μυρίζω

Greek

Etymology

From Ancient Greek μυρίζω (murízō), from μύρον (múron, “sweet juice or oil; muron”) +‎ -ίζω (-ízō, “verbal suffix”).[1]

Verb

μυρίζω • (myrízo) (past μύρισα, passive μυρίζομαι)

  1. (transitive) to smell, sense a smell
  2. (intransitive) to smell, have a particular smell
  3. (intransitive) to smell bad or good

Conjugation

μυρίζω   μυρίζομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg μυρίσω μυρίζομαι μυριστώ
2 sg μυρίζεις μυρίσεις μυρίζεσαι μυριστείς
3 sg μυρίζει μυρίσει μυρίζεται μυριστεί
1 pl μυρίζουμε, [‑ομε] μυρίσουμε, [‑ομε] μυριζόμαστε μυριστούμε
2 pl μυρίζετε μυρίσετε μυρίζεστε, μυριζόσαστε μυριστείτε
3 pl μυρίζουν(ε) μυρίσουν(ε) μυρίζονται μυριστούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg μύριζα μύρισα μυριζόμουν(α) μυρίστηκα
2 sg μύριζες μύρισες μυριζόσουν(α) μυρίστηκες
3 sg μύριζε μύρισε μυριζόταν(ε) μυρίστηκε
1 pl μυρίζαμε μυρίσαμε μυριζόμασταν, (‑όμαστε) μυριστήκαμε
2 pl μυρίζατε μυρίσατε μυριζόσασταν, (‑όσαστε) μυριστήκατε
3 pl μύριζαν, μυρίζαν(ε) μύρισαν, μυρίσαν(ε) μυρίζονταν, (μυριζόντουσαν) μυρίστηκαν, μυριστήκαν(ε)
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα ➤ θα μυρίσω ➤ θα μυρίζομαι ➤ θα μυριστώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα μυρίζεις, … θα μυρίσεις, … θα μυρίζεσαι, … θα μυριστείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … μυρίσει   έχω, έχεις, … μυριστεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … μυρίσει   είχα, είχες, … μυριστεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … μυρίσει   θα έχω, θα έχεις, … μυριστεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg μύριζε μύρισε — μυρίσου
2 pl μυρίζετε μυρίστε μυρίζεστε μυριστείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ μυρίζοντας ➤ —
Perfect participle➤ έχοντας μυρίσει ➤ —
Nonfinite form➤ μυρίσει μυριστεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

  • μυρίζει μπαρούτι (myrízei baroúti, “to smell trouble”)
  • (idiom): μυρίζω τα νύχια μου (myrízo ta nýchia mou, “not able to see the future or read minds, to not know”) (e.g., how should I know?)

References

  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “μύρον (> DER > 3. Verbs: μυρίζω)”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 983
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.