μαστίζω

Ancient Greek

Alternative forms

  • μαστίσδω (mastísdō) — Doric
  • μαστιάω (mastiáō) — Epic (in participle μαστιόων (mastióōn))

Etymology

From μάστῑξ (mástīx, “whip”), stem μαστιγ-j-.

Pronunciation

 

Verb

μαστίζω • (mastízō)

  1. to whip, flog

Inflection

   Present: μαστίζω, μαστίζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μαστίζω μαστίζεις μαστίζει μαστίζετον μαστίζετον μαστίζομεν μαστίζετε μαστίζουσῐ(ν)
subjunctive μαστίζω μαστίζῃς μαστίζῃ μαστίζητον μαστίζητον μαστίζωμεν μαστίζητε μαστίζωσῐ(ν)
optative μαστίζοιμῐ μαστίζοις μαστίζοι μαστίζοιτον μαστιζοίτην μαστίζοιμεν μαστίζοιτε μαστίζοιεν
imperative   μάστιζε μαστιζέτω μαστίζετον μαστιζέτων   μαστίζετε μαστιζόντων
middle/
passive 		indicative μαστίζομαι μαστίζῃ / μαστίζει μαστίζεται μαστίζεσθον μαστίζεσθον μαστιζόμεθᾰ μαστίζεσθε μαστίζονται
subjunctive μαστίζωμαι μαστίζῃ μαστίζηται μαστίζησθον μαστίζησθον μαστιζώμεθᾰ μαστίζησθε μαστίζωνται
optative μαστιζοίμην μαστίζοιο μαστίζοιτο μαστίζοισθον μαστιζοίσθην μαστιζοίμεθᾰ μαστίζοισθε μαστίζοιντο
imperative   μαστίζου μαστιζέσθω μαστίζεσθον μαστιζέσθων   μαστίζεσθε μαστιζέσθων
active middle/passive
infinitive μαστίζειν μαστίζεσθαι
participle m μαστίζων μαστιζόμενος
f μαστίζουσᾰ μαστιζομένη
n μαστῖζον μαστιζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐμάστιζον, ἐμαστιζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐμάστιζον ἐμάστιζες ἐμάστιζε(ν) ἐμαστίζετον ἐμαστιζέτην ἐμαστίζομεν ἐμαστίζετε ἐμάστιζον
middle/
passive 		indicative ἐμαστιζόμην ἐμαστίζου ἐμαστίζετο ἐμαστίζεσθον ἐμαστιζέσθην ἐμαστιζόμεθᾰ ἐμαστίζεσθε ἐμαστίζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: μάστιξᾰ (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μάστιξᾰ μάστιξᾰς μάστιξε(ν) μαστίξᾰτον μαστιξᾰ́την μαστίξᾰμεν μαστίξᾰτε μάστιξᾰν
subjunctive μαστίξω,
μαστίξωμῐ 		μαστίξῃς,
μαστίξῃσθᾰ 		μαστίξῃ,
μαστίξῃσῐ 		μαστίξητον μαστίξητον μαστίξωμεν μαστίξητε μαστίξωσῐ(ν)
optative μαστίξαιμῐ μαστίξαις,
μαστίξαισθᾰ,
μαστίξειᾰς 		μαστίξειε(ν) / μαστίξαι μαστιξεῖτον μαστιξείτην μαστιξεῖμεν μαστιξεῖτε μαστιξεῖεν
imperative   μάστιξον μαστιξᾰ́τω μαστίξᾰτον μαστιξᾰ́των   μαστίξᾰτε μαστιξᾰ́ντων
active
infinitive μαστῖξαι / μαστιξᾰ́μεν / μαστιξᾰμέναι
participle m μαστίξᾱς
f μαστίξᾱσᾰ
n μαστῖξᾰν
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐμαστίχθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative ἐμαστίχθην ἐμαστίχθης ἐμαστίχθη ἐμαστίχθητον ἐμαστιχθήτην ἐμαστίχθημεν ἐμαστίχθητε ἐμαστίχθησᾰν
subjunctive μαστιχθῶ μαστιχθῇς μαστιχθῇ μαστιχθῆτον μαστιχθῆτον μαστιχθῶμεν μαστιχθῆτε μαστιχθῶσῐ(ν)
optative μαστιχθείην μαστιχθείης μαστιχθείη μαστιχθεῖτον / μαστιχθείητον μαστιχθείτην / μαστιχθειήτην μαστιχθεῖμεν / μαστιχθείημεν μαστιχθεῖτε / μαστιχθείητε μαστιχθεῖεν / μαστιχθείησᾰν
imperative   μαστίχθητῐ μαστιχθήτω μαστίχθητον μαστιχθήτων   μαστίχθητε μαστιχθέντων
passive
infinitive μαστιχθῆναι
participle m μαστιχθείς
f μαστιχθεῖσᾰ
n μαστιχθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Synonyms

  • μαστῑγέω (mastīgéō, “μαστιγόω”)
  • μαστῑγόω (mastīgóō) (late Attic)

Derived terms

  • κᾰτᾰμαστίζω (kătămastízō)
  • ἀμαστῑ́γωτος (amastī́gōtos, “unscourged”)
  • ἀπομαστῑγόω (apomastīgóō, “scourge severely”)
  • δῐᾰμαστιγόω (dĭămastigóō, “scourge severely”)
  • μαστῑγιάω (mastīgiáō, “deserve whipping”)
  • μαστῑγονομέομαι (mastīgonoméomai, “be governed by the scourge”)

Descendants

  • Greek: μαστίζω (mastízo)

Further reading

  • “μαστίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
  • “μαστίζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
  • “μαστίζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers

Greek

Etymology

From Ancient Greek μαστίζω.

Pronunciation

  • IPA(key): /maˈsti.zo/
  • Hyphenation: μα‧στί‧ζω

Verb

μαστίζω • (mastízo) (past —, passive μαστίζομαι) found only in the imperfective tenses

  1. to scourge, plague, infest
    Μια επιδημία μαστίζει τον πληθυσμό.
    Mia epidimía mastízei ton plithysmó.
    A plague is hitting the populace.

Conjugation

μαστίζω   μαστίζομαι   Imperfective aspect only
Indicative mood ➤ Active voice ➤ Passive voice ➤
Non-past ➤ Present ➤ Present
1 sg μαστίζομαι
2 sg μαστίζεις μαστίζεσαι
3 sg μαστίζει μαστίζεται
1 pl μαστίζουμε, [‑ομε] μαστιζόμαστε
2 pl μαστίζετε μαστίζεστε, μαστιζόσαστε
3 pl μαστίζουν(ε) μαστίζονται
Past ➤ Imperfect ➤ Imperfect
1 sg μάστιζα μαστιζόμουν(α)
2 sg μάστιζες μαστιζόσουν(α)
3 sg μάστιζε μαστιζόταν(ε)
1 pl μαστίζαμε μαστιζόμασταν, (‑όμαστε)
2 pl μαστίζατε μαστιζόσασταν, (‑όσαστε)
3 pl μάστιζαν, μαστίζαν(ε) μαστίζονταν, (μαστιζόντουσαν)
Future ➤ Future continuous ➤ Future continuous
1 sg θα ➤ θα μαστίζομαι ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα μαστίζεις, … θα μαστίζεσαι, …
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤
2 sg μάστιζε —
2 pl μαστίζετε μαστίζεστε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ μαστίζοντας ➤ —
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.