μαίνεται

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mǎi̯.ne.tai̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈmɛ.ne.tɛ/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈmɛ.ne.tɛ/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈme.ne.te/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈme.ne.te/

Verb

μαίνεται • (maínetai)

third-person singular present middle indicative of μαίνομαι (maínomai)