μέτοικος

Ancient Greek

μετα- (meta-, indicating change) +‎ οἶκος (oîkos, “home”)

μέτοικος • (métoikos) m or f (genitive μετοίκου); second declension (Ionic, Attic, Koine)

Second declension of ὁ, ἡ μέτοικος; τοῦ, τῆς μετοίκου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ, ἡ μέτοικος ho, hē métoikos	τὼ μετοίκω tṑ metoíkō	οἱ, αἱ μέτοικοι hoi, hai métoikoi
Genitive	τοῦ, τῆς μετοίκου toû, tês metoíkou	τοῖν μετοίκοιν toîn metoíkoin	τῶν μετοίκων tôn metoíkōn
Dative	τῷ, τῇ μετοίκῳ tōî, tēî metoíkōi	τοῖν μετοίκοιν toîn metoíkoin	τοῖς, ταῖς μετοίκοις toîs, taîs metoíkois
Accusative	τὸν, τὴν μέτοικον tòn, tḕn métoikon	τὼ μετοίκω tṑ metoíkō	τοὺς, τᾱ̀ς μετοίκους toùs, tā̀s metoíkous
Vocative	μέτοικε métoike	μετοίκω metoíkō	μέτοικοι métoikoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Second declension of ὁ, ἡ μέτοικος; τοῦ, τῆς μετοίκου (Ionic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ, ἡ μέτοικος ho, hē métoikos	τὼ μετοίκω tṑ metoíkō	οἱ, αἱ μέτοικοι hoi, hai métoikoi
Genitive	τοῦ, τῆς μετοίκου toû, tês metoíkou	τοῖν μετοίκοιν toîn metoíkoin	τῶν μετοίκων tôn metoíkōn
Dative	τῷ, τῇ μετοίκῳ tōî, tēî metoíkōi	τοῖν μετοίκοιν toîn metoíkoin	τοῖσῐ / τοῖσῐν μετοίκοισῐ / μετοίκοισῐν / μετοίκοις toîsĭ(n) metoíkoisĭ(n) / metoíkois
Accusative	τὸν, τὴν μέτοικον tòn, tḕn métoikon	τὼ μετοίκω tṑ metoíkō	τοὺς, τᾱ̀ς μετοίκους toùs, tā̀s metoíkous
Vocative	μέτοικε métoike	μετοίκω metoíkō	μέτοικοι métoikoi
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

“μέτοικος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press

Learnely, from Ancient Greek μέτοικος (métoikos, “foreigner, metic”).

μέτοικος • (métoikos) m or f (plural μέτοικοι)

For masculine:

Declension of **μέτοικος**
	singular	plural
nominative	μέτοικος (métoikos)	μέτοικοι (métoikoi)
genitive	μέτοικου (métoikou) μετοίκου (metoíkou)	μέτοικων (métoikon) μετοίκων (metoíkon)
accusative	μέτοικο (métoiko)	μέτοικους (métoikous) μετοίκους (metoíkous)
vocative	μέτοικε (métoike)	μέτοικοι (métoikoi)

Second forms are formal. For feminine: