λούω

Ancient Greek

Alternative forms

λοέω (loéō) — Epic
λόω (lóō)

Etymology

From Proto-Indo-European *lewh₃-. Cognates include Albanian laj, Latin lavō, Old Armenian լոգանամ (loganam), and Old English lēaþor (English lather).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /lǔː.ɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈlu.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈlu.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈlu.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈlu.o/

Verb

λούω • (loúō)

to wash, bathe (generally of people)
to purify, cleanse
Synonyms: καθαίρω (kathaírō), καθαρίζω (katharízō)
(middle voice) to bathe oneself, take a bath

Inflection

Present: λούω, λούομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λούω	λούεις	λούει	λούετον	λούετον	λούομεν	λούετε	λούουσῐ(ν)
	subjunctive	λούω	λούῃς	λούῃ	λούητον	λούητον	λούωμεν	λούητε	λούωσῐ(ν)
	optative	λούοιμῐ	λούοις	λούοι	λούοιτον	λουοίτην	λούοιμεν	λούοιτε	λούοιεν
	imperative		λοῦε	λουέτω	λούετον	λουέτων		λούετε	λουόντων
middle/ passive	indicative	λούομαι	λούῃ / λούει	λούεται	λούεσθον	λούεσθον	λουόμεθᾰ	λούεσθε	λούονται
	subjunctive	λούωμαι	λούῃ	λούηται	λούησθον	λούησθον	λουώμεθᾰ	λούησθε	λούωνται
	optative	λουοίμην	λούοιο	λούοιτο	λούοισθον	λουοίσθην	λουοίμεθᾰ	λούοισθε	λούοιντο
	imperative		λούου	λουέσθω	λούεσθον	λουέσθων		λούεσθε	λουέσθων
		active				middle/passive
infinitive		λούειν				λούεσθαι
participle	m	λούων				λουόμενος
	f	λούουσᾰ				λουομένη
	n	λοῦον				λουόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔλουον, ἐλουόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλουον	ἔλουες	ἔλουε(ν)	ἐλούετον	ἐλουέτην	ἐλούομεν	ἐλούετε	ἔλουον
middle/ passive	indicative	ἐλουόμην	ἐλούου	ἐλούετο	ἐλούεσθον	ἐλουέσθην	ἐλουόμεθᾰ	ἐλούεσθε	ἐλούοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐλούεον, ἐλουεόμην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐλούεον	ἐλούεες	ἐλούεε(ν)	ἐλουέετον	ἐλουεέτην	ἐλουέομεν	ἐλουέετε	ἐλούεον
middle/ passive	indicative	ἐλουεόμην	ἐλουέου	ἐλουέετο	ἐλουέεσθον	ἐλουεέσθην	ἐλουεόμε(σ)θᾰ	ἐλουέεσθε	ἐλουέοντο
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λούσω, λούσομαι, λουσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λούσω	λούσεις	λούσει	λούσετον	λούσετον	λούσομεν	λούσετε	λούσουσῐ(ν)
active	optative	λούσοιμῐ	λούσοις	λούσοι	λούσοιτον	λουσοίτην	λούσοιμεν	λούσοιτε	λούσοιεν
middle	indicative	λούσομαι	λούσῃ / λούσει	λούσεται	λούσεσθον	λούσεσθον	λουσόμεθᾰ	λούσεσθε	λούσονται
middle	optative	λουσοίμην	λούσοιο	λούσοιτο	λούσοισθον	λουσοίσθην	λουσοίμεθᾰ	λούσοισθε	λούσοιντο
passive	indicative	λουσθήσομαι	λουσθήσῃ	λουσθήσεται	λουσθήσεσθον	λουσθήσεσθον	λουσθησόμεθᾰ	λουσθήσεσθε	λουσθήσονται
passive	optative	λουσθησοίμην	λουσθήσοιο	λουσθήσοιτο	λουσθήσοισθον	λουσθησοίσθην	λουσθησοίμεθᾰ	λουσθήσοισθε	λουσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		λούσειν			λούσεσθαι		λουσθήσεσθαι
participle	m	λούσων			λουσόμενος		λουσθησόμενος
	f	λούσουσᾰ			λουσομένη		λουσθησομένη
	n	λοῦσον			λουσόμενον		λουσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: λουσέω, λουσέομαι (Doric, contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λουσέω	λουσεῖς	λουσεῖ	λουσεῖτον	λουσεῖτον	λουσέομες	λουσεῖτε	λουσέοντῐ
active	optative	λουσέοιμι	λουσέοις	λουσέοι	λουσέοιτον	λουσεοίτᾱν	λουσέοιμες	λουσέοιτε	λουσέοιεν
middle	indicative	λουσέομαι	λουσῇ	λουσεῖται	λουσεῖσθον	λουσεῖσθον	λουσεόμεθᾰ	λουσεῖσθε	λουσέονται
middle	optative	λουσεοίμᾱν	λουσέοιο	λουσέοιτο	λουσέοισθον	λουσεοίσθᾱν	λουσεοίμεθᾰ	λουσέοισθε	λουσέοιντο
		active			middle
infinitive		λουσεῖν			λουσεῖσθαι
participle	m	λουσέων			λουσεόμενος
	f	λουσέουσᾰ			λουσεομένᾱ
	n	λουσέον			λουσεόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔλουσᾰ, ἐλουσᾰ́μην, ἐλούθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔλουσᾰ	ἔλουσᾰς	ἔλουσε(ν)	ἐλούσᾰτον	ἐλουσᾰ́την	ἐλούσᾰμεν	ἐλούσᾰτε	ἔλουσᾰν
	subjunctive	λούσω	λούσῃς	λούσῃ	λούσητον	λούσητον	λούσωμεν	λούσητε	λούσωσῐ(ν)
	optative	λούσαιμῐ	λούσειᾰς / λούσαις	λούσειε(ν) / λούσαι	λούσαιτον	λουσαίτην	λούσαιμεν	λούσαιτε	λούσειᾰν / λούσαιεν
	imperative		λοῦσον	λουσᾰ́τω	λούσᾰτον	λουσᾰ́των		λούσᾰτε	λουσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐλουσᾰ́μην	ἐλούσω	ἐλούσᾰτο	ἐλούσᾰσθον	ἐλουσᾰ́σθην	ἐλουσᾰ́μεθᾰ	ἐλούσᾰσθε	ἐλούσᾰντο
	subjunctive	λούσωμαι	λούσῃ	λούσηται	λούσησθον	λούσησθον	λουσώμεθᾰ	λούσησθε	λούσωνται
	optative	λουσαίμην	λούσαιο	λούσαιτο	λούσαισθον	λουσαίσθην	λουσαίμεθᾰ	λούσαισθε	λούσαιντο
	imperative		λοῦσαι	λουσᾰ́σθω	λούσᾰσθον	λουσᾰ́σθων		λούσᾰσθε	λουσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐλούθην	ἐλούθης	ἐλούθη	ἐλούθητον	ἐλουθήτην	ἐλούθημεν	ἐλούθητε	ἐλούθησᾰν
	subjunctive	λουθῶ	λουθῇς	λουθῇ	λουθῆτον	λουθῆτον	λουθῶμεν	λουθῆτε	λουθῶσῐ(ν)
	optative	λουθείην	λουθείης	λουθείη	λουθεῖτον / λουθείητον	λουθείτην / λουθειήτην	λουθεῖμεν / λουθείημεν	λουθεῖτε / λουθείητε	λουθεῖεν / λουθείησᾰν
	imperative		λούθητῐ	λουθήτω	λούθητον	λουθήτων		λούθητε	λουθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λοῦσαι			λούσᾰσθαι		λουθῆναι
participle	m	λούσᾱς			λουσᾰ́μενος		λουθείς
	f	λούσᾱσᾰ			λουσᾰμένη		λουθεῖσᾰ
	n	λοῦσᾰν			λουσᾰ́μενον		λουθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: λοῦσᾰ, λουσᾰ́μην, λούθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	λοῦσᾰ	λοῦσᾰς	λοῦσε(ν)	λούσᾰτον	λουσᾰ́την	λούσᾰμεν	λούσᾰτε	λοῦσᾰν
	subjunctive	λούσω, λούσωμῐ	λούσῃς, λούσῃσθᾰ	λούσῃ, λούσῃσῐ	λούσητον	λούσητον	λούσωμεν	λούσητε	λούσωσῐ(ν)
	optative	λούσαιμῐ	λούσαις, λούσαισθᾰ, λούσειᾰς	λούσειε(ν) / λούσαι	λουσεῖτον	λουσείτην	λουσεῖμεν	λουσεῖτε	λουσεῖεν
	imperative		λοῦσον	λουσᾰ́τω	λούσᾰτον	λουσᾰ́των		λούσᾰτε	λουσᾰ́ντων
middle	indicative	λουσᾰ́μην	λούσᾰο	λούσᾰτο	λούσᾰσθον	λουσᾰ́σθην	λουσᾰ́με(σ)θᾰ	λούσᾰσθε	λούσᾰντο
	subjunctive	λούσωμαι	λούσηαι	λούσηται	λούσησθον	λούσησθον	λουσώμε(σ)θᾰ	λούσησθε	λούσωνται
	optative	λουσαίμην	λούσαιο	λούσαιτο	λούσαισθον	λουσαίσθην	λουσαίμε(σ)θᾰ	λούσαισθε	λουσαίᾰτο
	imperative		λοῦσαι	λουσᾰ́σθω	λούσᾰσθον	λουσᾰ́σθων		λούσᾰσθε	λουσᾰ́σθων
passive	indicative	λούθην	λούθης	λούθη	λούθητον	λουθήτην	λούθημεν	λούθητε	λούθησᾰν, λοῦθεν
	subjunctive	λουθῶ	λουθῇς	λουθῇ	λουθῆτον	λουθῆτον	λουθῶμεν	λουθῆτε	λουθῶσῐ(ν)
	optative	λουθείην	λουθείης	λουθείη	λουθεῖτον / λουθείητον	λουθείτην / λουθειήτην	λουθεῖμεν / λουθείημεν	λουθεῖτε / λουθείητε	λούθειεν / λουθείησᾰν
	imperative		λούθητῐ	λουθήτω	λούθητον	λουθήτων		λούθητε	λουθέντων
		active			middle		passive
infinitive		λοῦσαι / λουσᾰ́μεν / λουσᾰμέναι			λούσᾰσθαι		λουθῆναι / λουθήμεναι
participle	m	λούσᾱς			λουσᾰ́μενος		λουθείς
	f	λούσᾱσᾰ			λουσᾰμένη		λουθεῖσᾰ
	n	λοῦσᾰν			λουσᾰ́μενον		λουθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐλούσθην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
passive	indicative	ἐλούσθην	ἐλούσθης	ἐλούσθη	ἐλούσθητον	ἐλουσθήτην	ἐλούσθημεν	ἐλούσθητε	ἐλούσθησᾰν
	subjunctive	λουσθῶ	λουσθῇς	λουσθῇ	λουσθῆτον	λουσθῆτον	λουσθῶμεν	λουσθῆτε	λουσθῶσῐ(ν)
	optative	λουσθείην	λουσθείης	λουσθείη	λουσθεῖτον / λουσθείητον	λουσθείτην / λουσθειήτην	λουσθεῖμεν / λουσθείημεν	λουσθεῖτε / λουσθείητε	λουσθεῖεν / λουσθείησᾰν
	imperative		λούσθητῐ	λουσθήτω	λούσθητον	λουσθήτων		λούσθητε	λουσθέντων
							passive
infinitive							λουσθῆναι
participle	m						λουσθείς
	f						λουσθεῖσᾰ
	n						λουσθέν

Perfect: λέλουμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λέλουμαι	λέλουσαι	λέλουται	λέλουσθον	λέλουσθον	λελούμεθᾰ	λέλουσθε	λέλουνται
	subjunctive	λελουμένος ὦ	λελουμένος ᾖς	λελουμένος ᾖ	λελουμένω ἦτον	λελουμένω ἦτον	λελουμένοι ὦμεν	λελουμένοι ἦτε	λελουμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελουμένος εἴην	λελουμένος εἴης	λελουμένος εἴη	λελουμένω εἴητον / εἶτον	λελουμένω εἰήτην / εἴτην	λελουμένοι εἴημεν / εἶμεν	λελουμένοι εἴητε / εἶτε	λελουμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		λέλουσο	λελούσθω	λέλουσθον	λελούσθων		λέλουσθε	λελούσθων
						middle/passive
infinitive						λελοῦσθαι
participle	m					λελουμένος
	f					λελουμένη
	n					λελουμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: λέλουμαι (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	λέλουμαι	λέλουσαι	λέλουται	λέλουσθον	λέλουσθον	λελούμεθᾰ	λέλουσθε	λέλουνται
	subjunctive	λελουμένος ὦ	λελουμένος ᾖς	λελουμένος ᾖ	λελουμένω ἦτον	λελουμένω ἦτον	λελουμένοι ὦμεν	λελουμένοι ἦτε	λελουμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	λελουμένος εἴην	λελουμένος εἴης	λελουμένος εἴη	λελουμένω εἴητον / εἶτον	λελουμένω εἰήτην / εἴτην	λελουμένοι εἴημεν / εἶμεν	λελουμένοι εἴητε / εἶτε	λελουμένοι εἴησᾰν / εἶεν
	imperative		λέλουσο	λελούσθω	λέλουσθον	λελούσθων		λέλουσθε	λελούσθων
						middle/passive
infinitive						λελοῦσθαι
participle	m					λελουμένος
	f					λελουμένη
	n					λελουμένον

Pluperfect: ἐλελούμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐλελούμην	ἐλέλουσο	ἐλέλουτο	ἐλέλουσθον	ἐλελούσθην	ἐλελούμεθᾰ	ἐλέλουσθε	ἐλέλουντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐλελούμην (Koine)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	ἐλελούμην	ἐλέλουσο	ἐλέλουτο	ἐλέλουσθον	ἐλελούσθην	ἐλελούμεθᾰ	ἐλέλουσθε	ἐλέλουντο

Derived terms

ἀπολούω (apoloúō)
ἐκλούω (ekloúō)
ἐπιλούω (epiloúō)
καταλούομαι (kataloúomai)
περιλούω (periloúō)
προλούω (proloúō)
συλλούομαι (sulloúomai)

Related terms

ἄλουτος (áloutos)
λοῦμα (loûma)
λοῦσις (loûsis)
λουστέον (loustéon)
λούστης (loústēs)
λουτήρ (loutḗr)
λουτιάω (loutiáō)
λουτρικός (loutrikós)
λούτριον (loútrion)
λουτρίς (loutrís)
λουτρόν (loutrón)

Descendants

Byzantine Greek: λούζω (loúzō)
- Greek: λούζω (loúzo)
- Mariupol Greek: лу́зу (lúzu)

References

“λούω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
“λούω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
“λούω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
λούω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
λούω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
G3068 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN

Greek

Etymology

From Ancient Greek λούω (loúō, “to wash”).

Verb

λούω • (loúo) (past έλουσα, passive λούζομαι)

alternative form of λούζω (loúzo)

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.