λυθείς

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ly.tʰěːs/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lyˈtʰis/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /lyˈθis/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lyˈθis/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /liˈθis/

Participle

λυθείς • (lutheís) m (feminine λῠθεῖσᾰ, neuter λῠθέν); first/third declension

aorist passive participle of λῡ́ω (lū́ō)

Inflection

First and third declension of λῠθείς; λῠθεῖσᾰ; λῠθέν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	λῠθείς lŭtheís	λῠθεῖσᾰ lŭtheîsă	λῠθέν lŭthén	λῠθέντε lŭthénte	λῠθείσᾱ lŭtheísā	λῠθέντε lŭthénte	λῠθέντες lŭthéntes	λῠθεῖσαι lŭtheîsai	λῠθέντᾰ lŭthéntă
Genitive	λῠθέντος lŭthéntos	λῠθείσης lŭtheísēs	λῠθέντος lŭthéntos	λῠθέντοιν lŭthéntoin	λῠθείσαιν lŭtheísain	λῠθέντοιν lŭthéntoin	λῠθέντων lŭthéntōn	λῠθεισῶν lŭtheisôn	λῠθέντων lŭthéntōn
Dative	λῠθέντῐ lŭthéntĭ	λῠθείσῃ lŭtheísēi	λῠθέντῐ lŭthéntĭ	λῠθέντοιν lŭthéntoin	λῠθείσαιν lŭtheísain	λῠθέντοιν lŭthéntoin	λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lŭtheîsĭ(n)	λῠθείσαις lŭtheísais	λῠθεῖσῐ / λῠθεῖσῐν lŭtheîsĭ(n)
Accusative	λῠθέντᾰ lŭthéntă	λῠθεῖσᾰν lŭtheîsăn	λῠθέν lŭthén	λῠθέντε lŭthénte	λῠθείσᾱ lŭtheísā	λῠθέντε lŭthénte	λῠθέντᾰς lŭthéntăs	λῠθείσᾱς lŭtheísās	λῠθέντᾰ lŭthéntă
Vocative	λῠθείς lŭtheís	λῠθεῖσᾰ lŭtheîsă	λῠθέν lŭthén	λῠθέντε lŭthénte	λῠθείσᾱ lŭtheísā	λῠθέντε lŭthénte	λῠθέντες lŭthéntes	λῠθεῖσαι lŭtheîsai	λῠθέντᾰ lŭthéntă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	λῠθέντως lŭthéntōs			—			—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek

Pronunciation

IPA^(key): /liˈθis/
Audio: (file)
Hyphenation: λυ‧θείς

Verb

λυθείς • (lytheís)

second-person singular dependent passive of λύνω (lýno)