μουσικός
Ancient Greek
Alternative forms
- μωσικός (mōsikós) — Doric
Etymology
From Μοῦσα (Moûsa, “Muse”) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /muː.si.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /mu.siˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /mu.siˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /mu.siˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /mu.siˈkos/
Adjective
μουσῐκός • (mousĭkós) m (feminine μουσῐκή, neuter μουσῐκόν); first/second declension
- of or for music, musical
- skilled in music, musical
- accomplished
- (nominalized, masculine singular) musician
- (nominalized, masculine singular) votary of the Muses, a person of letters and accomplishment, scholar
- (nominalized, feminine singular or neuter plural) music
Declension
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | μουσῐκός mousĭkós |
μουσῐκή mousĭkḗ |
μουσῐκόν mousĭkón |
μουσῐκώ mousĭkṓ |
μουσῐκᾱ́ mousĭkā́ |
μουσῐκώ mousĭkṓ |
μουσῐκοί mousĭkoí |
μουσῐκαί mousĭkaí |
μουσῐκᾰ́ mousĭkắ | |||||
| Genitive | μουσῐκοῦ mousĭkoû |
μουσῐκῆς mousĭkês |
μουσῐκοῦ mousĭkoû |
μουσῐκοῖν mousĭkoîn |
μουσῐκαῖν mousĭkaîn |
μουσῐκοῖν mousĭkoîn |
μουσῐκῶν mousĭkôn |
μουσῐκῶν mousĭkôn |
μουσῐκῶν mousĭkôn | |||||
| Dative | μουσῐκῷ mousĭkōî |
μουσῐκῇ mousĭkēî |
μουσῐκῷ mousĭkōî |
μουσῐκοῖν mousĭkoîn |
μουσῐκαῖν mousĭkaîn |
μουσῐκοῖν mousĭkoîn |
μουσῐκοῖς mousĭkoîs |
μουσῐκαῖς mousĭkaîs |
μουσῐκοῖς mousĭkoîs | |||||
| Accusative | μουσῐκόν mousĭkón |
μουσῐκήν mousĭkḗn |
μουσῐκόν mousĭkón |
μουσῐκώ mousĭkṓ |
μουσῐκᾱ́ mousĭkā́ |
μουσῐκώ mousĭkṓ |
μουσῐκούς mousĭkoús |
μουσῐκᾱ́ς mousĭkā́s |
μουσῐκᾰ́ mousĭkắ | |||||
| Vocative | μουσῐκέ mousĭké |
μουσῐκή mousĭkḗ |
μουσῐκόν mousĭkón |
μουσῐκώ mousĭkṓ |
μουσῐκᾱ́ mousĭkā́ |
μουσῐκώ mousĭkṓ |
μουσῐκοί mousĭkoí |
μουσῐκαί mousĭkaí |
μουσῐκᾰ́ mousĭkắ | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| μουσῐκῶς mousĭkôs |
μουσῐκώτερος mousĭkṓteros |
μουσῐκώτᾰτος mousĭkṓtătos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Derived terms
- μουσική f (mousikḗ, “music”)
Descendants
- Greek: μουσικός (mousikós)
- → Georgian: მუსიკოსი (musiḳosi)
- → Latin: mūsicus (see there for further descendants)
- →⇒ Classical Syriac: ܡܘܣܝܩܪܐ (mūsīqārā)
Further reading
- μουσικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- μουσικός, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011
- “μουσικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- G3451 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- accomplished idem, page 6.
- artistic idem, page 42.
- cultivated idem, page 188.
- cultured idem, page 189.
- educated idem, page 262.
- elegant idem, page 265.
- enlightened idem, page 275.
- intellectual idem, page 448.
- lettered idem, page 486.
- literary idem, page 494.
- musical idem, page 547.
- musician idem, page 547.
- polished idem, page 625.
- refined idem, page 684.
- scholarly idem, page 739.
- skilful idem, page 780.
- tasteful idem, page 856.
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek μουσικός (mousikós), from Μοῦσα (Moûsa, “Muse”).
Pronunciation
- IPA(key): /mu.siˈkos/
Adjective
μουσικός • (mousikós) m (feminine μουσική, neuter μουσικό)
Declension
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | μουσικός (mousikós) | μουσική (mousikí) | μουσικό (mousikó) | μουσικοί (mousikoí) | μουσικές (mousikés) | μουσικά (mousiká) | |
| genitive | μουσικού (mousikoú) | μουσικής (mousikís) | μουσικού (mousikoú) | μουσικών (mousikón) | μουσικών (mousikón) | μουσικών (mousikón) | |
| accusative | μουσικό (mousikó) | μουσική (mousikí) | μουσικό (mousikó) | μουσικούς (mousikoús) | μουσικές (mousikés) | μουσικά (mousiká) | |
| vocative | μουσικέ (mousiké) | μουσική (mousikí) | μουσικό (mousikó) | μουσικοί (mousikoí) | μουσικές (mousikés) | μουσικά (mousiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μουσικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μουσικός, etc.)
Antonyms
- άμουσος (ámousos, “unmusical, dissonant”)
Related terms
- μουσική f (mousikí, “music”)
Noun
μουσικός • (mousikós) m or f (plural μουσικοί)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μουσικός (mousikós) | μουσικοί (mousikoí) |
| genitive | μουσικού (mousikoú) | μουσικών (mousikón) |
| accusative | μουσικό (mousikó) | μουσικούς (mousikoús) |
| vocative | μουσικέ (mousiké) | μουσικοί (mousikoí) |
Further reading
- μουσικός on the Greek Wikipedia.Wikipedia el