ναυτικός

Ancient Greek

Etymology

ναύτης (naútēs, “sailor”) +‎ -ικός (-ikós, adjectival suffix)

Pronunciation

 

Adjective

ναυτῐκός • (nautĭkós) m (feminine ναυτῐκή, neuter ναυτῐκόν); first/second declension

  1. seafaring, naval, on the sea
  2. skilled in seamanship

Declension

First and second declension of ναυτῐκός; ναυτῐκή; ναυτῐκόν (Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ναυτῐκός
nautĭkós 		ναυτῐκή
nautĭkḗ 		ναυτῐκόν
nautĭkón 		ναυτῐκώ
nautĭkṓ 		ναυτῐκᾱ́
nautĭkā́ 		ναυτῐκώ
nautĭkṓ 		ναυτῐκοί
nautĭkoí 		ναυτῐκαί
nautĭkaí 		ναυτῐκᾰ́
nautĭkắ
Genitive ναυτῐκοῦ
nautĭkoû 		ναυτῐκῆς
nautĭkês 		ναυτῐκοῦ
nautĭkoû 		ναυτῐκοῖν
nautĭkoîn 		ναυτῐκαῖν
nautĭkaîn 		ναυτῐκοῖν
nautĭkoîn 		ναυτῐκῶν
nautĭkôn 		ναυτῐκῶν
nautĭkôn 		ναυτῐκῶν
nautĭkôn
Dative ναυτῐκῷ
nautĭkōî 		ναυτῐκῇ
nautĭkēî 		ναυτῐκῷ
nautĭkōî 		ναυτῐκοῖν
nautĭkoîn 		ναυτῐκαῖν
nautĭkaîn 		ναυτῐκοῖν
nautĭkoîn 		ναυτῐκοῖς
nautĭkoîs 		ναυτῐκαῖς
nautĭkaîs 		ναυτῐκοῖς
nautĭkoîs
Accusative ναυτῐκόν
nautĭkón 		ναυτῐκήν
nautĭkḗn 		ναυτῐκόν
nautĭkón 		ναυτῐκώ
nautĭkṓ 		ναυτῐκᾱ́
nautĭkā́ 		ναυτῐκώ
nautĭkṓ 		ναυτῐκούς
nautĭkoús 		ναυτῐκᾱ́ς
nautĭkā́s 		ναυτῐκᾰ́
nautĭkắ
Vocative ναυτῐκέ
nautĭké 		ναυτῐκή
nautĭkḗ 		ναυτῐκόν
nautĭkón 		ναυτῐκώ
nautĭkṓ 		ναυτῐκᾱ́
nautĭkā́ 		ναυτῐκώ
nautĭkṓ 		ναυτῐκοί
nautĭkoí 		ναυτῐκαί
nautĭkaí 		ναυτῐκᾰ́
nautĭkắ
Derived forms Adverb Comparative Superlative
ναυτῐκῶς
nautĭkôs 		ναυτῐκώτερος
nautĭkṓteros 		ναυτῐκώτᾰτος
nautĭkṓtătos
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

Further reading

Greek

Etymology

Related to Ancient Greek ναῦς (naûs, “ship”)

Adjective

ναυτικός • (naftikós) m (feminine ναυτική, neuter ναυτικό)

  1. marine, nautical
  2. naval

Declension

Declension of ναυτικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ναυτικός (naftikós) ναυτική (naftikí) ναυτικό (naftikó) ναυτικοί (naftikoí) ναυτικές (naftikés) ναυτικά (naftiká)
genitive ναυτικού (naftikoú) ναυτικής (naftikís) ναυτικού (naftikoú) ναυτικών (naftikón) ναυτικών (naftikón) ναυτικών (naftikón)
accusative ναυτικό (naftikó) ναυτική (naftikí) ναυτικό (naftikó) ναυτικούς (naftikoús) ναυτικές (naftikés) ναυτικά (naftiká)
vocative ναυτικέ (naftiké) ναυτική (naftikí) ναυτικό (naftikó) ναυτικοί (naftikoí) ναυτικές (naftikés) ναυτικά (naftiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ναυτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ναυτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation
comparative (?) singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ναυτικότερος (naftikóteros) ναυτικότερη (naftikóteri) ναυτικότερο (naftikótero) ναυτικότεροι (naftikóteroi) ναυτικότερες (naftikóteres) ναυτικότερα (naftikótera)
genitive ναυτικότερου (naftikóterou) ναυτικότερης (naftikóteris) ναυτικότερου (naftikóterou) ναυτικότερων (naftikóteron) ναυτικότερων (naftikóteron) ναυτικότερων (naftikóteron)
accusative ναυτικότερο (naftikótero) ναυτικότερη (naftikóteri) ναυτικότερο (naftikótero) ναυτικότερους (naftikóterous) ναυτικότερες (naftikóteres) ναυτικότερα (naftikótera)
vocative ναυτικότερε (naftikótere) ναυτικότερη (naftikóteri) ναυτικότερο (naftikótero) ναυτικότεροι (naftikóteroi) ναυτικότερες (naftikóteres) ναυτικότερα (naftikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ναυτικότερος", etc)

Noun

ναυτικός • (naftikós) m (plural ναυτικοί)

  1. seaman, mariner, sailor, seafarer

Declension

Declension of ναυτικός
singular plural
nominative ναυτικός (naftikós) ναυτικοί (naftikoí)
genitive ναυτικού (naftikoú) ναυτικών (naftikón)
accusative ναυτικό (naftikó) ναυτικούς (naftikoús)
vocative ναυτικέ (naftiké) ναυτικοί (naftikoí)

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.