μερμηρίζω

Ancient Greek

Etymology

From μέρμηρα (mérmēra, “care, trouble”) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

Verb

μερμηρίζω • (mermērízō) (Epic)

  1. to ponder, wonder, reflect
  2. to think over
  3. to imagine

Conjugation

   Present: μερμηρῐ́ζω, μερμηρῐ́ζομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μερμηρῐ́ζω μερμηρῐ́ζεις μερμηρῐ́ζει μερμηρῐ́ζετον μερμηρῐ́ζετον μερμηρῐ́ζομεν μερμηρῐ́ζετε μερμηρῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive μερμηρῐ́ζω,
μερμηρῐ́ζωμῐ 		μερμηρῐ́ζῃς,
μερμηρῐ́ζῃσθᾰ 		μερμηρῐ́ζῃ,
μερμηρῐ́ζῃσῐ 		μερμηρῐ́ζητον μερμηρῐ́ζητον μερμηρῐ́ζωμεν μερμηρῐ́ζητε μερμηρῐ́ζωσῐ(ν)
optative μερμηρῐ́ζοιμῐ μερμηρῐ́ζοισ(θᾰ) μερμηρῐ́ζοι μερμηρῐ́ζοιτον μερμηρῐζοίτην μερμηρῐ́ζοιμεν μερμηρῐ́ζοιτε μερμηρῐ́ζοιεν
imperative   μερμήρῐζε μερμηρῐζέτω μερμηρῐ́ζετον μερμηρῐζέτων   μερμηρῐ́ζετε μερμηρῐζόντων
middle/
passive 		indicative μερμηρῐ́ζομαι μερμηρῐ́ζεαι μερμηρῐ́ζεται μερμηρῐ́ζεσθον μερμηρῐ́ζεσθον μερμηρῐζόμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ζεσθε μερμηρῐ́ζονται
subjunctive μερμηρῐ́ζωμαι μερμηρῐ́ζηαι μερμηρῐ́ζηται μερμηρῐ́ζησθον μερμηρῐ́ζησθον μερμηρῐζώμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ζησθε μερμηρῐ́ζωνται
optative μερμηρῐζοίμην μερμηρῐ́ζοιο μερμηρῐ́ζοιτο μερμηρῐ́ζοισθον μερμηρῐζοίσθην μερμηρῐζοίμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ζοισθε μερμηρῐζοίᾰτο
imperative   μερμηρῐ́ζεο μερμηρῐζέσθω μερμηρῐ́ζεσθον μερμηρῐζέσθων   μερμηρῐ́ζεσθε μερμηρῐζέσθων
active middle/passive
infinitive μερμηρῐ́ζειν / μερμηρῐζέμεν(αι) / μερμηρῐ́ζμεν(αι) μερμηρῐ́ζεσθαι
participle m μερμηρῐ́ζων μερμηρῐζόμενος
f μερμηρῐ́ζουσᾰ μερμηρῐζομένη
n μερμηρῐ́ζον μερμηρῐζόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: μερμήρῐζον, μερμηρῐζόμην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μερμήρῐζον μερμήρῐζες μερμήρῐζε(ν) μερμηρῐ́ζετον μερμηρῐζέτην μερμηρῐ́ζομεν μερμηρῐ́ζετε μερμήρῐζον
middle/
passive 		indicative μερμηρῐζόμην μερμηρῐ́ζου μερμηρῐ́ζετο μερμηρῐ́ζεσθον μερμηρῐζέσθην μερμηρῐζόμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ζεσθε μερμηρῐ́ζοντο
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: μερμηρῐ́ξω, μερμηρῐ́ξομαι (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μερμηρῐ́ξω μερμηρῐ́ξεις μερμηρῐ́ξει μερμηρῐ́ξετον μερμηρῐ́ξετον μερμηρῐ́ξομεν μερμηρῐ́ξετε μερμηρῐ́ξουσῐ(ν)
optative μερμηρῐ́ξοιμῐ μερμηρῐ́ξοισ(θᾰ) μερμηρῐ́ξοι μερμηρῐ́ξοιτον μερμηρῐξοίτην μερμηρῐ́ξοιμεν μερμηρῐ́ξοιτε μερμηρῐ́ξοιεν
middle indicative μερμηρῐ́ξομαι μερμηρῐ́ξεαι μερμηρῐ́ξεται μερμηρῐ́ξεσθον μερμηρῐ́ξεσθον μερμηρῐξόμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ξεσθε μερμηρῐ́ξονται
optative μερμηρῐξοίμην μερμηρῐ́ξοιο μερμηρῐ́ξοιτο μερμηρῐ́ξοισθον μερμηρῐξοίσθην μερμηρῐξοίμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ξοισθε μερμηρῐξοίᾰτο
active middle
infinitive μερμηρῐ́ξειν / μερμηρῐξέμεν(αι) / μερμηρῐ́ξμεν(αι) μερμηρῐ́ξεσθαι
participle m μερμηρῐ́ξων μερμηρῐξόμενος
f μερμηρῐ́ξουσᾰ μερμηρῐξομένη
n μερμηρῐ́ξον μερμηρῐξόμενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: μερμήρῐξᾰ, μερμηρῐξᾰ́μην (Epic)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative μερμήρῐξᾰ μερμήρῐξᾰς μερμήρῐξε(ν) μερμηρῐ́ξᾰτον μερμηρῐξᾰ́την μερμηρῐ́ξᾰμεν μερμηρῐ́ξᾰτε μερμήρῐξᾰν
subjunctive μερμηρῐ́ξω,
μερμηρῐ́ξωμῐ 		μερμηρῐ́ξῃς,
μερμηρῐ́ξῃσθᾰ 		μερμηρῐ́ξῃ,
μερμηρῐ́ξῃσῐ 		μερμηρῐ́ξητον μερμηρῐ́ξητον μερμηρῐ́ξωμεν μερμηρῐ́ξητε μερμηρῐ́ξωσῐ(ν)
optative μερμηρῐ́ξαιμῐ μερμηρῐ́ξαις,
μερμηρῐ́ξαισθᾰ,
μερμηρῐ́ξειᾰς 		μερμηρῐ́ξειε(ν) / μερμηρῐ́ξαι μερμηρῐξεῖτον μερμηρῐξείτην μερμηρῐξεῖμεν μερμηρῐξεῖτε μερμηρῐξεῖεν
imperative   μερμήρῐξον μερμηρῐξᾰ́τω μερμηρῐ́ξᾰτον μερμηρῐξᾰ́των   μερμηρῐ́ξᾰτε μερμηρῐξᾰ́ντων
middle indicative μερμηρῐξᾰ́μην μερμηρῐ́ξᾰο μερμηρῐ́ξᾰτο μερμηρῐ́ξᾰσθον μερμηρῐξᾰ́σθην μερμηρῐξᾰ́με(σ)θᾰ μερμηρῐ́ξᾰσθε μερμηρῐ́ξᾰντο
subjunctive μερμηρῐ́ξωμαι μερμηρῐ́ξηαι μερμηρῐ́ξηται μερμηρῐ́ξησθον μερμηρῐ́ξησθον μερμηρῐξώμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ξησθε μερμηρῐ́ξωνται
optative μερμηρῐξαίμην μερμηρῐ́ξαιο μερμηρῐ́ξαιτο μερμηρῐ́ξαισθον μερμηρῐξαίσθην μερμηρῐξαίμε(σ)θᾰ μερμηρῐ́ξαισθε μερμηρῐξαίᾰτο
imperative   μερμήρῐξαι μερμηρῐξᾰ́σθω μερμηρῐ́ξᾰσθον μερμηρῐξᾰ́σθων   μερμηρῐ́ξᾰσθε μερμηρῐξᾰ́σθων
active middle
infinitive μερμηρῐ́ξαι / μερμηρῐξᾰ́μεν / μερμηρῐξᾰμέναι μερμηρῐ́ξᾰσθαι
participle m μερμηρῐ́ξᾱς μερμηρῐξᾰ́μενος
f μερμηρῐ́ξᾱσᾰ μερμηρῐξᾰμένη
n μερμηρῐ́ξᾰν μερμηρῐξᾰ́μενον
Notes:
Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.