μεγαλήτωρ

Ancient Greek

Etymology

Bahuvrīhi compound of μεγαλ- (megal-, “great”) +‎ ἦτορ (êtor, “heart”). Compare Sanskrit महात्मन् (mahātman, “great spirit”) from these two roots.

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.ɡa.lɛ̌ː.tɔːr/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.ɡaˈle̝.tor/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /me.ɣaˈli.tor/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.ɣaˈli.tor/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.ɣaˈli.tor/

Adjective

μεγᾰλήτωρ • (megălḗtōr) m or f (neuter μεγάλητορ); third declension

greathearted

Declension

Third declension of μεγᾰλήτωρ; μεγάλητορ (Attic)

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	μεγᾰλήτωρ megălḗtōr	μεγάλητορ megálētor	μεγᾰλήτωρε megălḗtōre	μεγᾰλήτωρε megălḗtōre	μεγᾰλήτωρες megălḗtōres	μεγᾰλήτωρᾰ megălḗtōră
Genitive	μεγᾰλήτωρος megălḗtōros	μεγᾰλήτωρος megălḗtōros	μεγᾰλητώροιν megălētṓroin	μεγᾰλητώροιν megălētṓroin	μεγᾰλητώρων megălētṓrōn	μεγᾰλητώρων megălētṓrōn
Dative	μεγᾰλήτωρῐ megălḗtōrĭ	μεγᾰλήτωρῐ megălḗtōrĭ	μεγᾰλητώροιν megălētṓroin	μεγᾰλητώροιν megălētṓroin	μεγᾰλήτωρσῐ / μεγᾰλήτωρσῐν megălḗtōrsĭ(n)	μεγᾰλήτωρσῐ / μεγᾰλήτωρσῐν megălḗtōrsĭ(n)
Accusative	μεγᾰλήτωρᾰ megălḗtōră	μεγάλητορ megálētor	μεγᾰλήτωρε megălḗtōre	μεγᾰλήτωρε megălḗtōre	μεγᾰλήτωρᾰς megălḗtōrăs	μεγᾰλήτωρᾰ megălḗtōră
Vocative	μεγᾰλήτωρ megălḗtōr	μεγάλητορ megálētor	μεγᾰλήτωρε megălḗtōre	μεγᾰλήτωρε megălḗtōre	μεγᾰλήτωρες megălḗtōres	μεγᾰλήτωρᾰ megălḗtōră
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	μεγᾰλητώρως megălētṓrōs		—		—
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Declension

Further reading