nauticus

Latin

Etymology

Borrowed from Ancient Greek ναυτικός (nautikós).

Pronunciation

Adjective

nauticus (feminine nautica, neuter nauticum); first/second-declension adjective

  1. nautical, naval

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative nauticus nautica nauticum nauticī nauticae nautica
genitive nauticī nauticae nauticī nauticōrum nauticārum nauticōrum
dative nauticō nauticae nauticō nauticīs
accusative nauticum nauticam nauticum nauticōs nauticās nautica
ablative nauticō nauticā nauticō nauticīs
vocative nautice nautica nauticum nauticī nauticae nautica

Descendants

  • Catalan: nàutic
  • English: nautical
  • French: nautique
  • Friulian: nautic
  • Galician: náutico
  • Italian: nautico
  • Occitan: nautic
  • Portuguese: náutico
  • Romanian: nautic
  • Sicilian: nàuticu
  • Spanish: náutico

References

  • nauticus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • nauticus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • nauticus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Anagrams