νέβρινος

Ancient Greek

Etymology

From νεβρός (nebrós, “fawn”) +‎ -ινος (-inos).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /né.bri.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈne.bri.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈne.βri.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈne.vri.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈne.vri.nos/

Adjective

νέβρῐνος • (nébrĭnos) m (feminine νεβρίνη, neuter νέβρῐνον); first/second declension

of a fawn

Inflection

First and second declension of νέβρῐνος; νεβρῐ́νη; νέβρῐνον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	νέβρῐνος nébrĭnos	νεβρῐ́νη nebrĭ́nē	νέβρῐνον nébrĭnon	νεβρῐ́νω nebrĭ́nō	νεβρῐ́νᾱ nebrĭ́nā	νεβρῐ́νω nebrĭ́nō	νέβρῐνοι nébrĭnoi	νέβρῐναι nébrĭnai	νέβρῐνᾰ nébrĭnă
Genitive	νεβρῐ́νου nebrĭ́nou	νεβρῐ́νης nebrĭ́nēs	νεβρῐ́νου nebrĭ́nou	νεβρῐ́νοιν nebrĭ́noin	νεβρῐ́ναιν nebrĭ́nain	νεβρῐ́νοιν nebrĭ́noin	νεβρῐ́νων nebrĭ́nōn	νεβρῐ́νων nebrĭ́nōn	νεβρῐ́νων nebrĭ́nōn
Dative	νεβρῐ́νῳ nebrĭ́nōi	νεβρῐ́νῃ nebrĭ́nēi	νεβρῐ́νῳ nebrĭ́nōi	νεβρῐ́νοιν nebrĭ́noin	νεβρῐ́ναιν nebrĭ́nain	νεβρῐ́νοιν nebrĭ́noin	νεβρῐ́νοις nebrĭ́nois	νεβρῐ́ναις nebrĭ́nais	νεβρῐ́νοις nebrĭ́nois
Accusative	νέβρῐνον nébrĭnon	νεβρῐ́νην nebrĭ́nēn	νέβρῐνον nébrĭnon	νεβρῐ́νω nebrĭ́nō	νεβρῐ́νᾱ nebrĭ́nā	νεβρῐ́νω nebrĭ́nō	νεβρῐ́νους nebrĭ́nous	νεβρῐ́νᾱς nebrĭ́nās	νέβρῐνᾰ nébrĭnă
Vocative	νέβρῐνε nébrĭne	νεβρῐ́νη nebrĭ́nē	νέβρῐνον nébrĭnon	νεβρῐ́νω nebrĭ́nō	νεβρῐ́νᾱ nebrĭ́nā	νεβρῐ́νω nebrĭ́nō	νέβρῐνοι nébrĭnoi	νέβρῐναι nébrĭnai	νέβρῐνᾰ nébrĭnă
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	νεβρῐ́νως nebrĭ́nōs			νεβρῐνώτερος nebrĭnṓteros			νεβρῐνώτᾰτος nebrĭnṓtătos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Ancient Greek

Etymology

Pronunciation

Adjective

Inflection

Further reading