μαντείῳ

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /man.těː.ɔːi̯/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /manˈti.o/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /manˈti.o/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /manˈti.o/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /manˈdi.o/

Adjective

μαντείῳ • (manteíōi)

masculine/neuter dative singular of μαντεῖος (manteîos)

Noun

μαντείῳ • (manteíōi)

dative singular of μαντεῖον (manteîon)