́σθην | ἐλουτιώμεθᾰ | ἐλουτιᾶσθε | ἐλουτιῶντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Future: λουτιήσω, λουτιήσομαι, λουτιησθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λουτιήσω | λουτιήσεις | λουτιήσει | λουτιήσετον | λουτιήσετον | λουτιήσομεν | λουτιήσετε | λουτιήσουσῐ(ν) | ||||
| optative | λουτιήσοιμῐ | λουτιήσοις | λουτιήσοι | λουτιήσοιτον | λουτιησοίτην | λουτιήσοιμεν | λουτιήσοιτε | λουτιήσοιεν | |||||
| middle | indicative | λουτιήσομαι | λουτιήσῃ / λουτιήσει | λουτιήσεται | λουτιήσεσθον | λουτιήσεσθον | λουτιησόμεθᾰ | λουτιήσεσθε | λουτιήσονται | ||||
| optative | λουτιησοίμην | λουτιήσοιο | λουτιήσοιτο | λουτιήσοισθον | λουτιησοίσθην | λουτιησοίμεθᾰ | λουτιήσοισθε | λουτιήσοιντο | |||||
| passive | indicative | λουτιησθήσομαι | λουτιησθήσῃ | λουτιησθήσεται | λουτιησθήσεσθον | λουτιησθήσεσθον | λουτιησθησόμεθᾰ | λουτιησθήσεσθε | λουτιησθήσονται | ||||
| optative | λουτιησθησοίμην | λουτιησθήσοιο | λουτιησθήσοιτο | λουτιησθήσοισθον | λουτιησθησοίσθην | λουτιησθησοίμεθᾰ | λουτιησθήσοισθε | λουτιησθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | λουτιήσειν | λουτιήσεσθαι | λουτιησθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | λουτιήσων | λουτιησόμενος | λουτιησθησόμενος | |||||||||
| f | λουτιήσουσᾰ | λουτιησομένη | λουτιησθησομένη | ||||||||||
| n | λουτιῆσον | λουτιησόμενον | λουτιησθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Aorist: ἐλουτίησᾰ, ἐλουτιησᾰ́μην, ἐλουτιήσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐλουτίησᾰ | ἐλουτίησᾰς | ἐλουτίησε(ν) | ἐλουτιήσᾰτον | ἐλουτιησᾰ́την | ἐλουτιήσᾰμεν | ἐλουτιήσᾰτε | ἐλουτίησᾰν | ||||
| subjunctive | λουτιήσω | λουτιήσῃς | λουτιήσῃ | λουτιήσητον | λουτιήσητον | λουτιήσωμεν | λουτιήσητε | λουτιήσωσῐ(ν) | |||||
| optative | λουτιήσαιμῐ | λουτιήσειᾰς / λουτιήσαις | λουτιήσειε(ν) / λουτιήσαι | λουτιήσαιτον | λουτιησαίτην | λουτιήσαιμεν | λουτιήσαιτε | λουτιήσειᾰν / λουτιήσαιεν | |||||
| imperative | λουτίησον | λουτιησᾰ́τω | λουτιήσᾰτον | λουτιησᾰ́των | λουτιήσᾰτε | λουτιησᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐλουτιησᾰ́μην | ἐλουτιήσω | ἐλουτιήσᾰτο | ἐλουτιήσᾰσθον | ἐλουτιησᾰ́σθην | ἐλουτιησᾰ́μεθᾰ | ἐλουτιήσᾰσθε | ἐλουτιήσᾰντο | ||||
| subjunctive | λουτιήσωμαι | λουτιήσῃ | λουτιήσηται | λουτιήσησθον | λουτιήσησθον | λουτιησώμεθᾰ | λουτιήσησθε | λουτιήσωνται | |||||
| optative | λουτιησαίμην | λουτιήσαιο | λουτιήσαιτο | λουτιήσαισθον | λουτιησαίσθην | λουτιησαίμεθᾰ | λουτιήσαισθε | λουτιήσαιντο | |||||
| imperative | λουτίησαι | λουτιησᾰ́σθω | λουτιήσᾰσθον | λουτιησᾰ́σθων | λουτιήσᾰσθε | λουτιησᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐλουτιήσθην | ἐλουτιήσθης | ἐλουτιήσθη | ἐλουτιήσθητον | ἐλουτιησθήτην | ἐλουτιήσθημεν | ἐλουτιήσθητε | ἐλουτιήσθησᾰν | ||||
| subjunctive | λουτιησθῶ | λουτιησθῇς | λουτιησθῇ | λουτιησθῆτον | λουτιησθῆτον | λουτιησθῶμεν | λουτιησθῆτε | λουτιησθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | λουτιησθείην | λουτιησθείης | λουτιησθείη | λουτιησθεῖτον / λουτιησθείητον | λουτιησθείτην / λουτιησθειήτην | λουτιησθεῖμεν / λουτιησθείημεν | λουτιησθεῖτε / λουτιησθείητε | λουτιησθεῖεν / λουτιησθείησᾰν | |||||
| imperative | λουτιήσθητῐ | λουτιησθήτω | λουτιήσθητον | λουτιησθήτων | λουτιήσθητε | λουτιησθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | λουτιῆσαι | λουτιήσᾰσθαι | λουτιησθῆναι | ||||||||||
| participle | m | λουτιήσᾱς | λουτιησᾰ́μενος | λουτιησθείς | |||||||||
| f | λουτιήσᾱσᾰ | λουτιησᾰμένη | λουτιησθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | λουτιῆσᾰν | λουτιησᾰ́μενον | λουτιησθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Perfect: λελουτίηκᾰ, λελουτίημαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λελουτίηκᾰ | λελουτίηκᾰς | λελουτίηκε(ν) | λελουτιήκᾰτον | λελουτιήκᾰτον | λελουτιήκᾰμεν | λελουτιήκᾰτε | λελουτιήκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | λελουτιήκω | λελουτιήκῃς | λελουτιήκῃ | λελουτιήκητον | λελουτιήκητον | λελουτιήκωμεν | λελουτιήκητε | λελουτιήκωσῐ(ν) | |||||
| optative | λελουτιήκοιμῐ / λελουτιηκοίην | λελουτιήκοις / λελουτιηκοίης | λελουτιήκοι / λελουτιηκοίη | λελουτιήκοιτον | λελουτιηκοίτην | λελουτιήκοιμεν | λελουτιήκοιτε | λελουτιήκοιεν | |||||
| imperative | λελουτίηκε | λελουτιηκέτω | λελουτιήκετον | λελουτιηκέτων | λελουτιήκετε | λελουτιηκόντων | |||||||
| middle/ passive |
indicative | λελουτίημαι | λελουτίησαι | λελουτίηται | λελουτίησθον | λελουτίησθον | λελουτιήμεθᾰ | λελουτίησθε | λελουτίηνται | ||||
| subjunctive | λελουτιημένος ὦ | λελουτιημένος ᾖς | λελουτιημένος ᾖ | λελουτιημένω ἦτον | λελουτιημένω ἦτον | λελουτιημένοι ὦμεν | λελουτιημένοι ἦτε | λελουτιημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | λελουτιημένος εἴην | λελουτιημένος εἴης | λελουτιημένος εἴη | λελουτιημένω εἴητον / εἶτον | λελουτιημένω εἰήτην / εἴτην | λελουτιημένοι εἴημεν / εἶμεν | λελουτιημένοι εἴητε / εἶτε | λελουτιημένοι εἴησᾰν / εἶεν | |||||
| imperative | λελουτίησο | λελουτιήσθω | λελουτίησθον | λελουτιήσθων | λελουτίησθε | λελουτιήσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | λελουτιηκέναι | λελουτιῆσθαι | |||||||||||
| participle | m | λελουτιηκώς | λελουτιημένος | ||||||||||
| f | λελουτιηκυῖᾰ | λελουτιημένη | |||||||||||
| n | λελουτιηκός | λελουτιημένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
Pluperfect: ἐλελουτιήκειν / ἐλελουτιήκη, ἐλελουτιήμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐλελουτιήκειν / ἐλελουτιήκη | ἐλελουτιήκεις / ἐλελουτιήκης | ἐλελουτιήκει(ν) | ἐλελουτιήκετον | ἐλελουτιηκέτην | ἐλελουτιήκεμεν | ἐλελουτιήκετε | ἐλελουτιήκεσᾰν | ||||
| middle/ passive |
indicative | ἐλελουτιήμην | ἐλελουτίησο | ἐλελουτίητο | ἐλελουτίησθον | ἐλελουτιήσθην | ἐλελουτιήμεθᾰ | ἐλελουτίησθε | ἐλελουτίηντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
| ||||||||||||
References
- “λουτιάω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- λουτιάω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- λουτιάω, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011