μονόκλινο

Greek

Noun

μονόκλινο • (monóklino) n (plural μονόκλινα)

  1. single room

Declension

Declension of μονόκλινο
singular plural
nominative μονόκλινο (monóklino) μονόκλινα (monóklina)
genitive μονοκλίνου (monoklínou)
μονόκλινου (monóklinou) 		μονοκλίνων (monoklínon)
μονόκλινων (monóklinon)
accusative μονόκλινο (monóklino) μονόκλινα (monóklina)
vocative μονόκλινο (monóklino) μονόκλινα (monóklina)

Adjective

μονόκλινο • (monóklino)

  1. accusative masculine singular of μονόκλινος (monóklinos)
  2. nominative/accusative/vocative neuter singular of μονόκλινος (monóklinos)
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.