μοσχάριον
Ancient Greek
Etymology
From μόσχος (móskhos, “calf, young bull”) + -ᾰ́ρῐον (-ắrĭon, diminutive suffix).
Pronunciation
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /mosˈkʰa.ri.on/
- (4th CE Koine) IPA(key): /mosˈxa.ri.on/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /mosˈxa.ri.on/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /mosˈxa.ri.on/
Noun
μοσχᾰ́ρῐον • (moskhắrĭon) n (genitive μοσχᾰρίου); second declension (Koine)
- little calf
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ μοσχᾰ́ρῐον tò moskhắrĭon |
τὼ μοσχᾰρῐ́ω tṑ moskhărĭ́ō |
τᾰ̀ μοσχᾰ́ρῐᾰ tằ moskhắrĭă | ||||||||||
| Genitive | τοῦ μοσχᾰρῐ́ου toû moskhărĭ́ou |
τοῖν μοσχᾰρῐ́οιν toîn moskhărĭ́oin |
τῶν μοσχᾰρῐ́ων tôn moskhărĭ́ōn | ||||||||||
| Dative | τῷ μοσχᾰρῐ́ῳ tōî moskhărĭ́ōi |
τοῖν μοσχᾰρῐ́οιν toîn moskhărĭ́oin |
τοῖς μοσχᾰρῐ́οις toîs moskhărĭ́ois | ||||||||||
| Accusative | τὸ μοσχᾰ́ρῐον tò moskhắrĭon |
τὼ μοσχᾰρῐ́ω tṑ moskhărĭ́ō |
τᾰ̀ μοσχᾰ́ρῐᾰ tằ moskhắrĭă | ||||||||||
| Vocative | μοσχᾰ́ρῐον moskhắrĭon |
μοσχᾰρῐ́ω moskhărĭ́ō |
μοσχᾰ́ρῐᾰ moskhắrĭă | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
- Greek: μοσχάρι (moschári)
Further reading
- μοσχάριον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “μοσχάριον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μοσχάριον, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011