λυπώ
See also: λυπῶ
Greek
Etymology
Inherited from Ancient Greek λυπῶ (lupô), contracted form of λυπέω (lupéō).
Pronunciation
- IPA(key): /liˈpo/
- Hyphenation: λυ‧πώ
Verb
λυπώ • (lypó) (past λύπησα, passive λυπάμαι/λυπούμαι, p‑past λυπήθηκα, ppp λυπημένος)
Conjugation
λυπώ, λυπάμαι / λυπούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | λυπήσω | λυπάμαι - λυπούμαι | λυπηθώ | |
| 2 sg | λυπείς | λυπήσεις | λυπάσαι | λυπηθείς |
| 3 sg | λυπεί | λυπήσει | λυπάται | λυπηθεί |
| 1 pl | λυπούμε | λυπήσουμε, [‑ομε] | λυπόμαστε - λυπούμαστε | λυπηθούμε |
| 2 pl | λυπείτε | λυπήσετε | λυπάστε, λυπόσαστε | λυπηθείτε |
| 3 pl | λυπούν(ε) | λυπήσουν(ε) | λυπούνται, λυπόνται | λυπηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | λυπούσα | λύπησα | λυπόμουν(α) | λυπήθηκα |
| 2 sg | λυπούσες | λύπησες | λυπόσουν(α) | λυπήθηκες |
| 3 sg | λυπούσε | λύπησε | λυπόταν(ε) | λυπήθηκε |
| 1 pl | λυπούσαμε | λυπήσαμε | λυπόμασταν, (‑όμαστε) - λυπούμασταν | λυπηθήκαμε |
| 2 pl | λυπούσατε | λυπήσατε | λυπόσασταν, (‑όσαστε) | λυπηθήκατε |
| 3 pl | λυπούσαν(ε) | λύπησαν, λυπήσαν(ε) | λυπόνταν(ε), λυπόντουσαν - λυπούνταν | λυπήθηκαν, λυπηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα ➤ | θα λυπηθώ ➤ | θα λυπάμαι - θα λυπούμαι ➤ | θα λυπηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα λυπείς, … | θαλυπηθείς, … | θα λυπάσαι, … | θα λυπηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … λυπήσει | έχω, έχεις, … λυπηθεί είμαι, είσαι, … λυπημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … λυπήσει | είχα, είχες, … λυπηθεί ήμουν, ήσουν, … λυπημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … λυπήσει | θα έχω, θα έχεις, … λυπηθεί θα είμαι, θα είσαι, … λυπημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | λύπησε | — | λυπήσου |
| 2 pl | λυπείτε | λυπήστε | λυπάστε | λυπηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | λυπώντας ➤ | λυπούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας λυπήσει ➤ | λυπημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | λυπήσει | λυπηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- λυπημένος (lypiménos, “sad”, participle)
- συλλυπητήρια n pl (syllypitíria, “condolences”)
- and see: λύπη f (lýpi, “sorrow, sadness”)